Ryczałt ewidencjonowany – czym jest i kiedy się opłaca?

Ustawa o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT) daje przedsiębiorcom wybór - zostać czynnym podatnikiem VAT czy skorzystać ze zwolnienia. Oczywiście owe zwolnienie nie zawsze obowiązuje. [reklama-ads] Zasadą jest, iż każdy kto chce sprzedawać towar lub świadczyć usługi powinien odprowadzać do Skarbu Państwa stosowny podatek. Nievatowiec musi więc spełniać szereg wymogów, aby móc korzystać ze zwolnienia. Kto i kiedy może zostać zwolniony z podatku VAT? O tym w poniższym artykule. Czym jest podatek VAT i kto musi go płacić? Podatek VAT czyli podatek od towarów i usług, to danina płacona od wartości dodanej, zawarta w cenie zakupu produktu. Jest typem pośredniego i powszechnego podatku obrotowego, który obciąża ostatecznego nabywcę produktu. VAT wyróżnia to, iż jest podatkiem wielofazowym, czyli obciąża przyrost wartości w każdej fazie obrotu gospodarczego. Podatek ten nakłada się na każdą transakcję sprzedaży w procesie produkcji i dystrybucji. [rada]Obecnie w Polsce podstawowa stawka podatku VAT wynosi 23%. W przypadkach przewidzianych ustawowo stosuje się stawki obniżone, tj. 0%, 5% i 8%. [/rada] Opodatkowane VATem są: sprzedaż towarów i usług w Polsce; eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.  [reklama-ads] Co do zasady, zgodnie z art. 15 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Oznacza to, że vatowcami są wszystkie podmioty sprzedające towary lub świadczące usługi na rynku. Aby więc zostać zwolnionym z obowiązku rozliczania się z fiskusem, przedsiębiorca musi spełnić określone wymagania. Ustawa o VAT zawiera szereg zwolnień podmiotowych związanych z limitem sprzedaży oraz przedmiotowych, które dotyczą wybranych towarów i usług (art. 43 ustawy o VAT). Nievatowiec – zwolnienie podmiotowe? Bycie podatnikiem VAT nie jest konieczne. Pierwszym i podstawowy warunkiem, aby nie musieć się rejestrować jako podatnik VAT, jest wartość rocznej sprzedaży. Dopóki wartość sprzedaży w poprzednim roku nie przewyższa 200.000 zł, przedsiębiorca może cieszyć się ze statusu nievatowca. Do samo dotyczy przedsiębiorcy w pierwszym roku działalności – dopiero przekroczenie powyższego limitu wiąże się z koniecznością rejestracji w Urzędzie Skarbowym. [rada]W wypadku kiedy przedsiębiorca zbliża się do przekroczenia limitu, powinien zarejestrować jako podatnik VAT czynny przed dokonaniem sprzedaży, która spowoduje przekroczenie limitu.[/rada] Kto nie ma szans na zwolnienie z VAT? [reklama-ads] Niestety niektórzy przedsiębiorcy nie skorzystają z omawianego zwolnienia. Ustawa o VAT nakłada na nich obowiązek podatkowy już w chwili pierwszej sprzedaży. Dotyczy to podatników, którzy zajmują się: 1. sprzedażą: towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy o VAT (na przykład metale szlachetne i złom z nich, wyroby jubilerskie); towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych i alkoholowych; samochodów osobowych innych niż nowe, zaliczanych, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji; w niektórych przypadkach: budynków, budowli lub ich części; terenów budowlanych; nowych środków transportu; przez Internet towarów takich jak: preparaty kosmetyczne i toaletowe komputery, wyroby elektroniczne i optyczne urządzenia elektryczne i nieelektryczny sprzęt gospodarstwa domowego maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane hurtowej i detalicznej części do: pojazdów samochodowych; motocykli. 2. świadczeniem usług: prawniczych; w zakresie doradztwa (z wyjątkiem doradztwa rolniczego); jubilerskich; w przedmiocie ściągania długów, w tym factoringu. [reklama-ads] [rada]Czynnym podatnikiem musi być także przedsiębiorca nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.[/rada] Jak prawidłowo wyliczyć limit przychodu? Aby nie narazić się na sankcje podatkowe, przedsiębiorca nierejestrujący się jako czynni podatnicy VAT powinni umieć wyliczyć, kiedy przekroczy wskazany limit 200.000 zł obrotu rocznego. Do tej kwoty zalicza się cały przychód przedsiębiorcy, z wyłączeniem: kwoty podatku; wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów; sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju; sprzedaży towarów i usług, zwolnionych od podatku na podstawie ustawy o VAT lub rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień; sprzedaży towarów, które są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Przedsiębiorca korzystający ze zwolnienia ze