Jak umotywować wniosek o przeniesienie na inny dział w pracy? Prośba o przeniesienie do innego działu w praktyce oznacza zmianę stanowiska pracy i przypisanych mu obowiązków. Do przeniesienia pracownika może dojść zarówno z inicjatywy pracodawcy, jak i z inicjatywy samej osoby zatrudnionej. Najczęściej, chęć pracy w innym dziale wiąże się z przyczynami osobistymi, jednak niezależnie od powodu pracownik zawsze ma prawo złożyć wniosek o przeniesienie. Jak go napisać i jak go uzasadnić?
Aby maksymalnie uprościć Ci sporządzenie takiego pisma i odciążyć cię od konieczności spełnienia wszystkich formalnych wymogów przy konstruowaniu dokumentu – opracowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór podania o przeniesienie do innego działu <– które pobierzesz poniżej:
Kiedy pracowników przenosi się na inne działy?
Jak zostało wspomniane, pracownik może zostać przesunięty na inny dział z inicjatywy pracodawcy lub na własną prośbę. Pracodawca najczęściej przenosi osoby zatrudnione ze względu na konieczność cięcia etatów lub w celu zastąpienia innego pracownika, na przykład przebywającego na zwolnieniu czy urlopie.
Pracownik może natomiast wnioskować o przeniesienie z dowolnych powodów, choć z reguły jego motywy mają związek z życiem prywatnym.
Warto wspomnieć tutaj o szczególnym rodzaju przeniesienia pracownika z woli pracodawcy – takiego, co do którego przełożony nie potrzebuje zgody pracownika na przesunięcie. Mowa o powierzeniu pracownikowi innych obowiązków na okres nie dłuższy niż 3 miesiące kalendarzowe.
Pracodawca może dokonać takiego przeniesienia – nawet wbrew woli pracownika – jeśli:
- jest to uzasadnione potrzebami pracodawcy,
- przeniesienie nie wiąże się z obniżeniem wynagrodzenia pracownika,
- powierzona pracownikowi praca odpowiada jego kwalifikacjom.
Najczęstsze przyczyny przeniesienia
Wielu pracowników zastanawia się, jak umotywować wniosek o przeniesienie na inny dział w pracy. Uzasadnienie takiej prośby jest bardzo ważne, ponieważ to od użytych argumentów w głównej mierze zależy, czy pracodawca wyrazi zgodę na prośbę pracownika.
Natomiast okoliczności przeniesienia mogą być różne.
Najczęściej pracownicy motywują swoje wnioski w tej sprawie:
- zmianą sytuacji życiowej – pracownik może dążyć do zmiany stanowiska na wyższe, jeśli podwyższył swoje kompetencje lub do rezygnacji z funkcji kierowniczej, jeśli nie radzi sobie z nowymi obowiązkami, jest pod wpływem silnego stresu, ciężko choruje, powiększyła się jego rodzina i chce mieć więcej wolnego czasu, i tak dalej,
- chęcią rozwoju – pracownicy często odnajdują się w miejscu bez perspektyw, jeśli pracując na danym dziale, nie mają możliwości rozwoju, chcą szukać nowych umiejętności i nowych doświadczeń na innym stanowisku, samorozwój jest natomiast bardzo dobrym argumentem dla przeniesienia,
- zwiększanie szans na awans – praca na różnych stanowiskach pozwala zdobyć cenne doświadczenie, które stanowi ogromny atut pracownika, wyróżniając go na tle innych kandydatów na funkcję kierowniczą, pozwala też nie martwić się o stabilność zatrudnienia (taki pracownik jest cenny dla pracodawcy),
- życiowa równowaga – dla wielu osób kolejne awanse często odbywają się kosztem braku wolnego czasu, w tym również czasu dla rodziny, jeśli pracownik stwierdzi, że brakuje mu życiowej równowagi, może zdecydować się na degradację, aby odzyskać czas na własne pasje.
Wymienione argumenty to tylko przykładowe odpowiedzi na pytanie “jak uzasadnić wniosek o przeniesienie na inny dział w pracy?”. Powodów tych może być znacznie więcej i nie muszą one mieć związku z samą pracą. Wniosek o przeniesienie może wiązać się nawet z chęcią unikania innego pracownika.
