Układ w upadłości – jaką rolę pełni nadzorca układu?

W dzisiejszych czasach, kiedy przyszło nam się zmagać z obostrzeniami i nadmiernymi trudnościami w prowadzeniu biznesu, skuteczne złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie może mieć odpowiednie przełożenie na zakres odpowiedzialności, w tym osobistej, majątkowej czy nawet karnej. [reklama-ads] W dzisiejszym artykule odpowiemy więc na pytania, jak wyjść z długów? Jakie są przesłanki złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości? Oraz jakie są konsekwencje niezłożenia go w terminie? Warto jednak pamiętać, że w niektórych przypadkach ogłoszenie upadłości nie musi być naszą koniecznością i możemy skorzystać z innego rozwiązania. Podmioty, które wpadły w kłopoty finansowe mogą skorzystać również z m.in. restrukturyzacji przedsiębiorstwa lub upadłości w ramach pre-packu. Jak wyjść z długów - podstawa prawna ogłoszenia upadłości Należy pamiętać, że podstawą ogłoszenia upadłości jest niewypłacalność dłużnika i należy złożyć wniosek w ciągu 30 dni od powstania takiego stanu do właściwego sądu rejonowego. Istotne jest jednak uchwycenie momentu, w którym niewypłacalność przybiera już charakter niewypłacalności długoterminowej, trwałej, która może mieć już dużo większe negatywne skutki dla firmy. [reklama-ads] [paragraf]Art. 12 ust. 1. ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze "Sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań nie przekracza trzech miesięcy, a suma niewykonanych zobowiązań nie przekracza 10% wartości bilansowej przedsiębiorstwa dłużnika". [/paragraf] Pojęcie ,,niewypłacalności” zostało zdefiniowane w art. 11 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze (dalej jako Prawo upadłościowe), który mówi, że każdy kto w terminie nie płaci swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych wynikających z umowy bądź ustawy, staje się niewypłacalny. Nie zawsze jednak brak zapłaty w wymagalnym terminie będzie skutkował przesłanką do ogłoszenia upadłości. Wiele w tej kwestii zależy od charakteru prowadzonej działalności oraz od tego, z czego niewypłacalność wynika. [rada]Zgodnie z art. 11 ust. 1a Prawa upadłościowego, domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.[/rada] Samo postępowanie powinno być prowadzone tak, aby roszczenia wierzycieli mogły zostać zaspokojone w jak najwyższym stopniu, a w szczególnych przypadkach jeśli sytuacja na to pozwoli- zachowanie dotychczasowo prowadzonego przedsiębiorstwa. Przepisy ustawy określają m.in. co stanowi podstawę upadłości, jak wygląda proces oraz jakie będą jego skutki. Stosuje się je wobec przedsiębiorców w rozumieniu Kodeksu cywilnego, m.in.: [reklama-ads] spółek kapitałowych; spółek osobowych; spółek z ograniczoną odpowiedzialnością; spółek akcyjnych; osób fizycznych prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Jak wyjść z długów - kto ma obowiązek złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości? Osobami, które są uprawnione do działania i złożenia samego wniosku o upadłość są ich reprezentanci, a w przypadku działalności jednoosobowej będzie to sam zainteresowany. W spółce obowiązek złożenia wniosku spoczywa na każdym, kto ma prawo do prowadzenia jej spraw i reprezentacji samodzielnie lub z innymi osobami - będąc członkiem niewypłacalnej spółki, nie musimy czekać na zgodę pozostałych członków zarządu. Należy również pamiętać, że takie uprawnienie przysługuje również prokurentowi. Spodziewać się można również złożenia takiego wniosku przez samego wierzyciela. Co powinien zawierać wniosek o ogłoszeniu upadłości? [reklama-ads] podstawowe informacje o dłużniku: imię i nazwisko, jego nazwę albo firmę, miejsce zamieszkania albo siedzibę, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa lub osoba prawna - reprezentantów spółki lub osoby prawnej i likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki imiona i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania spółki bez ograniczenia; oznaczenie miejsca, w którym znajduje się przedsiębiorstwo lub inny majątek dłużnika; wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie; informację, czy