względu na nieprzekroczony limit, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. VAT zapłacony przy zakupach staje się kosztem, o ile pozwala na to wybrana forma opodatkowania. [uwaga]Czytaj też: Mały podatnik VAT – limit[/uwaga] Nievatowiec – zwolnienie przedmiotowe [reklama-ads] Zwolnienie to nie dotyczy osoby samego podatnika a przedmiotu sprzedawanych towarów lub świadczonych usług. Niezależnie od wysokości obrotów, przedsiębiorca będzie zwolniony z VAT, jeżeli zajmuje się obrotem towarów i usług wymienionych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Należy pamiętać, że zwolnienie przysługuje wyłącznie, gdy przedsiębiorca świadczy usługi wymienione w przepisie art. 43 ustawy o VAT. W każdym innym wypadku istnieje obowiązek rejestracji jako czynny podatnik VAT.   Wśród zwolnień możemy wyróżnić m.in: usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia – lekarz, dentysta, pielęgniarka, położna lub psycholog; usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym – nauczyciel; usługi nauczania języków obcych; usługi finansowe, w tym: zarządzania funduszami inwestycyjnymi, usługi ubezpieczeniowe, usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji oraz innych zabezpieczeń transakcji; udzielanie kredytów i pożyczek, których przedmiotem są instrumenty finansowe. Nievatowiec, który odlicza podatek VAT – czy to możliwe? Przedsiębiorca, który nie przekroczył limitu 200.000 zł, może zrezygnować ze zwolnienia w dowolnym momencie i zapłacić VAT dobrowolnie. Jest to opłacalne, jeżeli planowane są duże inwestycje. Wtedy odliczenie VAT może pomóc sporo zaoszczędzić. [reklama-ads] W takiej sytuacji przedsiębiorca musi zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem okresu (miesiąca albo kwartału), w którym chce zrezygnować ze zwolnienia. W przypadku zaś, gdy podatnik dopiero rozpoczyna działalność, musi złożyć zawiadomienie przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej. Powrót do zwolnienia z VAT może mieć miejsce nie wcześniej, niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym podatnik zrezygnował z prawa do zwolnienia. To samo dzieje się w przypadku, gdy podatnik przekroczył przedmiotowy limit (200 tys. zł). Nievatowiec – obowiązki na nim ciążące Zwolnienie z VAT oznacza, że na przedsiębiorcy nie ciąży obowiązek składania deklaracji rozliczających VAT-7 lub VAT-7K oraz obowiązek przesyłania plików JPK. Podatnicy ci mają za to obowiązek prowadzenia uproszczonej ewidencji sprzedaży. Ustawa o VAT nie określa, w jaki sposób nievatowiec powinien prowadzić rzeczoną ewidencję. Zaleca się jednak, aby rejestr zawierał co najmniej: liczbę porządkową; datę sprzedaży; wartość sprzedaży; wartość sprzedaży narastająco; uwagi. [reklama-ads] W przypadku braku ewidencji sprzedaży Urząd Skarbowy dokona oszacowania sprzedaży podatnika i na tej podstawie zostanie naliczony podatek. [rada]Dodatkowo, przedsiębiorca zwolniony z VAT, ma obowiązek wystawiania faktur ze stawką ”zw”, czyli zwolniony, na żądanie nabywcy.[/rada] [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106).[/informacja] Podobne wzory pism: Rozłożenie na raty zaległości podatkowych wzór

22.03.2021 - Żaneta Pilarska-Czeluśniak

Każdy przedsiębiorca działający w sieci ma obowiązek sporządzenia regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną. Wynika to wprost z ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Nazwa samego dokumentu nie jest istotna, ważna jest treść, a ta musi zawierać minimum informacji wymaganych przez przepisy. [reklama-ads] Regulamin sklepu internetowego stanowi niejako treść umowy zawieranej z klientem - jest wiążący dla obu stron. Aby więc wystrzec się nieporozumień na linii kupujący – sprzedawca oraz sankcji administracyjnych, regulamin należy konstruować w zgodzie z ustawą o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Regulamin sklepu internetowego jako wzorzec umowny Przepis art. 8 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, stanowi, iż regulamin sklepu internetowego stanowi wzorzec umowy, zawieranej między przedsiębiorcą a klientem (zazwyczaj konsumentem). Oznacza to, że regulamin musi zostać ustanowiony jeszcze przed sprzedaniem pierwszego produktu. Ustawa wymaga również, aby regulamin został udostępniony w taki sposób, aby potencjalni klienci mieli do niego łatwy i ciągły dostęp, oraz aby mogli go pobrać lub wydrukować. Klient nie będzie związany postanowieniami regulaminu, jeżeli nie zostały mu one udostępnione w prawidłowy sposób. [paragraf]Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2013 roku, sygn. akt: VI ACa 1245/12: „Regulamin stanowi wzorzec umowny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Jeżeli jedna ze stron posługuje się wzorcem umowy w postaci elektronicznej, powinna udostępnić go drugiej stronie przed zawarciem umowy w taki sposób, aby mogła ona wzorzec ten przechowywać i odtwarzać w zwykłym toku czynności".