Upadłość firmy

Każdy przedsiębiorca powinien pamiętać, że w przypadku gdy zadłużenie jego firmy znacznie przewyższa jej zdolność dochodową, by uchronić się o dodatkowych negatywnych skutków, powinien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości.

Instytucja upadłości została uregulowana ustawą – Prawo upadłościowe. Z wnioskiem o ogłoszenie upadłości może wystąpić każdy przedsiębiorca, zarówno osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, osoba będąca wspólnikiem spółki osobowej jak i członek zarządu spółki kapitałowej. Co więcej złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości prócz dłużnika, ma prawo również wierzyciel.

Upadłość firmy – przesłanki ogłoszenia

Przesłanką ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność przedsiębiorcy. Zgodnie z ustawą upadłościową dłużnik jest niewypłacalny, w sytuacji w której utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, także jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące. Dodatkowo dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące. Należy jednak pamiętać, że sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli nie ma zagrożenia utraty przez dłużnika zdolności do wykonywania jego wymagalnych zobowiązań pieniężnych w niedługim czasie.

Wniosek o ogłoszenie upadłości firmy

Wniosek o ogłoszenie upadłości należy złożyć do wydziału gospodarczego sądu rejonowego właściwego dla miejsca prowadzenia zakładu głównego przedsiębiorstwa. Jeżeli dłużnik nie prowadzi przedsiębiorstwa w Polsce, właściwy jest sąd miejsca zamieszkania albo jego siedziby. Natomiast jeżeli nie można tego ustalić, właściwym jest sąd, w którego obszarze znajduje się majątek dłużnika. Oplata od wniosku jest stała i wynosi 1.000,00 zł.

Zgodnie z art. 22 u.p.u.n. Wniosek o ogłoszenie upadłości powinien zawierać:

  • Imię i nazwisko dłużnika bądź jego nazwę oraz numer PESEL albo numer KRS, a w przypadku ich braku – inne dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację przedsiębiorcy.
  • Wskazanie miejsca, w którym znajduje się główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika.
  • Wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie.
  • Informację, czy dłużnik jest uczestnikiem podlegającego prawu polskiemu lub prawu innego państwa członkowskiego systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 roku o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami lub niebędącym uczestnikiem podmiotem prowadzącym system interoperacyjny w rozumieniu tej ustawy.
  • Informację, czy dłużnik jest spółką publiczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.

Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości zgłasza dłużnik, do wniosku powinien dołączyć:

  • Aktualny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników.
  • Bilans sporządzony przez dłużnika dla celów postępowania, na dzień przypadający w okresie trzydziestu dni przed dniem złożenia wniosku.
  • Spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty, a także listę zabezpieczeń dokonanych przez wierzycieli na jego majątku wraz z datami ich ustanowienia.
  • Oświadczenie o spłatach wierzytelności lub innych długów dokonanych w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku.
  • Spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec dłużnika wraz z adresami, z określeniem wierzytelności, daty ich powstania i terminów zapłaty.
  • Wykaz tytułów egzekucyjnych oraz tytułów wykonawczych przeciwko dłużnikowi.
  • Informację o postępowaniach dotyczących ustanowienia na majątku dłużnika hipotek, zastawów, zastawów rejestrowych, zastawów skarbowych i hipotek morskich oraz innych obciążeń podlegających wpisowi w księdze wieczystej lub w rejestrach, jak również o prowadzonych innych postępowaniach sądowych, administracyjnych, sądowoadministracyjnych oraz przed sądami polubownymi dotyczących majątku dłużnika.
  • Informację o miejscu zamieszkania reprezentantów spółki lub osoby prawnej i likwidatorów, jeżeli są ustanowieni.
  • Oświadczenie na piśmie co do prawdziwości danych zawartych we wniosku. Jeżeli natomiast oświadczenie to, nie jest zgodne z prawdą, dłużnik ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną na skutek podania nieprawdziwych danych we wniosku o ogłoszenie upadłości.

W przypadku gdy wniosek o ogłoszenie upadłości zgłasza wierzyciel, powinien on we wniosku uprawdopodobnić swoją wierzytelność.

Zaliczka na wydatki w toku postępowania

Wnioskodawca dodatkowo uiszcza zaliczkę na wydatki w toku postępowania w przedmiocie ogłoszenia upadłości w wysokości jednokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Masa upadłości

Z chwilą wydania przez właściwy sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości, masą upadłości staje się zarówno majątek dłużnika posiadany przez niego w tym czasie, jak i majątek nabyty w toku postępowania upadłościowego. Zobowiązania pieniężne dłużnika, których termin płatności jeszcze nie nastąpił, stają się wymagalne z dniem ogłoszenia upadłości, natomiast zobowiązania majątkowe niepieniężne zmieniają się w pieniężne i z tym dniem stają się płatne, nawet, jeśli termin ich wykonania jeszcze nie nastąpił.

