List gończy

Opłata skarbowa, czyli tak zwana opłata stemplowa jest formą ekwiwalentu za czynności organów administracji publicznej, podejmowane w indywidualnych sprawach. Płacimy więc za czynności urzędowe, wydanie zaświadczeń, zezwoleń oraz niektórych dokumentów. Opłata skarbowa – kiedy należy zapłacić? Opłacie skarbowej podlega: 1. W sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej: Dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia lub na wniosek. Wydanie zaświadczenia na wniosek. Wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji). 2. Złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii - w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym. 3. Dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia) przez podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej, w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji publicznej, a także złożenie w takim podmiocie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii. Opłata skarbowa - wyłączenia Według powyższej ustawy nie zapłacimy opłaty skarbowej za : Dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia i zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii w sprawach: Alimentacyjnych, opieki, kurateli i przysposobienia. Ubezpieczenia społecznego, ubezpieczenia zdrowotnego, rent strukturalnych, ulg określonych w przepisach szczególnych dla żołnierzy niezawodowych i osób odbywających służbę zastępczą oraz ich rodzin, a także uprawnień dla osób niepełnosprawnych i osób objętych przepisami o szczególnych uprawnieniach dla kombatantów. Świadczeń socjalnych oraz w sprawach załatwianych na podstawie przepisów o pomocy społecznej, przepisów o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, przepisów o zatrudnieniu socjalnym oraz przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu, Senatu, Parlamentu Europejskiego i organów samorządu terytorialnego oraz referendum. Powszechnego obowiązku obrony, z wyjątkiem decyzji w sprawach udzielania zgody obywatelom polskim na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej. Zatrudnienia, wynagrodzeń za pracę. A także w sprawach: Nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz ochrony zdrowia. Załatwianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 65, 1250, 1271 i 1579).  Nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji oraz stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego nabytego w ten sposób. Pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, oraz członków ich rodzin, którzy do nich dołączają lub z nimi przebywają. Udzielenia ochrony międzynarodowej, udzielenia azylu, zgody na pobyt ze względów humanitarnych, zgody na pobyt tolerowany oraz w sprawach ochrony czasowej. Rekompensat w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1090 oraz z 2016 r. poz. 585). Pamiętajmy jednak, że jeżeli zaświadczenie, którego wydanie nie podlega opłacie skarbowej zostanie użyte w innej sprawie niż wymieniona powyżej, wydanie tego zaświadczenia podlega opłacie skarbowej. Opłata skarbowa - pozostałe wyłączenia Ponadto nie podlega opłacie skarbowej: dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia, koncesji), jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają innym opłatom o charakterze publicznoprawnym lub są od tych opłat zwolnione. Nie zapłacimy też opłaty skarbowej w sprawach konsularnych. Opłata skarbowa- kto powinien płacić? Opłaty skarbowe zobowiązane są uiszczać: • osoby fizyczne, • osoby prawne • jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli wskutek dokonanego przez nie zgłoszenia lub na ich wniosek dokonuje się czynności urzędowej, albo jeżeli na ich wniosek wydaje się zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję), a w przypadku złożenia dokumentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 - na mocodawcy, pełnomocniku, przedsiębiorcy lub prokurencie. Opłata skarbowa - terminy Opłatę skarbową wpłaca się z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje od momentu: • Dokonania czynności urzędowej. • Od wydania zaświadczenia - z chwilą złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia. • Od wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji). • Od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii - z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie. Opłata skarbowa - zwolnienia Zwalnia się od opłaty skarbowej: • Pod warunkiem wzajemności państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. • Jednostki budżetowe. • Jednostki samorządu terytorialnego. • Organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonują zgłoszenia lub składają wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia - wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Zwolnione są również: • Osoby, które dokonując zgłoszenia lub składając wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo składając dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpis, wypis lub kopię przedstawią zaświadczenie o korzystaniu ze świadczeń pomocy społecznej z powodu ubóstwa. • Osoby fizyczne prowadzące czynną ochronę gatunkową oraz osoby fizyczne, których gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie narażone jest na szkody wyrządzane przez gatunki zwierząt chronionych nieobjęte odszkodowaniem Skarbu Państwa - wyłącznie w zakresie przedmiotów opłaty skarbowej związanych z ochroną przyrody. [uwaga]Czytaj także: Podatek od czynności prawnych od umów kupna-sprzedaży rzeczy używanych[/uwaga] Opłata skarbowa – gdzie jej dokonać? Zapłaty opłaty skarbowej dokonuje się w kasie właściwego organu podatkowego lub na jego rachunek. Warto jednak dodać, że rada gminy może zarządzić pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa, wyznaczyć inkasentów oraz określić wysokość wynagrodzenia za inkaso. Opłata skarbowa - zwrot W ustawodawstwie przewidziane są sytuacje, w których podatnikowi należy się zwrot opłaty skarbowej: • Od dokonania czynności urzędowej - jeżeli mimo zapłacenia opłaty nie dokonano czynności urzędowej. • Od wydania zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) - jeżeli mimo zapłacenia opłaty nie wydano zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji). Pamiętajmy, że zwrot opłaty skarbowej następuje na wniosek. Opłata skarbowa nie podlega zwrotowi po upływie pięciu lat licząc od końca roku, w którym dokonano zapłaty opłaty.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej.[/informacja]  

