Według Ordynacji podatkowej nadpłatą jest kwota:

• nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku,
• podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej,
• zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej,
• zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Powstanie nadpłaty VAT

Nadpłata powstaje, z dniem:

• zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
• pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
• zapłaty przez płatnika lub inkasenta należności wynikającej z decyzji o jego odpowiedzialności podatkowej, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
• wpłacenia przez płatnika lub inkasenta podatku w wysokości większej od wysokości pobranego podatku;
• zapłaty przez osobę trzecią lub spadkobiercę należności wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Wniosek o stwierdzenie nadpłaty VAT

Według Ordynacji o stwierdzenie nadpłaty mogą wnioskować podatnicy, którzy w deklaracjach wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek. W takiej sytuacji powinien złożyć w urzędzie skarbowym korektę deklaracji VAT, natomiast jej prawidłowość nie powinna budzić wątpliwości.