Świadczenie usług drogą elektroniczną – odpowiedzialność przedsiębiorcy

Spółka cywilna jest formą prowadzenia działalności gospodarczej, która powstaje poprzez zawarcie umowy przez minimum dwie osoby – przedsiębiorców.  Spółki tej nie rejestruje się w KRS, nadaje się jej jedynie REGON i NIP. [reklama-ads] Spółka cywilna sama w sobie nie jest podmiotem prawnym, są nim wspólnicy. Brak osobowości prawnej oznacza, że w kontaktach z kontrahentami to wspólnicy (nie spółka) zawierają umowy. Ma to znaczenie również w przypadku zobowiązań – za długi spółki odpowiadają wspólnicy jako osoby fizyczne. Co więcej odpowiedzialność wspólników jest solidarna. Co to oznacza w praktyce? O tym poniżej. Współka cywilna – czym jest dokładnie? Spółki cywilnej nie należy traktować jako osoby prawnej (jak spółki osobowe czy kapitałowe). Jest ona bardziej umownym stosunkiem cywilnoprawnym (zobowiązaniem), w którym wspólnicy zobowiązują się do świadczenia, polegającego na dążeniu do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w oznaczony sposób. Współdziałanie wspólników polega w szczególności na prowadzeniu spraw spółki oraz na wniesieniu wkładów. [rada]Wspólny cel gospodarczy należy rozumieć jako uzyskanie korzyści gospodarczych i materialnych, tj. dających się ocenić w pieniądzu.[/rada] Spółka cywilna nie posiada statusu przedsiębiorcy ani w rozumieniu art. 43[1] KC, ani w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo przedsiębiorców. Nie ma osobowości prawnej, nie może występować przed sądem (pozywać i być pozywana), zaciągać zobowiązań czy też posiadać własnego majątku. Wszystkich tych czynności dokonują jej wspólnicy we własnym imieniu (nie imieniu spółki), w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Powyższe skutkuje tym, iż spółka ta nie posiada własnej firmy. Pod firmą działają przedsiębiorcy będący wspólnikami. Oznacza to, że prawidłowe oznaczenie spółki cywilnej musi uwzględniać firmy wszystkich wspólników spółki. [reklama-ads] Istotny jest również fakt, że spółka cywilna nie posiada statusu pracodawcy – nie może zatrudniać pracowników. Podmiotami praw i obowiązków pracodawcy są poszczególni wspólnicy tej spółki - pełnią funkcję tzw. "zbiorowego" pracodawcy. [uwaga]Czytaj też: Odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki[/uwaga] Odpowiedzialność wspólników – odpowiedzialność solidarna Odpowiedzialność wspólników spółki cywilnej została uregulowana art. 864 Kodeksu cywilnego (dalej jako KC). Zgodnie z nim wspólnicy, za zobowiązania spółki, odpowiadają solidarnie. Oznacza to, że wspólnicy odpowiadają majątkiem wspólnym spółki oraz majątkami osobistymi. Co więcej, nie istnieje przepis, które nakazywałby wierzycielowi w pierwszej kolejności sięgać do majątku wspólnego, a dopiero następnie do majątków osobistych wspólników. Toteż wierzyciel może należne mu zobowiązanie zaspokoić w całości z majątku tylko jednego wspólnika. W takiej sytuacji wspólnik, który zaspokoił wierzyciela, ma prawo żądać od pozostałych wspólników pokrycia zapłaconych wierzytelności w równych częściach (w przypadku dwóch wspólników, ma prawo żądać połowy zapłaconego długu). [reklama-ads] [paragraf]Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2003 roku, sygn. akt: I CK 109/02: „Przepis art. 864 KC przesądza o dopuszczalności indywidualnego występowania wspólnika po stronie pozwanej w sprawie, w której powództwo dotyczy zobowiązań spółki. Wierzyciel może z tytułu tych zobowiązań pozwać tylko kilku wspólników lub tylko jednego z nich. Oznacza to, że w sprawie o świadczenie na rzecz osoby trzeciej z tytułu zobowiązań spółki cywilnej nie zachodzi po stronie wspólników współuczestnictwo konieczne w rozumieniu art. 72 § 2 KPC.” [/paragraf] Odpowiedzialność solidarna ma duże znaczenie, również w przypadku instytucji potrącenia. W sprawie z powództwa wierzyciela spółki cywilnej przeciwko jej wspólnikom o zapłatę wierzytelności, za którą pozwani odpowiadają solidarnie, każdy z pozwanych