EKUZ – Ubezpieczenie za granicą

W godzinach nadliczbowych możemy pracować w ograniczonych, dwóch przypadkach. W przypadku konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, szczególnych potrzeb pracodawcy. Oczywiście druga z pobudek jest częściej wykorzystywana, niż ta pierwsza. Pamiętajmy, że maksymalnie w roku możemy przepracować 150 nadgodzin. Trudne warunki pracy W nadgodzinach nie mogą pracować pracownicy zatrudnieni na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. Odpracowanie Za nadgodziny nie możemy uznać godzin odpracowania zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek, w celu załatwienia spraw osobistych Nadgodziny a niepełny wymiar czasu pracy W umowie o pracę osoby zatrudnionej w niepełnym wymiarze czasu pracy ustalona powinna być dopuszczalna liczba godzin. Pracownik taki za przepracowane godziny ponadliczbowe otrzymać powinien odpowiednie wynagrodzenie. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych Za prace w nadgodzinach powinniśmy zostać odpowiednio wynagrodzeni. Przysługuje dodatek w wysokości: 1) 100% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających: a) w nocy, b) w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy; 2) 50% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż określony w pkt 1. Czas wolny za pracę w godzinach nadliczbowych Możemy również wnioskować o czas wolny od pracy  tym samym wymiarze.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.[/informacja]  

19.12.2017 - Radosław Pilarski

Przysposobienie dziecka - warunki: Przysposabiający muszą posiadać pełną zdolność do czynności prawnych. Kwalifikacje osobiste przysposabiającego utrwalają w przekonaniu, że będzie on należycie wywiązywał się z obowiązków przysposabiającego. Przysposabiający otrzymał pozytywną opinię kwalifikacyjną oraz świadectwo ukończenia szkolenia organizowanego przez ośrodek adopcyjny, obowiązek ten nie dotyczy osoby spokrewnionej, spowinowaconej z dzieckiem oraz sprawującej nad nim rodzinną pieczę zastępczą. W przypadku jeżeli małoletni ukończył lat 13 konieczne jest uzyskanie zgody małoletniego. W wyjątkowych sytuacjach sąd opiekuńczy może orzec przysposobienie bez przyjmowania zgody przysposabianego - np. gdy małoletni nie jest zdolny do wyrażenia swojej woli. Jeżeli znani są rodzice biologiczni dziecka które ma być przysposobione to konieczna jest również ich zgoda, wyrażona przed orzeczeniem przysposobienia. Zgoda ta nie jest konieczna, jeżeli zostali oni pozbawieni władzy rodzicielskiej bądź porozumienie z nimi napotyka trudne  do przezwyciężenia przeszkody. Sąd opiekuńczy również może ze względu na wyjątkowe okoliczności orzec przysposobienie mimo braku zgody rodziców, których zdolność do czynności prawnych jest ograniczona, jeżeli ich odmowa na przysposobienie jest oczywiście sprzeczna z dobrem dziecka. Jeżeli dziecko ma ustanowionego opiekuna to do przysposobienia konieczna jest także jego zgoda, gdyż działa on jako przedstawiciel ustawowy dziecka. Przysposobienie może być dokonane przez obojga małżonków (przysposobienie wspólne) lub tylko przez jednego z nich. W drugim przypadku, konieczne jest uzyskanie zgody współmałżonka. Między przysposabiającym, a przysposabianym musi istnieć odpowiednia różnica wieku. Prawodawca nie wskazał dokładnej różnicy wieku, jednakże z praktyki sądów i ośrodków adopcyjnych wynika, iż różnica ta powinna mieć przynajmniej ok. 16 lat. Przysposobienie dziecka przez swoją rodzinę Dziecko może być przysposobione także przez swoją rodzinę. Możliwe jest przysposobienie krewnego w linii bocznej w pierwszym stopniu, tj. siostry lub brata. Dotyczy to także rodzeństwa przyrodniego, czyli pochodzącego od innej matki lub innego ojca. Możliwe jest także przysposobienie dziecka spokrewnionego lub spowinowaconego. Przysposobienie dziecka przez sąd Ustawodawca dopuszcza również rozwiązanie stosunku przysposobienia przez sąd. Z ważnych powodów zarówno dziecko, jak i przysposabiający mogą wysunąć takie żądanie. Rozwiązanie przysposobienia nie jest dopuszczalne, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro małoletniego dziecka. Orzekając rozwiązanie przysposobienia sąd opiekuńczy może orzec obowiązki alimentacyjne wobec przysposabiającego, jeżeli wymagają tego zasady życia społecznego. Postanowienia w przedmiocie przysposobienia orzekają w trybie postępowania nieprocesowego sądy opiekuńcze, którymi są wydziały rodzinne i nieletnich w sądach rodzinnych. Uprawnionymi do wszczęcia procedury adopcyjnej są wyłącznie przysposabiający. Właściwym miejscowo jest sąd opiekuńczy znajdujący się w obszarze zamieszkania osoby przysposabiającej lub mającej być przysposobioną. [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy.[/informacja]

15.12.2017 - Radosław Pilarski