Jak napisać życiorys do ośrodka adopcyjnego? WZÓR

Bardzo często przyszli rodzice adopcyjni pytają: jak napisać życiorys do ośrodka adopcyjnego. Życiorys do ośrodka adopcyjnego nie jest tym samym, co życiorys dla potencjalnego pracodawcy, choć oba dokumenty mogą do pewnego stopnia pokrywać się w swojej treści.

Życiorys kandydata na rodzica adopcyjnego ma jednak zupełnie inny, zdecydowanie bardziej osobisty charakter. Przedstawia osobę nie jako kandydata na pracownika, lecz jako kandydata na rodzica. Jak napisać przekonujący życiorys do ośrodka adopcyjnego?

Aby udogodnić Ci sporządzenie takiego pisma i odciążyć cię od konieczności spełnienia wszystkich formalnych wymogów przy konstruowaniu dokumentu – opracowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór życiorysu do Ośrodka Adopcyjnego, który pobierzesz poniżej:

Czy życiorys dla pracodawcy nadaje się jako życiorys do ośrodka adopcyjnego?

Sporządzony życiorys do CV przedstawia w sposób bardziej opisowy ścieżkę kariery kandydata na pracownika, począwszy od etapu edukacji poprzez etap zdobywania doświadczenia, aż do chwili złożenia aplikacji na dane stanowisko.

Tymczasem życiorys do adopcji obejmuje okres całego życia kandydata na rodzica i to z zupełnie innej, bo w głównej mierze prywatnej, wręcz uczuciowej perspektywy.

Oczywiście, również w tym drugim dokumencie mogą pojawić się informacje związane z edukacją czy rozwojem kariery kandydata. Nie stanowią jednak myśli przewodniej takiego życiorysu – bo nie tego od kandydata na rodzica wymaga rekrutacja adopcyjna.

Życiorys do adopcji to monolog, opis życia w domu rodzinnym i założenia własnej rodziny. Nie jest to zbiór suchych faktów. Kandydat na rodzica może pozwolić sobie na emocje i wyrażanie własnych opinii. Powinien też starać się wykazać, dlaczego sprawdzi się w roli rodzica oraz wyjaśnić, czym kierował się przy podejmowaniu decyzji o adopcji (co na nią wpłynęło).

Jakie znaczenie ma życiorys w procesie adopcyjnym?

Warto wiedzieć, że najważniejsze wymagane dokumenty do ośrodka adopcyjnego to:

Podczas gdy podanie do ośrodka adopcyjnego to prośba o pomoc w procesie adopcji, czyli o pomoc w dopełnieniu formalności w sądzie, tak już życiorys to dokument przygotowywany na cele wewnętrzne ośrodka adopcyjnego.

Służy on przedstawieniu kandydatów na rodzica i pozwala dopasować podopiecznego do odpowiedniej rodziny adopcyjnej. Najpierw to opiekunowie określają, jakie dziecko są w stanie zaadoptować (wiek, płeć, stan zdrowia), natomiast później konkretne dziecko jest im „przypisywane” właśnie na podstawie ich cech charakteru i predyspozycji, wynikających z treści takiego życiorysu.

Przykładowy życiorys do ośrodka adopcyjnego przedstawia sylwetkę każdego z kandydatów i pozwala pracownikom Ośrodka Adopcyjnego poznać ich bliżej. Jest też historią znajomości małżonków – powinien opisywać ich losy po ślubie.

Nie mniej ważne jest również opisanie w nim etapu dorastania, ponieważ bardzo często to właśnie lata wczesnej młodości kształtują osobowość dorosłego człowieka i mają ogromny wpływ na to, jakim sam będzie rodzicem.

Jak napisać życiorys do adopcji?

Wielu rodziców nie ma pojęcia, jak napisać życiorys do ośrodka adopcyjnego, aby zwiększyć swoje szanse na pozytywne zakończenie całej procedury. Warto pamiętać więc, że nie ma źle napisanych życiorysów.

Każdy taki dokument jest jedyny w swoim rodzaju, a jedyną obowiązującą zasadą jest napisanie go „od serca”. Aby pismo miało schludny wygląd, warto sporządzić je chronologicznie, czyli opisać swoje życie od narodzin aż po dzień bieżący.

