Czym jest RODO?

O RODO z każdym dniem coraz głośniej. I słusznie, bo za nieprzestrzeganie możemy słono zapłacić. Ale czym jest owe RODO, kiedy wejdzie w życie i jak go przestrzegać?

RODO czyli rozporządzenie o Ochronie Danych Osobowych jest unijnym, wiążącym aktem prawnym, który wszedł w życie 24 maja 2016 r. Zacznie obowiązywać 25 maja 2018 roku. Jest to rozporządzenie określające zasady przetwarzania, wykorzystywania i przechowywania danych osobowych.Zmieni się wiele. Rozporządzenia nakłada wiele obowiązki i nowe rodzaje odpowiedzialności, a co najgorsze duże sankcje finansowe.

RODO – kogo nie dotyczy?

RODO odnosi się do niemal każdego kto w jakikolwiek sposób przetwarza dane osobowe.

Nie dotyczy ono jednak:
• Osób fizycznych, które w działalności osobistej lub domowej, bez związku z działalnością zawodową lub handlową przetwarzają dane osobowe.
• Przetwarzania danych w ramach działalności nieobjętej zakresem prawa Unii, oraz działalności związanej z przetwarzaniem danych przez instytucje unijne czy też dyplomatyczne.
• Działalności właściwych organów w celu zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych lub wykonywania kar, w tym ochrony przed zagrożeniami dla bezpieczeństwa publicznego i zapobiegania takim zagrożeniom.

RODO – zadania

Osoba, która przetwarza dane będzie musiała dostosować systemy informatyczne tak, aby na każde żądanie osoby, której dane dotyczą, można było między innymi usunąć całkowicie jej dane osobowe, lub w innym przypadku przenieść je do innego usługodawcy. Ponadto przedsiębiorca, czyli administrator danych ma obowiązek udzielić informacji na temat danych osobowych osobie, której te dane dotyczą. Od momentu złożenia zapytania ma na to miesiąc.

RODO – odpowiedzialność

Jeśli administrator danych nie będzie przestrzegał regulacji będzie ponosił bezpośrednią odpowiedzialność. Co oznacza, że powierzenie przetwarzania danych osobowych osobie trzeciej nie będzie zwalniało z odpowiedzialności administratora danych osobowych. Każdy podmiot, który przetwarza dane osobowe, musi więc się dobrze przygotować się do wdrożenia RODO. WAŻNE jest to, że w przypadku przedsiębiorców zatrudniających powyżej 250 pracowników, w myśl zasady proporcjonalności, obowiązki wynikające z RODO są wyższe. Takie jak konieczność rejestrowania każdej czynności z zakresu przetwarzania danych osobowych.

RODO – kary

Jeśli chodzi o kary finansowe to wynoszą one:
– 10 milionów euro lub do 2% wartości rocznego światowego obrotu przedsiębiorstwa.
– 20 milionów euro lub do 4% wartości rocznego światowego obrotu przedsiębiorstwa.
– 100 tysięcy złotych kary administracyjnej, za naruszenia spowodowane przez administrację publiczną (według projektu z dnia 13.09.2017 roku ustawy o ochronie danych osobowych).
Pamiętajmy, że są to kary maksymalne. Kary te będą nakładane proporcjonalnie, w zależności od skali naruszenia przepisów.

 

Podstawa prawna:

  • rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

 

Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Kontrola drogowa – uprawnienia i obowiązki kontrolującego i kontrolowanego

