Praca w porze nocnej  

Praca od 8 do 16 to marzenie większości osób zatrudnionych na podstawie umowy o prace. Jednak zdarza się, że konieczna jest praca w nocy. Kiedy ma miejsce praca w porze nocnej? Jak powinna być wynagradzana taka praca?

Według polskiego prawa pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 2100 a 700.

 A co jeśli nie pracujemy stricte od 21 do 7 rano, tylko na przykład od 18 do 1 w nocy?

Otóż pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej (czyli między rzeczoną 21 a 7 rano) lub którego co najmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną, jest pracującym w nocy. Pracując więc od 18 do 1 w nocy, pracujemy w porze nocnej.

Ile można pracować na zmianę nocą?

W nocy nie można pracować dłużej niż 8 godzin na dobę, jeżeli wykonuje się prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. (W przypadku nadgodzin sprawdź co piszemy tutaj)

 Kto może tak pracować?

Wykaz prac, które powinny/mogą pracować w nocy określa pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową. Jeśli taka organizacja nie występuje, pracodawca zasady takiej pracy ustala z przedstawicielami pracowników wybranymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy, oraz po zasięgnięciu opinii lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami. Oczywiście należy uwzględnić ochronę bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia pracowników. Dłużej niż 8 godzin. jeśli to konieczne w trybie nocnym pracować mogą pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy, jak również pracownicy, którzy w przypadku konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii zobowiązani są pracować.

 Jakie wynagrodzenie?

 Osoba, która wykonuje pracę w porze nocnej powinna otrzymać dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę.

O pracy w niedziele i święta przeczytasz tutaj

 

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy.
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Prawa autorskie – rozpowszechniania utworu

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że rozpowszechnianiem utworu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, drogą emisji radiowej lub telewizyjnej, prowadzonej w sposób satelitarny jest jego rozpowszechnianie poprzez wprowadzenie przez organizację radiową lub telewizyjną i na jej odpowiedzialność, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do drogi przekazu prowadzącej do satelity i z powrotem na Ziemię. A co poza Unią? Jeżeli utwór rozpowszechniany jest w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej, które nie zapewnia poziomu ochrony rozpowszechnianiem, nazywa się sytuację, gdy: Sygnał przekazujący utwór jest przesyłany do satelity za pośrednictwem ziemskiej stacji nadawczej znajdującej się na terytorium Polski. Sygnał przekazujący utwór jest przesyłany do satelity za pośrednictwem ziemskiej stacji nadawczej znajdującej się na terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, a rozpowszechnianie utworu odbywa się na zlecenie organizacji radiowej lub telewizyjnej mającej siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej oraz główne przedsiębiorstwo na terytorium Polski. Sygnał kodowany Ponadto sytuacja ma miejsce, gdy sygnał przekazujący utwór jest kodowany w sposób uniemożliwiający jego powszechny i nieograniczony odbiór, jednak rozpowszechnianie ma miejsce pod warunkiem równoczesnego udostępnienia przez organizację radiową lub telewizyjną, lub za jej zgodą, środków do odbioru tego sygnału. Dodatkowa ochrona W przypadku, gdy umowy międzynarodowe, których Polska jest stroną, przewidują dalej idącą ochronę, niż to wynika z ustawy, do nieopublikowanych utworów obywateli polskich albo do utworów opublikowanych po raz pierwszy na terytorium Polski lub równocześnie na terytorium Polski, albo opublikowanych po raz pierwszy w języku polskim - stosuje się postanowienia umów międzynarodowych. [informacja]Podstawa prawna:  ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.[/informacja] Polecane wzory pism: Umowa wydawnicza wzór Umowa licencyjna o rozpowszechnianie filmu wzór Umowa licencji na znak towarowy i know-how Umowa licencyjna wzór Umowa sublicencyjna wzór Umowa o wykonanie strony Internetowej wzór

Praca w niedziele i święta

Dniami wolnymi od pracy są ustawowo soboty, niedziele i dni świąteczne. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną między godziną 600 w tym dniu a godziną 600 w następnym dniu. Pracodawca może jednak określić inne ramy czasowe. Kiedy możliwa jest praca w handlu w święto? Pamiętamy, że w Polsce obowiązuje zakaz pracy w święta w placówkach handlowych. Zakaz ten stosowany jest także jeśli święto przypada w sobotę lub niedzielę. Kodeks daje też pewną furtkę, otóż praca placówkach handlowych w niedziele jest dozwolona w placówkach handlowych przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności. Kiedy można pracować w niedzielę i święta? Według Kodeksu pracy, w niektórych przypadkach dozwolona jest praca w niedziele i święta. Są to następujące przypadki: 1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii; 2) w ruchu ciągłym; 3) przy pracy zmianowej; 4) przy niezbędnych remontach; 5) w transporcie i w komunikacji; 6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych; 7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób; 8) w rolnictwie i hodowli; 9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w: zakładach świadczących usługi dla ludności, gastronomii, zakładach hotelarskich, jednostkach gospodarki komunalnej, zakładach opieki zdrowotneji innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych, jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz jednostkach organizacyjnych wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej zapewniających całodobową opiekę, zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku; 10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta; 11) przy wykonywaniu prac: polegających na świadczeniu usług z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną lub urządzeń telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego, odbieranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgodnie z przepisami obowiązującymi odbiorcę usługi, zapewniających możliwość świadczenia usług. Co w zamian? Jeśli pracownik wykonuje pracę w niedziele i święta, pracodawca jest obowiązany zapewnić mu inny dzień wolny od pracy. W zamian za pracę w niedzielę pracownik powinien, w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli otrzymać dzień wolny. Natomiast w zamian za pracę w święto dzień wolny powinien oddać w ciągu okresu rozliczeniowego. [uwaga]O pracy w porze nocnej przeczytasz tutaj[/uwaga]   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy.[/informacja]