może bronić się zarzutami, które są wspólne wszystkim dłużnikom, jak również takimi, które przysługują poszczególnym wspólnikom osobiście. Pozwany wspólnik może zatem skutecznie przedstawić do potrącenia własne wierzytelności przysługujące mu w stosunku do powoda. Z kolei wspólnik nie może potrącić wierzytelności spółki w stosunku do swego wierzyciela osobistego. [paragraf]Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 września 2018 roku, sygn. akt: II UK 259/17: „Wspólnik spółki cywilnej odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką cywilną i z pozostałymi wspólnikami za zaległości spółki z tytułu powstałych dawniej oraz obecnie składek na ubezpieczenia społeczne zatrudnianych przez spółkę pracowników. W sprawie dotyczącej odpowiedzialności solidarnej byłego wspólnika spółki cywilnej za opłacenie składek z tytułu zatrudniania pracowników sąd jest zobligowany do wezwania, obok płatnika – spółki cywilnej, w charakterze stron wszystkich aktualnych wspólników spółki cywilnej.” [/paragraf] Odpowiedzialność wspólników – czy można ją ograniczyć? [reklama-ads] Przepis art. 864 KC ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Oznacza to, że odpowiedzialność solidarna wspólników nie może być ograniczona ani wyłączona w umowie spółki. Odmienne postanowienie nie będzie skuteczne wobec wierzycieli. Umowne zwolnienie z odpowiedzialności majątkowej za zobowiązania spółki wspólnika wywiera skutki prawne wyłącznie między wspólnikami. Chodzi tu głównie o roszczenie regresowe - dla przykładu, gdy wierzyciel zaspokoi się z majątku jednego ze wspólników, a drugi wspólnik został umownie wyłączony z odpowiedzialności, wówczas ten pierwszy nie ma prawa żądać od drugiego wspólnika zwrotu połowy zapłaconej wierzytelności. Istniejące zobowiązania spółki a wspólnik przystępujący lub występujący ze spółki Wspólnik przystępujący do istniejącej spółki nie odpowiada za wcześniejsze zobowiązania zaciągnięte przez wspólników. Jest jednak możliwość, aby na podstawie umowy zawartej z pozostałymi wspólnikami, kumulatywnie przystąpił do długu. Wówczas przyjmie na siebie odpowiedzialność za zobowiązania powstałe przed jego przystąpieniem do spółki. Natomiast, wystąpienie wspólnika ze spółki lub rozwiązanie spółki nie zwalniają go z osobistej odpowiedzialności za zobowiązania powstałe przed takim wystąpieniem lub rozwiązaniem. [reklama-ads] [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740). [/informacja] Polecane wzory pism: Aneks do umowy spółki cywilnej Aneks do umowy spółki cywilnej Zmiana udziałów WZÓR Aneks do umowy spółki cywilnej Zmiana nazwy WZÓR Aneks do umowy spółki cywilnej Zmiana adresu wzór Aneks do umowy spółki cywilnej Wystąpienie wspólnika wzór Umowa spółki cywilnej wzór

10.03.2021 - Przemysław Grzegorczyk

Ustawodawca, regulując omawianą instytucję miał na celu stworzenie ram prawnych umożliwiających złagodzenie obciążeń administracyjnych spoczywających na relatywnie niewielkich podmiotach gospodarczych. Chodzi głównie o przedsiębiorców wykonujących swoją działalność jednoosobowo. Mały podatnik VAT został zdefiniowany w art. 2 pkt 25 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT). Kto może zostać małym podatnikiem? Jakie przywileje przygotował dla niego ustawodawca? Na te pytania odpowiadamy poniżej. [reklama-ads] Mały podatnik VAT – kto nim może zostać? Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 25 ustawy o VAT, małym podatnikiem jest podatnik spełniający poniższe przesłanki: wartość sprzedaży (brutto) przedsiębiorstwa podatnika nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; prowadzone przez podatnika przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzający funduszami inwestycyjnymi, zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro. [rada]Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.