Uprawnienie do zatrzymania pojazdu do kontroli, funkcjonariuszom policji daje przepis art. 129 ust.1 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym. Zgodnie z nim policjant jest upoważniony do przeprowadzenia kontroli drogowej wobec kierowców poruszających się na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz strefach ruchu. Szczegółowa regulacja sposobu przeprowadzenia kontroli drogowej, uprawnienia funkcjonariuszy oraz również prawa przysługujące osobom kontrolowanym znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lipca 2008 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego. [rada]Umundurowani policjanci mają prawo zatrzymać pojazd zarówno w terenie zabudowanym jak i po za nim. Natomiast nieumundurowani funkcjonariusze poruszający się nieoznakowanym samochodem nie mogą dokonywać zatrzymania poza terenem zabudowanym. Wyjątkiem są działania pościgowe, uzasadnione podejrzenie, że poruszający się pojazd pochodzi z przestępstwa lub, że znajdują się w nim osoby, które popełniły przestępstwo.[/rada] Jak powinna wyglądać procedura zatrzymania kontrolowanego pojazdu? Policjant do zatrzymania pojazdu powinien podawać sygnały tarczą tzw. "lizakiem" lub ręką, zaś w warunkach niedostatecznej widoczności, latarką ze światłem czerwonym albo tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym. Funkcjonariusz jadący pojazdem samochodowym może podawać kontrolowanemu polecenia do określonego zachowania się za pomocą urządzeń nagłaśniających, sygnalizacyjnych lub świetlnych. [rada]Kierujący jest zobowiązany do zatrzymania pojazdu, położenia rąk na kierownicy i pozostawania w pojeździe w oczekiwaniu na nadejście funkcjonariusza.[/rada] Co do zasady osoby znajdujące się w kontrolowanym pojeździe powinny przez cały okres kontroli przebywać w samochodzie. Jeżeli jednak ktoś z pasażerów nie czuje się najlepiej, można prosić funkcjonariusza o przyzwolenie na opuszczenie pojazdu. Pojazd powinien być zatrzymany do kontroli w miejscu nie utrudniającym ruchu innych pojazdów oraz nie stwarzającym zagrożenia dla innych uczestników ruchu. W przypadku zatrzymania w nieodpowiednim miejscu policjant ma prawo wskazać miejsce odpowiednie do przeprowadzenia kontroli, a osoba kontrolowana ma obowiązek udać się za policyjnym radiowozem w miejsce dogodne do przeprowadzenie kontroli. Przed przystąpieniem do kontroli kierującego oraz sprawdzenia dokumentów, ładunku lub stanu technicznego pojazdu policjant powinien wydać polecenia: unieruchomienia silnika pojazdu; oraz wyjęcia kluczyków ze stacyjki. W sytuacji kontroli na jezdni lub poboczu, należy włączyć światła awaryjne o każdej porze doby. [rada]W czasie interwencji obowiązkiem funkcjonariusza jest podanie kierującemu swojego stopnia, imienia i nazwiska oraz przyczyny zatrzymania. Na żądanie osoby kontrolowanej funkcjonariusz ma obowiązek pokazania również legitymacji służbowej. Policjant nieumundurowany powinien okazać legitymację służbową bez wezwania. Sposób okazania musi umożliwiać odczytanie i zanotowanie danych pozwalających na identyfikację policjanta.[/rada] [uwaga]Czytaj też: Obowiązkowe wyposażenie auta.[/uwaga] Prawa kontrolowanego Zatrzymany do kontroli ma prawo do: odmówienia złożenia wyjaśnień w czasie kontroli; obrony – zatrzymany ma prawo do milczenia bądź kłamania (nikt nie musi samemu siebie obciążać); nie zgadzania się ze stanowiskiem kontrolującego funkcjonariusza; nie przyjęcia mandatu; żądania pokwitowania, jeżeli zatrzymano prawo jazdy lub dowód rejestracyjny; rejestrowania obrazu i dźwięk oraz wizerunku funkcjonariusza, nawet bez jego zgody; zatrzymany ma również prawo publikować zarejestrowany przebieg kontroli oraz wizerunek funkcjonariusza bez uzyskania jego zgody; domagania się imienia i nazwiska, numeru służbowego funkcjonariusza oraz podania jego jednostki; złożenia skargi na funkcjonariusza do komendanta jego jednostki; Kontrolowany, który uzna że, czynności zostały przeprowadzone nieprawidłowo ma prawo do złożenia zażalenia do właściwego miejscowo prokuratora. [rada]Policjant nie może bez uzasadnienia przeszukiwać samochodu, kierowcy czy pasażerów.[/rada] Prawo do przeszukania ma funkcjonariusz który, ma uzasadnione podejrzenie, że popełniony został czyn zabroniony. Jeśli dojdzie do przeszukania, przeszukiwany ma prawo żądać od policjanta wydania protokołu z dokonanej czynności. Co do zasady funkcjonariusze nie powinni nakazywać kierowcy opuszczenia samochodu, gdy nie jest to bezwzględnie konieczne. Konieczność taka może się pojawić, jeśli urządzenie do badania trzeźwości jest zainstalowane w radiowozie, albo jeśli policjanci chcą pokazać kierowcy wykroczenie zarejestrowane videoradarem. Inne zachowanie funkcjonariuszy uznać należy za bezprawne. Czy kontrole rutynowe kontrole trzeźwości są legalne? [rada]Po wejściu w życie w dniu 1 czerwca 2017 r. noweli przepisów ustawy prawo o ruchu drogowym nie można odmówić badania podczas przesiewowej rutynowej kontroli. Zgodnie nowymi przepisami art. 129ja powyższej ustawy: „W toku kontroli ruchu drogowego uprawniony organ kontroli może poddać kierującego pojazdem lub inną osobę, w  stosunku, do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogła kierować pojazdem, badaniu w celu ustalenia w organizmie zawartości alkoholu lub obecności środka działającego podobnie do alkoholu.”[/rada] Obecnie policja podczas kontroli drogowej może przeprowadzić badanie trzeźwości kierowcy w każdej sytuacji i bez podania przyczyny   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. 1997 Nr 98 poz. 602). rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lipca 2008 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego.[/informacja]  

Pozwolenie na broń. Czy dla każdego?

