Usunięcie drzew i krzewów to temat, który obecnie przysparza wielu problemów. Zadajemy sobie pytanie. Jaka kara grozi za ich bezprawne usunięcie - kwestię tę reguluję - ustawa o ochronie przyrody.
Ustawa jednoznacznie określa, że drzewo to wieloletnia roślina o zdrewniałym jednym pędzie głównym (pniu) albo zdrewniałych kilku pędach głównych i gałęziach tworzących koronę w jakimkolwiek okresie podczas rozwoju rośliny; krzew natomiast to wieloletnia roślina rozgałęziającą się na wiele równorzędnych zdrewniałych pędów, nietworzącą pnia ani korony, niebędącą pnączem.
Strefy ochrony
W ramach ratowania zagrożonych wyginięciem gatunków roślin, zwierząt i grzybów tworzone są strefy ochrony. Odpowiednie organy podejmują działania w celu ratowania zagrożonych wyginięciem gatunków, działania te polegają miedzy innymi na eliminowaniu przyczyn ich zagrożenia. W takich strefach surowo zabrania się wycinania drzew lub krzewów.
Obowiązek uzyskania zezwolenia
Usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia wydanego na wniosek:
- posiadacza nieruchomości,
- właściciela urządzeń, jeżeli drzewo lub krzew zagrażają funkcjonowaniu tych urządzeń.
Taka zgoda nie jest wymagana w przypadku wniosku złożonego przez:
- spółdzielnię mieszkaniową,
- wspólnotę mieszkaniową, w której właściciele lokali powierzyli zarząd nieruchomością wspólną zarządowi,
- zarządcę nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa.
Zgoda właściciela nieruchomości, nie jest wymagana w przypadku wniosku złożonego przez użytkownika wieczystego lub posiadacza nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym.
Wydanie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów
Zezwolenie na usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, a w przypadku gdy zezwolenie dotyczy usunięcia drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków – wojewódzki konserwator zabytków.
Zezwolenie na usunięcie drzewa lub krzewu na obszarach objętych ochroną krajobrazową w granicach parku narodowego albo rezerwatu przyrody wydaje się po uzgodnieniu odpowiednio z dyrektorem parku narodowego albo regionalnym dyrektorem ochrony środowiska.
Wniosek o wydanie zezwolenia na usunięcie drzewa lub krzewu
Chcąc złożyć wniosek o usuniecie drzewa czy krzewu powinien on zawierać:
- imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę posiadacza i właściciela nieruchomości albo właściciela urządzeń,
- oświadczenie o posiadanym tytule prawnym władania nieruchomością albo oświadczenie o posiadanym prawie własności urządzeń,
- zgodę właściciela nieruchomości, jeżeli jest wymagana, lub oświadczenie o udostępnieniu informacji,
- nazwę gatunku drzewa lub krzewu;
- obwód pnia drzewa mierzony na wysokości 130 cm, a w przypadku gdy na tej wysokości drzewo:
- a) posiada kilka pni – obwód każdego z tych pni,
- b) nie posiada pnia – obwód pnia bezpośrednio poniżej korony drzewa;
Trzeba też podać:
- Wielkość powierzchni, z której zostanie usunięty krzew.
- Miejsce, przyczynę, termin zamierzonego usunięcia drzewa lub krzewu, oraz wskazanie czy usunięcie wynika z celu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej.
- Rysunek, mapę albo wykonany przez projektanta posiadającego odpowiednie uprawnienia budowlane projekt zagospodarowania działki lub terenu w przypadku realizacji inwestycji, dla której jest on wymagany zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane – określające usytuowanie drzewa lub krzewu w odniesieniu do granic nieruchomości i obiektów budowlanych istniejących lub projektowanych na tej nieruchomości.
- Projekt planu:
a) nasadzeń zastępczych, rozumianych jako posadzenie drzew lub krzewów, w liczbie nie mniejszej niż liczba usuwanych drzew lub o powierzchni nie mniejszej niż powierzchnia usuwanych krzewów, stanowiących kompensację przyrodniczą za usuwane drzewa i krzewy w rozumieniu 3 pkt 8 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska lub
b) przesadzenia drzewa lub krzewu
– jeżeli są planowane, wykonany w formie rysunku, mapy lub projektu zagospodarowania działki lub terenu, oraz informację o liczbie, gatunku lub odmianie drzew lub krzewów oraz miejscu i planowanym terminie ich wykonania.
- Decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach albo postanowienie w sprawie uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia w zakresie oddziaływania na obszar Natura 2000, w przypadku realizacji przedsięwzięcia, dla którego wymagane jest ich uzyskanie zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, oraz postanowienie uzgadniające wydawane przez właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska w ramach ponownej oceny oddziaływania na środowisko, jeżeli jest wymagana lub została przeprowadzona na wniosek realizującego przedsięwzięcie.
- Zezwolenie w stosunku do gatunków chronionych na czynności podlegające zakazom określonym w art. 51 ust. 1 pkt 1-4 i 10 oraz w art. 52 ust. 1 pkt 1, 3, 7, 8, 12, 13 i 15, jeżeli zostało wydane.