[/rada] Zasadniczo, małym podatnikiem VAT jest więc podatnik, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej 1.200.000 euro. [reklama-ads] Należy tutaj wskazać, iż do obliczenia kwoty, której przekroczenie uniemożliwia uzyskanie statusu małego podatnika, nie przyjmuje się wartości darowizn towarów, towarów przekazanych na potrzeby osobiste podatnika lub innych osób, jak również innych świadczeń o charakterze nieodpłatnym. Oznacza to, że kwota graniczna wynika wyłącznie z rzeczywiście osiągniętego obrotu i nie uwzględnia czynności, które podlegają opodatkowaniu, mimo że nie są związane z osiągnięciem obrotu. Mały podatnik VAT odnosi się wyłącznie do poprzedniego roku podatkowego. Nie ma znaczenia, że we wcześniejszych latach podatkowych wartość sprzedaży podatnika, przekraczała znacząco, kwotę graniczną. W drugim punkcie omawianego przepisy ustawa wprowadza wyjątek od powyższej zasady. W przypadku podatników prowadzących przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro. Zdaniem doktryny fakt, iż ustawodawca nie odniósł się do kwestii kumulacji obrotów, należy odczytywać w taki sposób, że jeżeli podatnik świadczy zarówno usługi opisane w pkt a i b, wówczas obydwa elementy wymagają rozdzielnego rozpatrzenia. Toteż jeżeli podatnik przekroczy jedną z kwot granicznych, nie będzie mógł już skorzystać z omawianej instytucji. [reklama-ads] [rada]Kwota graniczna jest kwotą uwzględniającą kwotę podatku.[/rada] [uwaga]Czytaj też: Jednolity Plik Kontrolny – wszystko co powinieneś o nim wiedzieć[/uwaga] Jakie są przywileje małego podatnika? Ustawa o podatku VAT udziela małemu podatnikowi pewnych uproszczeń w rozliczaniu. Są nią: możliwość skorzystania z metody kasowej rozliczeń oraz możliwość składania deklaracji kwartalnych. Metoda kasowa polega na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez podatnika dostaw towarów lub świadczenia usług powstaje: z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, o ile dostawa towarów lub świadczenie usług zostało spełnione na rzecz podatnika, który poosiada status czynnego podatnika VAT; z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż czynny podatnik VAT. O wyborze powyższej formy rozliczania należy powiadomić naczelnika właściwego urzędu skarbowego.  Podatnik może zrezygnować z metody kasowej nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy, w trakcie których rozliczał się tą metodą, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do końca kwartału, w którym stosował tę metodę. [reklama-ads] [rada]Otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego wyłącznie w odniesieniu do tej części.[/rada] Odnosząc się do możliwości składania deklaracji kwartalnych, o tym fakcie także należy powiadomić naczelnika urzędu skarbowego. Oświadczenie składa się na formularzu VAT-R. Status małego podatnika VAT przysługuje przez cały rok. Oznacza to, że przekroczenie przez przedsiębiorcę kwoty granicznej w danym roku, nie skutkuje utratą statusu małego podatnika w trakcie tego roku. Status ten może zostać utracony dopiero z dniem 1 stycznia roku kolejnego. Przekroczenie limitu wiąże się jednak z utratą z tym dniem korzyści związanych z tym statusem, tj. prawem do rozliczenia kasowego oraz składania deklaracji kwartalnych. Mały podatnik VAT - limit 2021 Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy o VAT uprawnienie małego podatnika VAT zależy od tego, czy podatnik mieści się w określonych przez ustawę kwot granicznych, tj. kwoty 1.200.000 lub 45.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Kurs euro na dzień 1 października 2020 r. wyniósł 4,5153 zł. Zgodnie z powyższym, przeliczając na PLN, kwoty graniczne wynoszą: [reklama-ads] 1.200.000 euro – 5.418.000 zł; 45.000 euro - 203 000 zł. Warto podnieść, iż małym podatnikiem może zostać również podatnik rozpoczynający działalność w trakcie roku podatkowego, gdy przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, powyżej wskazanych kwot. [informacja]Podstawa podatkowa: ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106).[/informacja]

3.03.2021 - Bartosz Piech