Przykład życiorysu do adopcji opiera się zazwyczaj o następujący schemat:

  • podanie danych personalnych kandydata,
  • opis rodziny kandydata,
  • informacje z okresu dzieciństwa,
  • informacje o ścieżce edukacyjnej i zawodowej,
  • informacje na temat posiadanej pracy i zakładu pracy,
  • historia znajomości z partnerem, jeśli kandydatem nie jest osoba samotna,
  • informacje na temat aktualnego związku małżeńskiego,
  • wzmianki o poprzednich związkach/partnerach, jeśli były znaczące,
  • informacje o posiadanych dzieciach biologicznych lub przysposobionych, o ile kandydat nie jest bezdzietny,
  • informacje o zainteresowaniach, pasjach, ulubionych rozrywkach kandydata,
  • istotne etapy życia przyszłych rodziców,
  • itp.

Forma życiorysu do adopcji

Niektóre ośrodki adopcyjne mają szczególne wymagania dotyczące przygotowywanych przez kandydatów życiorysów. Z reguły, przyszli rodzice mogą zdecydować się na napisanie:

  • jednego wspólnego życiorysu z wyszczególnieniem życiorysów przyszłej mamy i taty,
  • dwóch osobnych życiorysów z opisem okresu wspólnego życia,
  • trzech życiorysów – jednego wspólnego obejmującego okres małżeństwa i dwóch osobnych z życia prywatnego, przed małżeństwem.

Czasami OA zaznacza, że w życiorysie powinna pojawić się informacja o chwili, w której kandydat podjął decyzję o adopcji, a także o jego motywach czy czynnikach, które skłoniły go do takiej decyzji.

Zwykle jednak nie ma żadnego odgórnie narzuconego schematu przygotowywania życiorysów. Ważne jest, aby były to opisy szczegółowe (długość nie ma znaczenia) i nabierały osobistego charakteru. Im więcej informacji zawiera życiorys do OA – tym lepiej.

Co ważne, wskazane jest, aby został on sporządzony odręcznie. Świadczy to bowiem o zaangażowaniu kandydata oraz o osobistym charakterze pisma. Jeśli jednak dla zachowania estetyki dokumentu kandydat wydrukuje życiorys, musi pamiętać o opatrzeniu go własnoręcznym podpisem.

Czym różni się życiorys od podania do ośrodka adopcyjnego?

Jak zostało wspomniane, w procesie adopcyjnym przyszli rodzice muszą przygotować między innymi trzy kluczowe dokumenty: życiorys, podanie do ośrodka adopcyjnego i wniosek o przysposobienie do sądu. Czym różni się podanie od życiorysu do ośrodka adopcyjnego?

To pierwsze pismo to wniosek o pomoc w przysposobieniu dziecka. Taki dokument zawiera dane personalne kandydatów na rodziców, a także uzasadnienie, które poniekąd pokrywa się z treścią życiorysu. Zawiera bowiem wyjaśnienie przyczyn chęci przysposobienia dziecka – odpowiada na pytanie, dlaczego kandydaci chcą adoptować podopiecznego ośrodka adopcyjnego.

Warto pamiętać przy tym, że podanie do ośrodka nie jest tym samym podaniem, co wniosek do sądu. Ten drugi dokument ma znacznie bardziej formalny charakter i musi zawierać szereg wymaganych elementów oraz niezbędne załączniki, w tym odpis aktu małżeństwa czy zaświadczenie o zarobkach. Uzasadnienie takiego wniosku również musi być bardziej rzeczowe niż uzasadnienie wniosku do OA.

W nim przyszli rodzice powinni wskazać:

  • że są w stanie pokryć koszty utrzymania dziecka,
  • że dzieckiem nie mogą zajmować się rodzice biologiczni (i dlaczego),
  • że rodzice biologiczni nie sprzeciwiają się adopcji.

Jaki jest czas oczekiwania na dziecko adopcyjne?

Średnio na dziecko z adopcji czeka się dwa lata – zaznaczyć należy, że jest to średni okres, a więc nie należy wykluczyć możliwości zaadoptowania dziecka wcześniej bądź później. Procedury adopcyjne w Polsce mogłyby trwać nieco krócej – gdyby nieco dopracowano pewne etapy w procesie rekrutacji adopcyjnej.