Powyższe oświadczenia składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
Radosław Pilarski
Adwokat oraz doradca restrukturyzacyjny z wieloletnim doświadczeniem w prawie cywilnym, gospodarczym oraz upadłościowym i restrukturyzacyjnym.
więcej porad
Praca w niedziele i święta
Dniami wolnymi od pracy są ustawowo soboty, niedziele i dni świąteczne. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną między godziną 600 w tym dniu a godziną 600 w następnym dniu. Pracodawca może jednak określić inne ramy czasowe.
Kiedy możliwa jest praca w handlu w święto?
Pamiętamy, że w Polsce obowiązuje zakaz pracy w święta w placówkach handlowych. Zakaz ten stosowany jest także jeśli święto przypada w sobotę lub niedzielę. Kodeks daje też pewną furtkę, otóż praca placówkach handlowych w niedziele jest dozwolona w placówkach handlowych przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności.
Kiedy można pracować w niedzielę i święta?
Według Kodeksu pracy, w niektórych przypadkach dozwolona jest praca w niedziele i święta. Są to następujące przypadki:
1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii;
2) w ruchu ciągłym;
3) przy pracy zmianowej;
4) przy niezbędnych remontach;
5) w transporcie i w komunikacji;
6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych;
7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób;
8) w rolnictwie i hodowli;
9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:
zakładach świadczących usługi dla ludności,
gastronomii,
zakładach hotelarskich,
jednostkach gospodarki komunalnej,
zakładach opieki zdrowotneji innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,
jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz jednostkach organizacyjnych wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej zapewniających całodobową opiekę,
zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku;
10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta;
11) przy wykonywaniu prac:
polegających na świadczeniu usług z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną lub urządzeń telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego, odbieranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgodnie z przepisami obowiązującymi odbiorcę usługi,
zapewniających możliwość świadczenia usług.
Co w zamian?
Jeśli pracownik wykonuje pracę w niedziele i święta, pracodawca jest obowiązany zapewnić mu inny dzień wolny od pracy. W zamian za pracę w niedzielę pracownik powinien, w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli otrzymać dzień wolny. Natomiast w zamian za pracę w święto dzień wolny powinien oddać w ciągu okresu rozliczeniowego.
[uwaga]O pracy w porze nocnej przeczytasz tutaj[/uwaga]
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy.[/informacja]
Odroczenie terminu do złożenia zeznania PIT-36
Przepis art. 48 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, że organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym może odraczać terminy przewidziane w przepisach prawa podatkowego. Już na podstawie tego artykułu możemy stwierdzić, że w niektórych przypadkach podatnik może odroczyć termin złożenia zeznania podatkowego w danym roku.
Kto może odroczyć termin złożenia PIT?
Odroczenie terminu złożenia PIT-36 może nastąpić jedynie na wniosek podatnika. Nigdy nie następuje ono z urzędu. Zainteresowany musi je uzasadnić ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. Pamiętajmy jednak, że nie zawsze organ podatkowy przychyli się do takiego wniosku podatnika.
Co powinien zawierać wniosek?
Wniosek musi być złożony przed upływem danego terminu. Musi on też spełniać wszystkie wymogi formalne dotyczące pism kierowanych do organów podatkowych.
Wniosek musi zawierać:
dane identyfikacyjne wnioskodawcy (imię, nazwisko, adres miejsca zamieszkania, miejsce prowadzenia działalności oraz NIP),
datę i miejsce sporządzenia wniosku,
wskazanie organu podatkowego, do którego kierowany jest wniosek,
informacja jakiego zeznania podatkowego dotyczy jego wniosek,
propozycja nowego terminu złożenia deklaracji.
Jak wygląda procedura?
Po złożeniu wniosku następuje wszczęcie postępowania podatkowego. Organ podatkowy może przychylić się do propozycji podatnika odnośnie nowego terminu, wyznaczyć własny termin lub też odmówić odroczenia terminu. Termin odroczyć może org
Wniosek o odroczenie należy uzasadnić ważnym interesem podatnika. Jest to jednak pojęcie nieostre, niezdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Odnosi się ono przede wszystkim do wyjątkowego położenia, w jakim się znalazł podatnik i które zostało spowodowane wystąpieniem okoliczności od niego niezależnych. Dużą szansę na odpowiedź pozytywną ma osoba, którą spotkało pewne zdarzenie losowe skutkujące np. utratą dokumentacji podatkowej i uniemożliwiające sporządzenie, a następnie złożenie deklaracji/zeznania w ustawowym terminie.
Wniosek można również uzasadnić interesem publicznym. W wyroku z 8 października 2002 r. (sygn. akt I SA/Wr 1458/01) Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu wskazał, że nieuprawnione jest dawanie automatycznego pierwszeństwa interesowi publicznemu nad ważnym interesem strony. O istnieniu interesu nie decyduje, więc subiektywne przeświadczenie. Konieczne jest branie pod uwagę obiektywnych okoliczności.
Nowy termin płatności podatku
W przypadku wyznaczenia nowego terminu płatności wyznaczony zostaje dzień, w którym, zgodnie z decyzją, powinna nastąpić zapłata odroczonego podatku lub zaległości podatkowej. Zwykle zostają doliczone odsetkami za zwłokę.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, art. 48.[/informacja]