Spraw tego typu zwykle nie załatwia się w ramach rozmowy z pracodawcą, lecz właśnie na piśmie, ponieważ przeniesienie to także zmiana warunków pracy, a takie zmiany wprowadza się do umowy o pracę na piśmie.
Podanie o przeniesienie do innego działu musi mieć odpowiedni układ i zawierać szereg niezbędnych elementów formalnych, w tym:
- oznaczenie daty i miejsca sporządzenia,
- dane pracownika,
- adres zamieszkania pracownika,
- dane pracodawcy,
- tytuł pisma,
- treść wniosku ze wskazaniem, na jakie stanowisko pracy chce zostać przeniesiony pracownik,
- uzasadnienie,
- podpis pracownika.
Należy pamiętać, że wniosek o przeniesienie do innego działu nie musi zostać pozytywnie rozpatrzony przez pracodawcę – nie ma on takiego obowiązku – dlatego kluczowym elementem pisma jest jego uzasadnienie.
Jak przenosi się pracownika na inny dział?
Zmiana działu, czyli zmiana stanowiska pracy, to zmiana warunków świadczenia pracy, a te ustala się w obowiązującej strony umowie. Takich zmian pracownik nie może wprowadzić samodzielnie.
Również pracodawca nie może zmusić pracownika do pracy na innym stanowisku, chyba że zdecyduje się na wspomniane wyżej rozwiązanie, czyli powierzenie pracownikowi innych obowiązków na okres maksymalnie 3 miesięcy.
Poza tym przełożony może też nakazać pracownikowi wykonywanie innych obowiązków w ramach polecenia służbowego. Zakres obowiązków pracowniczych wynika bowiem z treści umowy o pracę, która nie musi określać stanowiska w sposób konkretny. Może wskazywać jedynie na charakter pracy.
Jeśli więc polecenie służbowe nie jest sprzeczne z określonym w umowie charakterem pracy, przełożony może na tej podstawie powierzyć pracownikowi inne obowiązki.
Jeśli chodzi o stałe przeniesienie osoby zatrudnionej, to jest ono możliwe na podstawie:
- porozumienia zmieniającego – zgodę na przeniesienie wyraża pracownik i pracodawca,
- wypowiedzenia zmieniającego – pracownik lub pracodawca nie wyrażają zgody na przeniesienie, więc składają wypowiedzenie warunków płacy i pracy.
Jeżeli pracownik i pracodawca podejmują zgodnie decyzję o przeniesieniu na inny dział, sporządzają aneks do umowy o pracę, w którym ustalają nowe warunki świadczenia pracy. To najprostsze i najkorzystniejsze z punktu widzenia pracownika rozwiązanie.
W przypadku, kiedy pracownik lub pracodawca nie wyrażają zgody na przeniesienie, składają wypowiedzenie umowy o pracę, a dokładniej wypowiedzenie zmieniające dotychczasowe warunki świadczenia pracy.
Jeśli druga strona zaakceptuje nowe warunki pracy, wejdą one w życie wraz z upływem okresu wypowiedzenia. Jeżeli zaś nie dojdzie do akceptacji proponowanych w wypowiedzeniu nowych warunków umowy, to stosunek pracy ulegnie rozwiązaniu wraz z upływem okresu wypowiedzenia.
Kilka słów na koniec
Jak wygląda przeniesienie pracownika do innego działu? Pracownik, składając podanie o zmianę działu, zmienia równoznacznie stanowisko pracy. Jeśli pracodawca godzi się na zmianę stanowiska pracy, podpisuje z pracownikiem porozumienie zmieniające.
Jeśli jednak pracodawca nie godzi się na zmianę działu przez pracownika lub gdy pracownik nie godzi się na zmianę działu, o którą prosi pracodawca – strony zawierają wypowiedzenie zmieniające.
W zakładach pracy bardzo często miejsce ma przesunięcie pracownika do innego działu na okres nieprzekraczający trzech miesięcy – bez jakichkolwiek formalności – wtedy powierzenie innych zadań pracownikowi odbywa się na podstawie polecenia służbowego, o ile jego kompetencje na to pozwalają.