Na szczęście liczba potencjalnych rodziców chętnych do adopcji przewyższa liczbę dzieci oczekujących na adopcję, które mają w pełni uregulowaną sytuacją prawną.

grzegorz-szwacinski
Grzegorz Szwaciński
Jesteśmy legalnie działającą firmą, dane firmy to: Grzegorz Szwaciński, NIP: 665-259-59-85, REGON: 369166329, ul. Energetyka 2/18, 62-510 Konin.

więcej porad

Skarga do kuratorium – czy warto? (+wzory skarg)

Nie wszystkie sprawy podlegają jednak pod bezpośredni nadzór kuratorium. Większość problemów związanych z trudnymi uczniami czy nauczycielami należy zgłaszać do dyrektora placówki, który odpowiada za bezpieczeństwo i porządek w swojej szkole lub do rzecznika dyscyplinarnego. Kiedy skarga do kuratorium oświaty może okazać się dobrym rozwiązaniem i jak ją napisać, aby przyniosła oczekiwane skutki? Kuratorium oświaty a nadzór nad szkołami Skarga na szkołę do kuratorium będzie zasadna, jeśli dotyczy tych aspektów działalności placówek oświatowych, nad którymi nadzór pedagogiczny sprawuje kurator oświaty. Zadaniem kuratorium jest sprawdzanie, czy szkoły: realizują podstawę programową, realizują ramowe plany nauczania, przestrzegają zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów, przestrzegają zasad prowadzenia egzaminów, również poprawkowych, przestrzegają statutu placówki i przepisów dotyczących obowiązku szkolnego, przestrzegają praw ucznia i praw dziecka, a także obowiązku upowszechniania wiedzy o tych prawach, zapewniają uczniom bezpieczne i higieniczne warunków do nauki, opieki i wychowania. Poza tym należy pamiętać, że skarga do kuratorium na przedszkole czy szkołę powinna zostać złożona dopiero wtedy, kiedy skarga do dyrektora szkoły czy organu nadzorującego (Rady Gminy) okazała się nieskuteczna. Pisma do kuratorium oświaty warto traktować bowiem jako ostateczność. Rodzice dosyć często nadużywają możliwości składania skarg bezpośrednio do kuratorium oświaty. Z danych statystycznych wynika, że z roku na rok takich pism wpływa do kuratorów coraz więcej. Najczęściej dotyczą one: agresywnych uczniów i przemocy rówieśniczej, nieprzestrzegania zasad oceniania przez nauczycieli, łamania praw ucznia i praw dziecka, nieprawidłowości w zatrudnianiu pracowników szkoły przez dyrektora, częstych zmian kadry pedagogicznej. Czasami do kuratorium wpływają również skargi na niewłaściwy podział uczniów na grupy czy na niekorzystny rozkład zajęć. Jak łatwo się domyślić, nie są to problemy, którymi powinno zajmować się kuratorium. Pisma do tego organu warto kierować w przypadku poważniejszych spraw jak nieprawidłowe udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, niewłaściwe realizowanie podstawy programowej czy niezapewnianie dzieciom odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. Kolejność składania skarg w systemie oświaty Jak zostało wspomniane ani skarga na dyrektora szkoły do kuratorium, ani skarga na nauczyciela do kuratorium nie powinny być pierwszymi działaniami, jakie podejmuje rodzic w przypadku problemów. Jeśli sprawa dotyczy trudnego, agresywnego ucznia, czy nauczyciela, który łamie postanowienia statutu szkoły, w pierwszej kolejności należy zgłosić taką sytuację dyrektorowi placówki (zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo oświatowe), który odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i nadzoruje pracę zatrudnionych nauczycieli. Przed wniesieniem oficjalnej skargi lub petycji do dyrektora szkoły, rodzic - wraz z innymi rodzicami - może porozmawiać o problemie na przykład ze szkolnym pedagogiem czy wychowawcą klasy. Kolejnym krokiem będzie pismo do dyrektora szkoły, które obliguje go do rozpatrzenia skargi i podjęcia konkretnych działań. Jeżeli to właśnie postępowanie kierującego placówką budzi zastrzeżenia, skargę na dyrektora należy złożyć do organu nadzorującego - do Rady Gminy. Dopiero kiedy te metody zawiodą, z problemami należy zgłosić się do kuratora. Skarga do kuratorium może dotyczyć: nieprawidłowego przebiegu procesu kształcenia, efektów działalności dydaktycznej, opiekuńczej i wychowawczej placówki oświatowej. Co ważne, jeśli rodzic zdecyduje się pominąć opisane wyżej kroki, kuratorium oświaty może uznać jego pismo za próbę przyspieszenia osiągnięcia