 

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 28 lutego 2003 roku – Prawo upadłościowe.
Radosław Pilarski
Radosław Pilarski
Adwokat oraz doradca restrukturyzacyjny z wieloletnim doświadczeniem w prawie cywilnym, gospodarczym oraz upadłościowym i restrukturyzacyjnym.

więcej porad

Rejestracja jednoosobowej działalności gospodarczej

Proces rejestracji jednoosobowej działalności gospodarczej to proces względnie prosty i niewymagający znacznego nakładu czasu. Niestety, pomimo zapewnień władzy, rejestracja działalności wciąż jeszcze nie jest możliwa w „jednym okienku”. Rejestracja jednoosobowej działalności gospodarczej - krok po kroku Naszym pierwszym krokiem w drodze do otworzenia własnej firmy będzie rejestracja w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej. Wyjątki od powyższego dotyczą: Działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego. Wynajmowania pokoi i sprzedaży posiłków domowych przez rolników oraz świadczenia przez nich w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów. Wyrobu wina przez producentów będących rolnikami, którzy wyrabiają mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku. Rejestracja jednoosobowej działalności gospodarczej na dwa sposoby Rejestracji możemy dokonać na dwojaki sposób: W urzędzie gminy – należy wypełnić wniosek CEIDG-1 i złożyć w kancelarii (ew. sekretariacie) urzędu gminy właściwego dla miejsca zamieszkania. Po otrzymaniu w/wskazanego wniosku urząd gminy w terminie jednego dnia powinien przesłać do do CEIDG. Następnie CEIDG przesyła dane z wniosku do urzędu skarbowego, Głównego Urzędu Statystycznego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przez Internet – zarejestrować firmę możemy na stornie Internetowej www.ceidg.gov.pl. Na stronie pod podanym adresem znajduje się również przewodnik, który w razie kłopotów z rejestracją w łatwy sposób pomoże znaleźć nam rozwiązanie problemu. Niestety przeszkodą w tej formie zarejestrowania firmy jest wymóg posiadania przez przyszłego przedsiębiorcę kwalifikowanego podpisu elektronicznego, którego uzyskanie wiąże się z dodatkowymi kosztami. Alternatywą dla podpisu kwalifikowanego jest utworzenie tzw. profilu zaufanego (po więcej informacji zapraszam na stronę internetową www.epuap.gov.pl). Jak już to zostało powyżej opisane CEIDG dane z wniosku rejestracyjnego przesyła do właściwego urzędu skarbowego, wojewódzkiego urzędu statystyczne oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednakże ZUS otrzymuje jedynie zgłoszenie przedsiębiorcy jako płatnika składek, natomiast już zadaniem przedsiębiorcy jest złożenie zgłoszenia osoby ubezpieczonej – zgłoszenie składamy na specjalnym formularzu ZUS-ZUA. Dodatkowo w przypadku przedsiębiorców chcących zostać podatnikami VAT muszą oni udać się do właściwego urzędu skarbowego by złożyć odpowiedni wniosek na formularzy VAT-R. Następnie, w ciągu kilku dni od złożenie wniosku w CEIDG urząd statystyczny nadaje przedsiębiorcy numer REGON. Informacje o przyznanym numerze doręczany jest drogą elektroniczną na podany we wniosku CEIDG-1 adres wirtualnej skrzynki pocztowej. Proces rejestracji działalności gospodarczej w chwili obecnej jest całkowicie bezpłatny, niezależnie czy został dokonany w urzędzie gminy czy przez Internet. W tej chwili możesz już rozpoczynać swoją nową aktywność zawodową, gdyż działać można już w dniu złożenia wniosku. We wniosku można również podać przyszłą planowaną datę rozpoczęcia działalności.  

Kto odpowiada za odśnieżanie chodnika?

Co do zasady właściciel nieruchomości zobowiązany jest do odśnieżenia chodnika jeśli ten jest położony wzdłuż jego nieruchomości. Jeśli więc na nieodśnieżonym chodniku pieszy ulegnie wypadkowi, np. złamie nogę, wówczas ma prawo domagać się od właściciela nieruchomości odszkodowania. Odśnieżanie pasów zieleni Jeżeli między chodnikiem a granicą działki jest pas zieleni, odśnieżyć powinna gmina. Śnieg, który uprzątnie z chodnika właściciel, powinien zostać usunięty przez zarządcę drogi. Odśnieżanie płatnych postojów Pamiętajmy jednak, że właściciel nieruchomości nie ma obowiązku usuwania śniegu z chodnika, na którym gmina pobiera opłaty za parkowanie. Według ustawy gmina ma obowiązek zapobiegania zanieczyszczaniu ulic, placów i terenów otwartych, w szczególności przez: zbieranie i pozbywanie się: błota, śniegu, lodu oraz innych zanieczyszczeń uprzątniętych z chodników przez właścicieli nieruchomości oraz odpadów zgromadzonych w przeznaczonych do tego celu pojemnikach ustawionych na chodniku. Odśnieżanie przystanków i torowisk A kto ma obowiązek uprzątnięcia terenów przy torowiskach? Uprzątnięcie zanieczyszczeń z wydzielonych krawężnikiem lub oznakowaniem poziomym torowisk pojazdów szynowych, znajdujących się na terenie gminy, należy do obowiązków przedsiębiorców użytkujących te torowiska. Podobnie sytuacja ma się przy usuwaniu śniegu i lodu z przystanków komunikacyjnych Kara za nieodśnieżanie Za niewywiązanie się z obowiązku utrzymania porządku w obrębie swojej nieruchomości, zgodnie z art. 117 kodeksu wykroczeń możemy ponieść karę grzywny do 1500 złotych.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z 13 września 1996 r. o utrzymaniu porządku w gminach.[/informacja]