16.01.2018 - Radosław Pilarski

Usługa komisu zdefiniowana jest w art. 765 Kodeksu cywilnego: „przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym”. Stronami umów komisu nie są kontrahenci komisanta, są oni stronami oddzielnych umów sprzedaży zawieranych z komisantem. Umowa komisu - przedmiot Przedmiotem umowy komisu w żadnym wypadku nie mogą być nieruchomości, prawa majątkowe czy całe kompleksy praw m.in. przedsiębiorstwo czy gospodarstwo rolne. Co więcej, omawiana umowa nie może dotyczyć przeniesienia praw na dobrach niematerialnych. Przy czym za dopuszczalne, kodeks przewiduje sprzedaż bądź kupno dóbr niematerialnych zamieszczonych na nośniku, mającym postać rzeczy ruchomej i ściśle z nim związanych np. nośniki CD czy DVD. Umowa komisu - rodzaje Przez umowę komisu należy rozumieć dwa rodzaje umów: umowę komisu sprzedaży (komis sprzedaży): na jej podstawie komisant zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, lecz w imieniu własnym; umowę komisu kupna (komis kupna):  na jej podstawie, komisant zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, lecz w imieniu własnym (w praktyce występuje bardzo rzadko). Możliwe jest również zawarcie umowy komisu łączącej oba wskazane rodzaje, na podstawie której komisant jest zobowiązany zarówno do kupna, jak i sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, ale we własnym imieniu. Umowa komisu - przechowanie Cel obu stron umowy powinien być zbieżny – sprzedaż lub kupno określonej rzeczy. Przy czym należy pamiętać, że osoba prowadząca komis (komisant) nie kupuje rzeczy, a jedynie bierze ją na przechowanie. Właścicielem owej rzeczy, aż do chwili jej sprzedania jest komitent. [uwaga]Może zainteresują Cię: Umowa pośrednictwa w sprzedaży nieruchomościami – wzór z omówieniem[/uwaga] Obowiązki komisanta Artykuł 766 k.c. stanowi, iż komisant ma obowiązek wydać komitentowi wszystko to, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, w szczególności powinien przelać na niego wierzytelności, które nabył na jego rachunek. Dodatkowo, w przypadku gdy komisant zawarł umowę na warunkach korzystniejszych od warunków oznaczonych przez komitenta, uzyskana korzyść należy się komitentowi (art. 767 k.c.). Umowa komisu - cena rzeczy Istotnym elementem umowy komisu dla obu jej stron jest oznaczenie ceny rzeczy, którą komisant ma sprzedać lub zakupić. Strony mają znaczną dowolność przy określaniu cen, mogą to zrobić w sposób ścisły i konkretny, lecz mogą również ją określić w inny sposób - na przykład wskazując górną i dolną granicę tej ceny, mogą również w ogóle jej nie określać, wtedy zgodnie z ustawą komitent godzi się na sprzedaż za cenę „możliwą do osiągnięcia”. Zgodnie z treścią art. 768 Kodeksu cywilnego, jeżeli komisant sprzedał oddaną mu do sprzedaży rzecz za cenę niższą od ceny oznaczonej przez komitenta, obowiązany jest zapłacić komitentowi różnicę. W przypadku, gdy komisant nabył rzecz za cenę wyższą od ceny oznaczonej przez komitenta, komitent może niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wykonaniu zlecenia oświadczyć, że nie uznaje czynności za dokonaną na jego rachunek; brak takiego oświadczenia jest jednoznaczny z wyrażeniem zgody na wyższą cenę. Komitent nie może żądać zapłacenia różnicy ceny ani odmówić zgody na wyższą cenę, jeżeli zlecenie nie mogło być wykonane po cenie oznaczonej, a zawarcie umowy uchroniło komitenta od szkody. Zapłata prowizji Komisant natomiast w chwili, gdy komitent otrzyma rzecz albo cenę nabywa roszczenie o zapłatę prowizji. Jeżeli umowa jest wykonywana w częściach, komisant nabywa roszczenie o prowizję w miarę wykonywania umowy. Przy czym komisant ma prawo żądać prowizji także wtedy, gdy umowa nie została wykonana z przyczyn leżących po stronie komitenta. Dla zabezpieczenia roszczeń o prowizję oraz roszczeń o zwrot wydatków i zaliczek udzielonych komitentowi, jak również dla zabezpieczenia wszelkich innych należności wynikłych ze zleceń komisowych komisantowi przysługuje ustawowe prawo zastawu na rzeczach stanowiących przedmiot komisu, dopóki rzeczy te znajdują się u niego lub u osoby która je dzierży w jego imieniu, albo dopóki może nimi rozporządzać za pomocą dokumentów.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny.[/informacja]  

11.01.2018 - Radosław Pilarski