dłużnik jest uczestnikiem podlegającego prawu polskiemu lub prawu innego państwa członkowskiego systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami lub niebędącym uczestnikiem podmiotem prowadzącym system interoperacyjny w rozumieniu tej ustawy; informację, czy dłużnik jest spółką publiczną w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2009 r. nr 185, poz. 1439, z 2010 r. nr 167, poz. 1129 oraz z 2012 r. poz. 836). [reklama-ads] Jeżeli jesteś dłużnikiem i chcesz złożyć taki wniosek, musisz dodatkowo określić czy wnosisz o upadłość wraz z możliwością zawarcia układu naprawczego czy o upadłość obejmującą likwidację majątku. Pamiętaj aby załączyć również: aktualny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników; bilans sporządzony dla celów tego postępowania, na dzień nie późniejszy niż trzydzieści dni przed dniem złożenia wniosku; spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty, a także listę zabezpieczeń dokonanych przez wierzycieli na jego majątku wraz z datami ich ustanowienia; oświadczenie o spłatach wierzytelności lub innych długów dokonanych w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku; spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec dłużnika wraz z adresami, z określeniem wierzytelności, daty ich powstania i terminów zapłaty; wykaz tytułów egzekucyjnych oraz tytułów wykonawczych przeciwko dłużnikowi; informację o postępowaniach dotyczących ustanowienia na majątku dłużnika hipotek, zastawów, zastawów rejestrowych i zastawów skarbowych oraz innych obciążeń podlegających wpisowi w księdze wieczystej lub w rejestrach, jak również o prowadzonych innych postępowaniach sądowych lub administracyjnych dotyczących majątku dłużnika; informację o miejscu zamieszkania reprezentantów spółki lub osoby prawnej i likwidatorów, jeżeli są ustanowieni. W przypadku gdy przewidujesz możliwość zawarcia układu, dodatkowo: [reklama-ads] propozycje układowe wraz z propozycjami finansowania wykonania układu; rachunek przepływów pieniężnych za ostatnie dwanaście miesięcy, jeżeli obowiązany był do prowadzenia dokumentacji umożliwiającej sporządzenie takiego rachunku. [rada]Jesteś wierzycielem? Pamiętaj, aby we wniosku uprawdopodobnić swoją wierzytelność, a jeżeli interesuje Cię możliwość zawarcia układu- również wstępne propozycje układowe.[/rada] Negatywne konsekwencje niezłożenia wniosku o upadłość firmy Aby łatwiej i dosadniej zrozumieć jakie konsekwencje grożą za niezłożenie wniosku w odpowiednim terminie, podzielimy je na 6 punktów: 1.     Obowiązek odszkodowawczy w myśl art. 21 ust. 3 Prawa upadłościowego: Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, ponoszą odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną wskutek niezłożenia wniosku w terminie określonym w ust. 1, chyba że nie ponoszą winy. 2. Odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zgodnie z art. 299 Kodeksu spółek handlowych: [reklama-ads] Jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. 3. Analogiczna odpowiedzialność członków zarządu według art. 116 Ordynacji podatkowej: Za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna […] 4. Przepis art. 586 Kodeksu spółek handlowych, który reguluje odpowiedzialność karną członków zarządu spółek kapitałowych: Kto, będąc członkiem zarządu spółki albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość spółki handlowej pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 5. Przepis art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego: [reklama-ads] Sąd może orzec pozbawienie na okres od jednego do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia osoby, która ze swojej winy będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w ustawowym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości […] 6. Ostatnią negatywną konsekwencją jest utrudniony dostęp do możliwości oddłużenia osoby fizycznej (już w toku upadłości konsumenckiej): Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku (…) dłużnik, mając taki obowiązek, wbrew przepisom ustawy nie zgłosił w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości (…) – chyba że przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi. Jak wyjść z długów – czy ogłaszać upadłość? Mając na względzie szereg ważnych konsekwencji - nie tylko dla samego upadłego i jego majątku, ale również dla podejmowanych przez niego czynności czy toczących się postępowań, należy ostrożnie i z dużą determinacją uwzględnić skorzystanie z opcji upadłości przedsiębiorstwa i skorzystania z pomocy profesjonalistów. W kolejnych artykułach przedstawimy Państwu pozostałe, neutralne skutki ogłoszenia upadłości oraz zmiany, które zostały uwzględnione w przepisach w czasach COVID- 19. [reklama-ads] [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2020 r. poz. 1228). ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740). ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1526). ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325).[/informacja] Podobne wzory pism: Ogłoszenie upadłości na wniosek wierzyciela – wzór wniosku Masa upadłości – wniosek o wyłączenie majątku z masy Wniosek o ogłoszenie upadłości - wzór

13.01.2021 - Katarzyna Baryn

Opłata windykacyjna została wprowadzona przepisem art. 10 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Zgodnie z nią koszty windykacji mogą obciążać dłużnika tylko w określonych przypadkach. [reklama-ads] Skorzystać z owego obciążenia mogą wierzyciele przeprowadzający transakcje handlowe. Oznacza to, że dłużnik zapłaci za koszty windykacji jedynie w przypadku, gdy dług powstał na podstawie umowy, którą strony zawarły w związku z wykonywaną przez siebie działalnością. Czyli zarówno dłużnik, jak i wierzyciel muszą być przedsiębiorcami. Wysokość kwoty obciążenia zależna jest od wielkości dochodzonej wierzytelności. Koszty windykacji – kiedy można obciążyć nimi dłużnika? Windykacja należności nie należy do szybkich i tanich procedur. Dłużnicy wykorzystują to licząc, iż wierzyciel zrezygnuje z dochodzenia należnego mu zobowiązania właśnie z uwagi na wysokie koszty windykacyjne. Ustawodawca zauważył ten trend i podjął próbę walki z nieuczciwymi dłużnikami. Ustawa o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych przyznaje wierzycielowi prawo do dochodzenia od dłużnika stałej kwoty pieniężnej, mającej stanowić rekompensatę za koszty, jakie wierzyciel musiał podjąć dążąc do odzyskania pożyczonych środków. Tak więc w wypadku gdy dłużnik nie spełnił swojego świadczenia we właściwym terminie, a zobowiązanie wynika z faktury bądź rachunku potwierdzającego dostawę lub wykonanie usługi, lub też z pisemnego wezwaniem do zapłaty, powinien się liczyć z obciążeniem go kosztami windykacji. Koszty windykacji są opłatą zryczałtowaną. Jej wysokość zależna jest od wielkości zadłużenia. Co istotne wystarczający jest sam fakt powstania długu, wierzyciel nie musi wykazywać poniesionych kosztów windykacji. Opłata windykacyjna przysługuje wierzycielowi już z samego faktu opóźnienia w spłacie długu. [reklama-ads] Mając powyższe na uwadze, można uznać, iż do obciążenia dłużnika kosztami windykacyjnymi, muszą zostać spełnione następujące warunki: wierzyciel i dłużnik są przedsiębiorcami; dług powstał w wyniku wykonywania przez strony działalności gospodarczej; transakcja została zawarta po dniu 28 kwietnia 2013 roku. Jak wysoka jest opłata windykacyjna? Wysokość opłaty windykacyjnej reguluje art. 10 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Zgodnie z tym przepisem wysokość rekompensaty uzależniona jest od wielkości wierzytelności. Opłata windykacyjna wynosi: 40 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5.000 złotych; 70 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest wyższa niż 5.000 złotych, ale niższa niż 50.000 złotych; 100 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest równa lub wyższa od 50.000 złotych. [rada]Równowartość opłaty windykacyjnej jest ustalana przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne.[/rada] Uzasadniając wskazane wyżej kwoty opłat, prawodawca wskazał, iż odpowiadają one kosztom, jakie zwykle wiążą się odzyskaniem należności. Podkreślił przy tym, iż opłata windykacyjna nie powinna prowadzić do bezprawnego wzbogacenia się wierzyciela kosztem dłużnika. [reklama-ads] Od jakiego momentu powstaje prawo do opłaty windykacyjnej? Co do zasady, prawo do opłaty windykacyjnej powstaje już od dnia nabycia przez wierzyciela uprawnienia do odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcji handlowej. Oznacza to, że prawo do zwrotu kosztów powstaje w chwili wystąpienia stanu opóźnienia w spełnieniu świadczenia pieniężnego – wierzyciel nie musi nawet rozpoczynać procedury windykacyjnej. [rada]Opóźnienie w transakcji handlowej powstaje w razie braku zapłaty w terminie oznaczonym w umowie, a jeżeli umowa takiego zapisu nie posiada – w ciągu 60 dni od dnia wykonania świadczenia przez wierzyciela. W przypadku zaś, gdy stroną transakcji jest podmiot publiczny inny niż podmiot leczniczy – w ciągu 30 dni.[/rada] Zgodnie z powyższym, jedyną przesłankę powstania roszczenia o zapłatę kosztów windykacyjnych stanowi brak spełnienia przez dłużnika świadczenia w terminie. Co istotne powstanie owego roszczenia nie jest uwarunkowane powstaniem jakiegokolwiek uszczerbku po stronie wierzyciela w związku z niewykonaniem zobowiązania przez dłużnika w terminie. W praktyce wierzyciel nie musi podejmować żadnych czynności windykacyjnych, aby móc doliczyć do powstałego długu kontrahenta omawiane koszty. [reklama-ads] [paragraf]Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2015 roku, sygn. akt: III CZP 94/15 „​Rekompensata za koszty odzyskiwania należności w wysokości 40 euro, przewidziana  w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, przysługuje wierzycielowi bez konieczności wykazania, że koszty te zostały poniesione. Roszczenie o rekompensatę w wysokości 40 euro powstaje po upływie terminów zapłaty ustalonych w umowie lub ustalonych zgodnie z art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 4 tej ustawy”.[/paragraf] [uwaga]Czytaj też: Windykacja, czy zawsze dłużnik stoi na straconej pozycji?[/uwaga] Kiedy naliczenie opłaty windykacyjnej będzie niezgodne z zasadami współżycia społecznego? Przytoczona w poprzednim akapicie uchwała SN odnosi się również do kwestii wykorzystywania omawianej instytucji przez wierzycieli w złej wierze. Sąd uznał, że w niektórych sytuacjach naliczenie opłaty windykacyjnej stanowi czynność sprzeczną z zasadami współżycia społecznego lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa. Dzieje się tak, gdy wierzyciel nie podjął jakichkolwiek czynności windykacyjnych, a mimo to naliczył omawianą opłatę, przy czym opłata ta przewyższa kwotę wierzytelności. [paragraf]Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2015 roku, sygn. akt: III CZP 94/15 „Ze względu na dolegliwość sankcji opisanej w art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych rolą sądu orzekającego o przyznaniu równowartości 40 euro jest zbadanie, czy w okolicznościach konkretnej sprawy wierzyciel nie nadużył swojego prawa podmiotowego”.[/paragraf] [reklama-ads] Co, jeżeli realne koszty windykacji przewyższają opłatę windykacyjną? Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych reguluje wysokość kosztów windykacyjnych w kwotach zryczałtowanych, zależnych od sumy zadłużenia. Co jednak gdy realne koszty odzyskania należności przewyższą kwotę rekompensaty? Zgodnie z ust. 2 art. 10 ustawy wierzyciel może żądać zwrotu uzasadnionych kosztów odzyskania należności przewyższających równowartość 40, 70 lub 100 euro. [rada]Roszczenie o zwrot poniesionych kosztów odzyskiwania należności przewyższających kwotę równowartości omawianej opłaty staje się wymagalne niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania świadczenia. [/rada] [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz.U. 2013 poz. 403).[/informacja] [reklama-ads] Polecane wzory pism: Wniosek o zobowiązanie dłużnika do wyjawienia majątku Odpowiedź do komornika na zajęcie minimalnej krajowej wzór Wzór odpowiedzi na zawiadomienie o zajęciu innej wierzytelności pieniężnej Zaskarżenie opisu i oszacowania nieruchomości wzór Wzór wniosku o umorzenie zaległych alimentów z funduszu alimentacyjnego Wzór pisma do komornika o stan zadłużenia Pismo do komornika że pracownik już nie pracuje

4.01.2021 - Przemysław Grzegorczyk