Pracownicy z różnych powodów pragną zmienić zajmowane stanowisko, bądź dział w zakładzie pracy, może przecież chodzić o kwestie lepszego wynagrodzenia, troska o doświadczenie zawodowe i jego rozwój, znudzenie się obecnie pełnionymi obowiązkami itd.
Pamiętaj, że oprócz właściwej formy prośby o zmianę działu, jeszcze ważniejsze jest uzasadnienie prośby!
Pomocne wzory pism:
więcej porad
Jak napisać uzasadnienie rozpadu małżeństwa?
Aby maksymalnie uprościć Ci sporządzenie takiego pisma i odciążyć cię od konieczności spełnienia wszystkich formalnych wymogów przy konstruowaniu dokumentu – opracowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór opisu historii małżeństwa do rozwodu <-- który pobierzesz tutaj.
Przesłanki do rozwodu
Aby doszło do rozwodu, powód musi w uzasadnieniu pozwu rozwodowego przedstawić historię małżeństwa w taki sposób, by wyszczególnić w niej przesłanki, które wskazują na zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego.
Chodzi o utratę więzi duchowych, fizycznych i gospodarczych (ekonomicznych). Opis codziennych, wzajemnych relacji między małżonkami powinien wskazywać więc na to, że nie są oni związani ani psychicznie, ani fizycznie, ani ekonomicznie.
[rada]Należy podkreślić jednak, że nie zawsze wymaga się spełnienia wszystkich tych przesłanek jednocześnie w równym stopniu. Niekiedy okoliczności zmuszają małżonków na przykład do dzielenia jednego mieszkania (więź gospodarcza istnieje), mimo że ustały między nimi więzi duchowe i fizyczne.[/rada]
Jak zostało wspomniane, przesłanki muszą wskazywać nie tylko na zupełny, ale również na trwały rozkład pożycia. O jego trwałości mówi się wtedy, kiedy nic nie wskazuje na to, że małżonkowie mogliby kiedyś do siebie wrócić. Taką opinię sąd wydaje na podstawie ich cech charakterów i życiowego doświadczenia.
Warto wiedzieć również, że obok przesłanek pozytywnych, istnieją też przesłanki negatywne, czyli takie, które nie pozwalają na orzeczenie rozwodu. Mowa tu między innymi o sytuacjach, kiedy formalne zakończenie małżeństwa ma negatywne skutki dla wspólnych dzieci małżonków.
Ogólnie rzecz ujmując, przesłanki negatywne do rozwodu to wszystkie powody rozwodu, które nie są zgodne z zasadami współżycia społecznego. Przykładowo będzie to chęć wzięcia rozwodu z chorym małżonkiem wyłącznie ze względu na jego/jej chorobę.
Uzasadnienie pozwu bez orzekania o winie
Osoby, które zastanawiają się, jak napisać uzasadnienie rozpadu małżeństwa do pozwu bez orzekania o winie, powinny zadbać o przygotowanie zwięzłego opisu przyczyn, z powodu których strony postanowiły zakończyć swój związek. Opis nie powinien zawierać wszystkich szczegółów ze wspólnego życia małżonków, a jedynie fakty istotne dla sprawy. W treści uzasadnienia może pojawić się wzmianka:
o relacjach małżonków w początkowym okresie trwania małżeństwa,
o umowach majątkowych,
o wspólnych dzieciach,
o przyczynach kryzysu małżeńskiego,
o ostateczności podjętej decyzji o rozwodzie.
Powód może napisać, kiedy jego relacje z partnerem pogorszyły się, czyli jak długo trwa rozkład pożycia małżeńskiego. Konieczne jest też krótkie wyjaśnienie przyczyn pogorszenia tych relacji oraz zdarzeń, które doprowadziły do podjęcia decyzji o rozwodzie.
Aby sąd orzekł rozwód bez orzekania o winie, przed złożeniem pozwu warto podjąć próbę zawarcia porozumienia, czyli zdecydować się na mediację lub terapię dla par. Później w uzasadnieniu pozwu rozwodowego należy wspomnieć o podjętej próbie ratowania małżeństwa.
