Wymeldowanie

Ustawa o ewidencji ludności przewiduje formę oraz tryb w jakim powinno nastąpić wymeldowanie. 

Jeśli miejsce pobytu stałego, lub czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu opuszczamy jesteśmy zobowiązani się wymeldować.

Wymeldowanie powinno się odbyć na poniższych warunkach:

  • w formie pisemnej na formularzu w organie gminy właściwym dla dotychczasowego miejsca pobytu, przedstawiając do wglądu dowód osobisty lub paszport, albo
  • w formie dokumentu elektronicznego na formularzu umożliwiającym wprowadzenie danych do systemu teleinformatycznego organu gminy, o którym mowa w pkt 1, pod warunkiem otrzymania przez osobę urzędowego poświadczenia odbioru.

Obywatel polski może wymeldować się z miejsca pobytu stałego lub czasowego dokonując zameldowania w nowym miejscu pobytu.

Treść formularza wymeldowania

W przypadku w formularza pobytu stałego powinien on zawierać:

  • nazwisko i imię (imiona),
  • numer PESEL, o ile został nadany,
  • datę i miejsce urodzenia,
  • adres dotychczasowego miejsca pobytu stałego,
  • nazwisko i imię pełnomocnika, o ile został ustanowiony,
  • adres elektroniczny służący do doręczeń, jeżeli osoba dokonała wymeldowania z miejsca pobytu stałego przy wykorzystaniu dokumentu elektronicznego.

W przypadku w formularza pobytu czasowego powinien on zawierać:

  • nazwisko i imię (imiona),
  • numer PESEL, o ile został nadany,
  • datę i miejsce urodzenia,
  • adres miejsca pobytu stałego,
  • adres dotychczasowego miejsca pobytu czasowego,
  • nazwisko i imię pełnomocnika, o ile został ustanowiony,
  • adres elektroniczny służący do doręczeń, jeżeli osoba dokonała wymeldowania z miejsca pobytu czasowego przy wykorzystaniu dokumentu elektronicznego.

Decyzja w sprawie wymeldowania

Decyzję o wymeldowaniu wydaje organ gminy, z urzędu lub na wniosek właściciela lub odpowiedniego podmiotu.

Wymeldowanie osoby zmarłej

Wymeldowanie osoby zmarłej z miejsca pobytu stałego i czasowego następuje z chwilą zgłoszenia zgonu dokonanego w urzędzie stanu cywilnego

 

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności.
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Znęcanie się nad zwierzętami

Osoba, która zabija, uśmierca, lub ubija zwierzęta podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Podobna kara może zostać zastosowana wobec osób, które znęcają się nad zwierzęciem. Jeśli jednak sprawca działa ze szczególnym okrucieństwem podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Ponadto w razie skazania za wyżej wymienione przestępstwa sąd może orzec, tytułem środka karnego zakaz posiadania zwierząt od roku do lat 10. Zakaz wykonywania określonego zawodu Wiele osób nie ma świadomości, że w razie skazania za przestępstwa znęcania się, czy zabijania zwierząt sąd może orzec zakaz wykonywania określonego zawodu. A nawet prowadzenia określonej działalności lub wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie. Ponadto sprawca może zostać pozbawiony narzędzia lub przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa. Kara pieniężna na rzecz ochrony zwierząt Dodatkowo za przestępstwo sąd może orzec nawiązkę w wysokości od 500 zł do 100.000 zł na cel związany z ochroną zwierząt, wskazany przez sąd.  Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo również karalne Osoba, która usiłuje, podżega lub pomaga w krzywdzeniu zwierząt również musi się liczyć z karą. W takim wypadku może zostać orzeczony przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia wykroczenia oraz przedmiotów z niego pochodzących, jak również można orzec przepadek zwierzęcia. Ponadto orzeczona może zostać nawiązka do 1.000 zł na cel związany z ochroną zwierząt.   [informacja]Podstawa prawna: ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.[/informacja]

Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem

Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem może zainicjować każda ze stron, czyli zarówno pracownik, jak i pracodawca. Pamiętajmy jednak, że rozwiązanie następuje z upływem okresu wypowiedzenia. Okresy wypowiedzenia Według kodeksu pracy okres wypowiedzenia zależny jest od rodzaju umowy jaką posiadamy, oraz okresu jej obowiązywania. Jeśli jesteśmy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na okres próbny, wówczas okres wypowiedzenia wynosi: 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni; 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie; 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące. Jeśli zatrudnieni jesteśmy na czas określony lub nieokreślony okres wypowiedzenia wynosi: 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy; 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy; 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata. Wyjątkiem od powyższych zasad jest sytuacja, gdy pracownik zatrudniony jest na stanowisku związanym z odpowiedzialnością materialną za powierzone mienie, wówczas w przypadku umowy na okres próbny okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, a w przypadku, pozostałych umów 2 - 3 miesiące. [rada]Możliwe jest jednak ustalenie wcześniejszego terminu rozwiązania umowy. Pamiętajmy, że takie ustalenie nie zmienia trybu rozwiązania umowy o pracę.[/rada] Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia Pracodawca może zwolnić pracownika z konieczności wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia. Ten jednak powinien za ten okres otrzymać wynagrodzenie. Dni wolne na poszukiwanie pracy Niewielu wie, że pracownikowi w trakcie okresu wypowiedzenia przysługują dni wolne na poszukiwanie pracy. Jeśli wypowiedzenie trwa co najmniej dwa tygodnie, a umowa została wypowiedziana przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Wówczas wymiar zwolnienia wynosi 2 dni robocze - w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia, lub 3 dni robocze - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia. Komu nie można wypowiedzieć umowy? Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Prawa tego nie stosuje się w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Ponadto pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, chyba że upłynął okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.[/informacja] Podobne wzory pism: Rozwiązanie umowy przez pracodawcę bez wypowiedzenia wzór Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron wzór Rozwiązanie umowy najmu za porozumieniem stron wzór Wzór wypowiedzenia umowy terminala płatniczego Wypowiedzenie umowy z biurem rachunkowym wzór Wypowiedzenie umowy zlecenia – wzór