[/paragraf] Jak zostało już wskazane, regulamin powinien znaleźć się na stronie internetowej jeszcze przed faktycznym rozpoczęciem świadczenia usług. Dobrym pomysłem jest także wysyłanie go kupującym w osobnym mailu, po dokonaniu transakcji. Przedsiębiorca jest zobowiązany również to udostępniania owego dokumentu na każde wezwanie użytkownika. [reklama-ads] Regulamin sklepu internetowego – elementy obligatoryjne Regulamin sklepu powinien określać w szczególności rodzaj i zakres usług, warunki ich świadczenia, tj. warunki zawierania i rozwiązywania umowy. Istotne są także zapisy dotyczące postępowania reklamacyjnego. Dodatkowo treść dokumentu powinna wskazywać na minimalne wymagania techniczne (sprzętowe) strony www, które gwarantują użytkownikowi bezpieczne i płynne korzystanie ze sklepu. Mimo iż nie wynika to bezpośrednio z ustawy, to orzecznictwo wypracowało stanowisko, zgodnie z którym, przed zawarciem umowy, usługodawca jest zobowiązany poinformować klienta o: czynnościach technicznych składających się na procedurę zawarcia umowy; skutkach prawnych potwierdzenia przez drugą stronę otrzymania oferty; zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczenia i udostępniania przez przedsiębiorcę drugiej stronie treści zawieranej umowy; metodach i środkach technicznych służących wykrywaniu i korygowaniu błędów we wprowadzanych danych, które jest obowiązany udostępnić drugiej stronie. [rada]Przedsiębiorca ma obowiązek informowania usługobiorców o każdej zmianie treści regulaminu. W praktyce oznacza to, że sprzedawca winien zaadresować wiadomość z informacją o zmianach bezpośrednio do każdego klienta, z którym dokonał transakcji.[/rada] [reklama-ads] Ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną wymaga, aby usługodawca internetowy posiadał regulamin swojej działalności. Nie wskazuje natomiast sposobu jego udostępniania. Mając jednak na uwadze przepisy ustawy o prawach konsumenta, ciężar udowodnienia, że usługobiorca został prawidłowo poinformowany o treści regulaminu, spoczywa na sprzedawcy. Przedsiębiorca powinien więc dołożyć wszelkiej staranności, aby regulamin sklepu znajdował się w widocznym miejscu, a także, aby każdorazowo przy dokonywaniu transakcji, kupujący miał możliwość zapoznania się z jego treścią. Popularną praktyką jest ustawianie tzw. checkboxów, które wymagają od klientów oznaczenia oświadczeń o zapoznaniu się z regulaminem sklepu. [uwaga]Czytaj też: Umowa podczas zakupów w Internecie. Na co zwrócić uwagę?[/uwaga] Związanie stron transakcji regulaminem sklepu internetowego Użytkownik sklepu internetowego jest związany jedynie tymi postanowieniami, które zostały mu udostępnione w taki sposób, aby mógł się z nimi z łatwością zapoznać. Samo wypełnienie przez klienta formularza zgłoszeniowego zamieszczonego na stronie internetowej nie jest równoznaczne z przyjęciem przez niego oferty, jeżeli nie został mu doręczony, w sposób precyzyjny, regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną. [reklama-ads] [paragraf]Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 9 lutego 2016 roku, sygn. akt: VIII GC 1872/15: „Dowodu na okoliczność zapoznania się z regulaminem nie może stanowić wydruk formularza rejestracyjnego, na którym brak jest "kwadratu", bądź też "odfajkowanego" pola, w którym potwierdzony został fakt zapoznania się z regulaminem korzystania z programu czy też z regulaminem promocji. Samo słowo "TAK" pod treścią "Akceptuję regulamin" nie świadczy, iż usługobiorca otrzymał i mógł zapoznać się z regulaminem”.