Pozwolenie na broń jest wydawane na podstawie ustawy o broni i amunicji. Przepisy ustawy określają nabywanie, posiadanie, przechowywanie, zbywanie i deponowanie broni i amunicji; a także przywóz ich z zagranicy, przewóz przez terytorium kraju i wywóz za granicę; a także zasady posiadania broni i amunicji przez cudzoziemców, wydawanie pozwoleń na broń, cofanie ich oraz zasady funkcjonowania strzelnic. Czym jest broń - definicja Zgodnie z art. 4 ustawy o broni i amunicji za broń należy rozumieć: broń palną, w tym broń bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową; broń pneumatyczną; miotacze gazu obezwładniającego; narzędzia i urządzenia, których używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu: broń białą w postaci: ostrzy ukrytych w przedmiotach niemających wyglądu broni; kastetów i nunczaków; pałek posiadających zakończenie z ciężkiego i twardego materiału lub zawierających wkładki z takiego materiału; pałek wykonanych z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału, imitujących kij bejsbolowy; broń cięciwową w postaci kusz; przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej. Kto wydaje pozwolenia na broń? Zgodnie z art.10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji pozwolenie na broń palną i amunicję do tej broni, co do zasady wydaje właściwy komendant wojewódzki Policji. Właściwość miejscowa ustalana jest ze względu na miejsce stałego pobytu zainteresowanego lub siedzibę zainteresowanego podmiotu. W przypadku żołnierzy zawodowych, pozwolenie wydaje właściwy komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej. Dla kogo pozwolenie na broń?  Pozwolenie na broń zostanie wydane zainteresowanemu, jeżeli nie stanowi on zagrożenia dla samego siebie, porządku oraz bezpieczeństwa publicznego. Dodatkowo zainteresowana osoba musi właściwie uzasadnić wniosek i przedstawić ważną przyczynę posiadania broni. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy za ważną przyczynę posiadania broni uważa się w szczególności: dla pozwolenia na broń do celów ochrony osobistej, osób i mienia: stałe, realne i ponadprzeciętne zagrożenia życia, zdrowia lub mienia; dla pozwolenia na broń do celów łowieckich: posiadanie uprawnień do wykonywania polowania, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów; dla pozwolenia na broń do celów sportowych: udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu o charakterze strzeleckim; posiadanie kwalifikacji sportowych, o których mowa w art. 10b ustawy o broni i amunicji; posiadanie licencji właściwego polskiego związku sportowego; dla pozwolenia na broń do celów rekonstrukcji historycznych: udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu, którego statutowym celem jest organizowanie rekonstrukcji historycznych; zaświadczenie potwierdzające czynny udział w działalności statutowej w/wskazanego stowarzyszenia; dla pozwolenia na broń do celów kolekcjonerskich: udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu o charakterze kolekcjonerskim; dla pozwolenia na broń do celów pamiątkowych: udokumentowane nabycie broni w drodze spadku, darowizny lub wyróżnienia; dla pozwolenia na broń do celów szkoleniowych: posiadanie uprawnień, określonych w odrębnych przepisach do prowadzenia szkoleń o charakterze strzeleckim; udokumentowane zarejestrowanie działalności gospodarczej w zakresie szkoleń strzeleckich. Charakter pozwolenia na broń W rozumieniu ustawy o broni i amunicji noszenie broni oznacza każdy sposób przemieszczania załadowanej broni przez osobę posiadającą broń. Właściwy organ Policji może w wydanym pozwoleniu ograniczyć lub wykluczyć możliwość jej noszenia. Potwierdza się to w legitymacji posiadacza broni. Co do zasady zabrania się noszenia broni posiadanej na podstawie pozwolenia do celów kolekcjonerskich lub pamiątkowych bez zgody właściwego organu Policji. [rada]Pozwolenie na broń, karta rejestracyjna broni palnej pozbawionej cech użytkowych, oraz karta rejestracyjna broni pneumatycznej są wydawane na czas nieokreślony.[/rada] [rada]Pozwolenie na broń palną bojową wydane w celach ochrony osobistej, czy ochrony osób i mienia jest jednocześnie pozwoleniem na broń gazową i alarmową.[/rada] Jakie dokumenty powinny zostać załączone do podania o wydanie pozwolenia na broń? Wniosek o wydanie pozwolenia na broń znajdziecie tutaj. Do podania o wydanie pozwolenia na broń załączone powinno zostać: orzeczenia: lekarskie i psychologiczne, z których wynika, że dana osoba może dysponować bronią w myśl ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji; dokument potwierdzający wniesienie opłaty skarbowej w wysokości 242 zł. fotografia o wymiarach 3x4 cm. Z obowiązku złożenia orzeczeń lekarskiego i psychologicznego zwolnieni są funkcjonariusze Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; Agencji Wywiadu; Służby Kontrwywiadu Wojskowego; Służby Wywiadu Wojskowego; Centralnego Biura Antykorupcyjnego; Biura Ochrony Rządu; Straży Granicznej; Służby Celnej; Służby Więziennej oraz funkcjonariusze innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów posiadają przydzieloną im broń służbową. Owi funkcjonariusze dostarczają stosowne zaświadczenie z miejsca pracy.   [informacja]Podstawa prawna:  ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2020 r. poz. 955).[/informacja]