[informacja]Jeśli małżonkowie nie zdecydują się na mediacje, warto wskazać, że strony porozumiały się bez mediacji i nie zmieniły zdania - nadal chcą rozwodu.[/informacja]
Uzasadnienie pozwu z orzekaniem o winie
Odpowiedź na pytanie „jak napisać historię małżeństwa do rozwodu?” jest zupełnie inna w przypadku pozwu o rozwód z orzekaniem o winie. W takich okolicznościach opis małżeństwa nie wskazuje jedynie na istnienie przesłanek trwałego, zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego, ale również na winę drugiego małżonka.
Pismo powinno zawierać więc opis konkretnych sytuacji, cech czy popełnionych przez drugą stronę błędów, które udowadniają, że to ona ponosi winę za rozpad małżeństwa.
Przykładowe uzasadnienie pozwu o rozwód z orzekaniem o winie może wskazywać na:
uzależnienie małżonka od alkoholu,
dopuszczanie się zdrady,
znęcanie psychiczne czy fizyczne,
zaniedbywanie rodziny,
trwonienie wspólnego majątku i tak dalej.
[rada]W zależności od okoliczności danej sytuacji, w uzasadnieniu pozwu poza opisem małżeństwa z wyszczególnieniem „przewinień” drugiego małżonka powinien pojawić się też wykaz dowodów na jego winę.[/rada]
Materiałem dowodowym mogą być natomiast:
zdjęcia,
bilingi telefoniczne,
korespondencja,
obdukcje,
zeznania świadków,
faktury,
rachunki.
Jak opisać zupełny rozkład pożycia małżeńskiego?
Osoby składające pozew rozwodowy często zastanawiają się, jak udowodnić brak pożycia małżeńskiego, czyli istnienie przesłanek do orzeczenia rozwodu. Jak zostało wspomniane, o braku pożycia małżeńskiego mówi się wtedy, kiedy między małżonkami nie istnieją więzi:
duchowe,
fizyczne,
gospodarcze.
Co to oznacza? Najważniejsza z tych więzi w kontekście rozwodu jest więź duchowa, czyli psychiczna relacja między małżonkami, której charakter powinien być typowy dla małżeństwa (strony mogą dogadywać się dla dobra dzieci, ale nie jest to więź duchowa charakterystyczna dla małżeństwa).
[paragraf]Mowa tu o takich uczuciach jak miłość, przyjaźń czy tęsknota. Jeśli między małżonkami pojawia się niechęć czy wrogość, można mówić o ustaniu więzi duchowych.[/paragraf]
Więź fizyczna między małżonkami to przede wszystkim fizyczne pożycie małżeńskie, choć nie tylko. Jeśli małżonkowie nie utrzymują takich kontaktów fizycznych na przykład ze względu na poważną chorobę jednego z nich, sąd nie uzna tego za przyczynę rozpadu małżeństwa.
Natomiast więź gospodarcza sprowadza się do wspólnego gospodarowania majątkiem. Małżonkowie mogą mieszkać razem, ale i tak nie będzie to dowodem na istnienie między nimi więzi gospodarczej, inaczej ekonomicznej.
Nie wystarczy, aby między małżonkami ustała jedna z tych więzi, choć w uzasadnionych przypadkach sąd może orzec rozwód na podstawie ustania dwóch z trzech rodzajów więzi małżeńskich. Najczęściej, gdy podtrzymywanie ostatniej z nich jest spowodowane okolicznościami niezależnymi od woli małżonków.
[pomoc]Warto pamiętać też, że rozkład pożycia małżeńskiego musi być trwały. Jego trwałość oznacza, że powrót do małżeństwa jest niemożliwy. Im dłuższy staż małżeństwa, tym dłużej powinien trwać stan zaniku więzi między małżonkami, aby sąd uznał rozkład pożycia za nieodwracalny.[/pomoc]
Uzasadnienie rozwodu - podsumowanie
W przypadku konieczności uzasadnienie pozwu rozwodowego kluczowe jest to, aby uzasadnienie opierało się na faktach, które jest się w stanie udowodnić (mogą to być faktury, zaświadczenia, obdukcje, zeznania świadków - sąd ich przesłucha itd.).