[/paragraf] Regulamin sklepu internetowego w świetle RODO Prowadzenie działalności w sieci łączy się nieodzownie z RODO. Pozyskiwanie danych osobowych konsumentów drogą elektroniczną jest silnie narażone na wyciek owych informacji. Toteż użytkownicy strony internetowej muszą zostać poinformowani o swoich prawach i obowiązkach w związku z przetwarzaniem ich danych, jak również o procedurze wdrażanej w przypadku wycieku danych. Należy pamiętać, iż każdy przedsiębiorca prowadzący sklep internetowy jest administratorem danych osobowych w rozumieniu RODO (chyba, że wyznaczy na to stanowisko inną osobę). Oznacza to, że jest on bezwzględnie zobowiązany do stosowania środków organizacyjnych i technicznych w celu ochrony danych osobowych adekwatnych do stopnia ryzyka związanego z potencjalnym ich naruszeniem. Świadczenie usług drogą elektroniczną wymaga od sprzedającego wskazanie w regulaminie następujących informacji: dane przedsiębiorstwa; dane kontaktowe; cele przetwarzania danych osobowych oraz podstawa prawna przetwarzania; informacje o odbiorcach danych osobowych lub o kategoriach odbiorców, jeśli tacy istnieją; informacje o zamiarze przekazania danych osobowych do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej; okres, przez który dane osobowe będą przechowywane; informacje o prawie do żądania przez osoby, których dane są przetwarzane, dostępu do danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania; w przypadku gdy dane zostają przetwarzane za zgodą użytkownika, informacje o prawie do cofnięcia zgody w dowolnym momencie; informacje o prawie wniesienia skargi do organu nadzorczego. [reklama-ads] [rada]W praktyce, powyższe informacje znajdują się w tzw. Polityce prywatności. Jeżeli sprzedawca decyduje się na stworzenie drugiego dokumentu, musi pamiętać, że obowiązują go takie same wymagania jak wobec regulaminu.[/rada] Prawo konsumenckie a obowiązek informacyjny Jeżeli w transakcji biorą udział konsumenci,  przedsiębiorca jest zobowiązany do zachowania standardów wymaganych przez ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów. Ustawa ta nakłada na sprzedawców dodatkowe obowiązki. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy przedsiębiorca ma obowiązek najpóźniej w chwili złożenia przez konsumenta oświadczenia o przyjęciu oferty sklepu, poinformować go w sposób jasny i zrozumiały o: głównych cechach przedmiotu świadczenia oraz sposobu porozumiewania się z konsumentem; swoich danych identyfikujących – nazwa firmy, adres siedziby, adres poczty elektronicznej, numer telefonu; adresie, pod którym konsument może składać reklamacje; łącznej cenie usługi wraz ze wszelkimi podatkami, natomiast w przypadku, gdy końcowa cena nie jest znana z góry – sposobie obliczania jej wysokości; kosztach korzystania ze środka porozumiewania się na odległość w celu zawarcia umowy, o ile są one wyższe niż stawki standardowe; sposobie i terminie zapłaty; sposobie i terminie spełnienia świadczenia przez przedsiębiorcę; stosowanej przez przedsiębiorcę procedurze rozpatrywania reklamacji; sposobie i terminie wykonania prawa odstąpienia od umowy; kosztach zwrotu rzeczy w przypadku odstąpienia od umowy, które ponosi konsument; obowiązku zapłaty przez konsumenta poniesionych przez przedsiębiorcę uzasadnionych kosztów, w przypadku odstąpienia przez konsumenta od umowy; okolicznościach, w których konsument traci prawo odstąpienia od umowy; minimalnym czasie trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy; możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń. [reklama-ads] Regulamin - istotny element każdej działalności w sieci Regulamin sklepu internetowego pełni funkcję wzorca umownego. Musi więc uwzględniać wszelkie prawa i obowiązki stron transakcji. Co więcej, jeżeli jedną ze stron jest konsument, musi brać pod uwagę także przywileje konsumenckie. Wejście w życie RODO postawiło przed przedsiębiorcami dodatkowe wymogi. Klient korzystający ze sklepu internetowego musi gwarancje, że jego dane są bezpieczne i nie zostaną wykorzystane w sposób sprzeczny z prawem. Co za tym idzie, musi zostać prawidłowo poinformowany o swoich prawach związanych z przetwarzaniem jego danych osobowych. Regulamin sklepu internetowego powinien być skonstruowany w sposób przejrzysty i nieskomplikowany, aby każdy użytkownik miał problemów z jego zrozumieniem. Co więcej dokument ten powinien znajdować się w widocznym miejscu na stronie internetowej. Potencjalny klient powinien mieć łatwy dostęp do zapisów regulujących przebieg transakcji. [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz.U. z 2020 r. poz. 344). ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287). ustawa z dnia 16 lutego 2007 r.  o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2021 r. poz. 275). [/informacja] [reklama-ads] Podobne wzory pism: Aneks do regulaminu wzór Aneks do regulaminu pracy wzór Regulamin konkursu WZÓR i przykład

15.03.2021 - Radosław Pilarski