Co jeszcze bardzo ważne, uzasadnienie rozwodu musi być konkretne i rzeczowe. Warto w uzasadnieniu przytoczyć konkretne i kluczowe zdarzenia, które wskażą przed sądem, że małżeństwo nie powinno trwać dłużej.
[pomoc]Zatem uzasadnienie pozwu o rozwód trzeba napisać w ten sposób, aby przekonać sąd do orzeczenia rozwodu.[/pomoc]
Napisanie uzasadnienia pozwu rozwodowego w sprawie rozwodowej jest niezmiernie ważne, sąd w przypadku rozwodu największą właśnie uwagę zwraca na treść uzasadnienia i zamieszczoną w nim historię małżeństwa.
[paragraf]W Polsce najczęstszym powodem rozwodów jest zdrada i kwestie niezgodności charakterów, to właśnie te dwa argumenty Polacy najczęściej przytaczają w sprawach rozwodowych.[/paragraf]
Ćwiczenia rezerwy 2023 – jak się odwołać?
Czym są ćwiczenia rezerwy?
Ćwiczenia rezerwy są określoną formą ćwiczeń wojskowych, na które powoływania zostają żołnierze rezerwy. Tylko w 2023 roku MON chce powołać do ćwiczeń wojskowych nawet 200 tys. osób. Powołania powinny przede wszystkim dotyczyć osób z ustalonym przydziałem mobilizacyjnym.
Zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 655), ćwiczenia wojskowe odbyć muszą żołnierze rezerwy biernej. tj. osoby pozostające w uregulowanym stosunku ze służbą wojskową, ale nie pełniące innej służby wojskowej, niepodlegające militaryzacji oraz niemające ukończonych 55 lat (podoficer lub stopień oficerski – 63.wiek).
Art. 26 Konstytucji RP mówi także, że Specjalizacja sił zbrojnych i związana z tym modernizacja techniczna sił zbrojnych determinuje konieczność szkolenia rezerwistów i przygotowania ich do pracy z nowoczesnym sprzętem systematycznie wchodzącym w skład arsenału sił zbrojnych.
Rezerwiści pozostający w działaniach mobilizacyjnych bez regularnego szkolenia tracą z czasem wiedzę i umiejętności zdobyte w wojsku. Dlatego bardzo ważne jest utrzymywanie ich w dobrej kondycji, szkolenie oraz zapoznawanie z nowoczesną techniką wojskową i jej zastosowaniem.
[rada]O powołaniu rezerwisty na ćwiczenia wojskowe decyduje dowódca jednostki, do której rezerwista przydzielił rozkaz mobilizacyjny.[/rada]
Pracodawcy muszą zapewnić pracownikom bezpłatny urlop podczas ćwiczeń wojskowych. W przypadku wezwania w trybie zwykłym lub dobrowolnym urlop udzielany jest na wniosek rezerwisty, a w trybie niezwłocznym po zawiadomieniu przez kierownika wojskowego ośrodka rekrutacji.
Jak wyglądają ćwiczenia rezerwy i ile trwają?
W pierwszej kolejności uczestnicy szkolenia odświeżą zdobytą w przeszłości wiedzę. Ponadto zostaną zaznajomieni z najnowszego rodzaju bronią, sprzętem, aktualną technologią obronną i nowymi warunkami w wojsku. Plany szkoleniowe różnią się w zależności od ilości czasu, jaki rezerwiści spędzają w jednostce.
Osoba powołane na krótkotrwałe ćwiczenia wojskowe (do 30 dni) zostanie przeszkolona w garnizonie, jak i na poligonach. Szczegółowe plany są ustalane przez dowódcę danej jednostki wojskowej.
Program zależny jest od tego, dokąd trafią rezerwiści – wówczas w różnym stopniu wykorzystane mogą być ich dotychczasowe doświadczenia i umiejętności. Ponadto rezerwiści mogą uczestniczyć w usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i akcjach poszukiwawczych. Jednak głównym celem ćwiczeń jest szkolenie umiejętności wojskowych.
Ćwiczenia, na które wzywani są rezerwiści bierni, mogą trwać następujący okres czasu: 1 dzień (do 24 godzin), krótkoterminowy (do 30 kolejnych dni), długoterminowy (do 90 kolejnych dni) lub rotacyjny (do 30 łącznie dni w roku, z przerwami w określone dni).
Jak uniknąć ćwiczeń rezerwy?
Przede wszystkim warto pamiętać, że od decyzji o poborze do wojska przysługuje odwołanie w ciągu 14 dni od chwili otrzymania wezwania. Obowiązek ten jest co do zasady odraczany do czasu kiedy np. zły stan zdrowia przeminie lub dana osoba wróci zza granicy i dopiero wówczas będzie mogła stawić się na czasowych ćwiczeniach wojskowych.
W przypadku niepojawienia się żadnego odwołania oraz powodu, można zostać zabranym i doprowadzonym na ćwiczenia przez policję, więc należy uważać.
Powołanie do wojska można odroczyć w czasie kiedy na przykład zachodzi konieczność opieki nad osobą bliską lub podczas nauki w szkole średniej, na studiach lub w seminarium duchowym. Kolejnym powodem aby uniknąć ćwiczeń rezerwy mogą być trudna sytuacja życiowa i problemy zawodowe.
Innym powodem może być ciężka choroba lub opieka nad chorą osobą, żoną, dzieckiem lub rodzicem. Może to być również sytuacja, w której komuś akurat urodziło się małe dziecko. Najczęściej w odwołaniu jednak stosuje się i powołuje na sprawy zawodowe.
Dla przykładu często stara się udowodnić, że ćwiczenia wojskowe mogą mieć szeroki zakres konsekwencji, w tym straty ekonomiczne, w zależności od charakteru zawodu i wykonywanej pracy. Taki problem może dotyczyć np. lekarza, który w danym terminie ma dużą ilość bardzo ważnych zabiegów.
Konsekwencje niestawienia się na ćwiczenia wojskowe
Wojskowe ćwiczenia rezerw są obowiązkowe dla wszystkich, którzy otrzymali wezwanie. Każda z osób może jednak odwołać się do z szefa Wojskowego Ośrodka Rekrutacji. Należy jednak uczynić to w ciągu 14 dni od doręczenia wezwania.
[informacja]Wezwani rezerwiści są zobowiązani do udziału w szkoleniu do czasu, aż nie otrzymają pozytywnego rozpatrzenia odwołania.[/informacja]
W przypadku kiedy osoba wezwana nie stawi się na ćwiczenia żołnierzy rezerwy, konsekwencje nieprzestrzegania przepisów określa art. 682 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o bezpieczeństwie wewnętrznym. Takie osoby mogą zostać zatrzymane przez policję i doprowadzone na ćwiczenia siłą. Ponadto grozi jej grzywna lub kara pozbawienia wolności.
Ćwiczenia rezerwy a pobyt za granicą
Obowiązek uczestniczenia w ćwiczeniach wojskowych określony jest w art. 9 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej. Oznacza to, że rezerwiści, którzy zostali uznani za zdolnych do wykonania czynnej służby wojskowej w czasie pokoju, podlegają obowiązkowi stawienia się na wezwanie do odbycia ćwiczeń rezerwy wojskowej. Osoby posiadające status rezerwistów, a zameldowane na stałe za granicą nie podlegają powołaniu.
Samo przebywanie za granicą lub wyjazd na wakacje nie zwalnia z obowiązku odbycia ćwiczeń wojskowych. Zwolnione z tego obowiązku są osoby, które stale mieszkają za granicą i wykazały to właściwym organom. Dowodem stałego pobytu za granicą jest np. brak meldunku na terytorium RP lub dowód stałego pobytu w innym państwie.
Należy również pamiętać, że według prawa obywatele polscy, zarówno płci męskiej, jak i żeńskiej, kończący w danym roku kalendarzowym 19 lat, są zobowiązani do stawienia się do kwalifikacji wojskowej.
Polscy obywatele będący jednocześnie obywatelami innych państw i stale przebywający poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej również nie podlegają powołaniu na ćwiczenia wojskowe co również, że nie podlegają oni obowiązkowi stawienia się do kwalifikacji wojskowej.
Przydatne wzory pism:
Odwołanie od ćwiczeń wojskowych wzór
Zwolnienie z ćwiczeń wojskowych wzór
Wzór odwołanie od orzeczenia psychologicznego wojsko