celów skarżącego. W takim przypadku najprawdopodobniej przekieruje skargę do odpowiedniego podmiotu, np. do dyrektora. [uwaga]Poniżej zamieszczamy przydatne wzory pism dotyczące skarg na ucznia, nauczyciela, dyrektora szkoły: Skarga na dyrektora przedszkola do kuratorium Skarga na ucznia wzór Skarga na przedszkole wzór Skarga na nauczyciela wzór Skarga nauczyciela na dyrektora szkoły do kuratorium[/uwaga] Jak napisać skargę do kuratorium? Jeśli rodzic mimo wszystko podejmuje decyzję o złożeniu skargi bezpośrednio do kuratorium lub gdy jego skargi do dyrektora szkoły nie zostały rozpatrzone zgodnie z oczekiwaniami, swój problem może skierować do kuratora oświaty, zgłaszając go ustnie lub pisemnie (najlepiej wybrać formę pisemną). W przygotowaniu odpowiedniego pisma pomocny będzie nasz wzór skargi do kuratorium oświaty, natomiast w przypadku, kiedy rodzic wolałby osobiście porozmawiać z kuratorem lub wicekuratorem, może skontaktować się z nimi telefonicznie lub udać się na rozmowę w godzinach przyjęć interesantów (po uprzednim umówieniu się na wizytę). Jak napisać pismo do kuratorium oświaty? Pisemna skarga pełni rolę dowodową, ale rozpatrzeniu podlega tylko wtedy, kiedy jest skargą imienną. Dokument należy zaadresować do Kuratorium Oświaty lub do Delegatur Kuratorium Oświaty. W piśmie uwzględnia się: datę i miejsce sporządzenia skargi, dane skarżącego, wraz z danymi kontaktowymi, dane adresata pisma, treść skargi z opisem problemu i wskazaniem szkoły/osoby, której dotyczy, podpis. Należy mieć na uwadze, że anonimowe skargi do kuratorium mogą pozostać bez rozpatrzenia. Jeśli zaś rodzic złoży skargę imienną, kuratorium będzie zobowiązane udzielić pisemnej odpowiedzi na jego zgłoszenie w ciągu miesiąca od dnia otrzymania pisma. Czym skutkuje skarga do kuratorium? Wniesienie skargi do kuratorium często oznacza przeprowadzenie w szkole kontroli wizytatora, który sprawdzi zgodność funkcjonowania szkoły, oraz czy opisany przez skarżącego problem faktycznie istnieje. [rada]Pracownik kuratorium upewni się też, czy szkoła funkcjonuje zgodnie z przepisami organu sprawującego nadzór pedagogiczny i czy w statucie szkoły nie ma żadnych sprzeczności.[/rada] Przeprowadzi rozmowy z dyrekcją, wychowawcą danej klasy, innymi nauczycielami. Jego obowiązkiem będzie też sprawdzenie, czy uczniom udzielono wymaganej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. W oparciu o wyniki takiej kontroli wydane zostaną zalecenia, które dyrektor szkoły musi zrealizować (są one dla dyrektora szkoły obligatoryjne do realizacji). Jeśli wizytacja wykaże fakt łamania przepisów, nauczyciel czy dyrektor mogą zostać ukarani, na przykład zwolnieniem z pracy z zakazem zatrudnienia. Często skutkiem kontroli kuratorium jest też wszczęcie postępowania dyscyplinarnego lub wymierzenie kary nagany dla nauczyciela bądź dyrektora szkoły. Przepisy, które warto znać: [paragraf]Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków.[/paragraf] Podsumowując Kuratorium Oświaty sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołami publicznymi, jak i niepublicznymi placówkami - jasno o tym mówi ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) - ustawa dość jasno i jednoznacznie precyzuje zakres tego nadzoru. Jeśli chcesz złożyć skargę na ucznia, nauczyciela bądź na inny personel szkoły, warto w pierwszej kolejności złożyć pisemną skargę do dyrektora szkoły, czas rozpatrzenia takiej skargi przez dyrektora placówki to 14 dni od daty wpłynięcia skargi.

Jak złożyć wniosek do sanatorium razem z mężem? WZÓR

Aby ułatwić Ci sporządzenie takiego pisma, przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia –> wniosek o wspólny wyjazd do sanatorium. Czy można pojechać do sanatorium razem z mężem? NFZ kieruje osoby ubezpieczone do sanatorium na podstawie skierowania. Skierowanie to pod względem celowości leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej aprobuje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego (lekarz balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej w oddziale NFZ). Na tej podstawie ustalany jest rodzaj i profil leczenia, a następnie chorego kieruje się do placówki leczniczej, która specjalizuje się w danej dziedzinie. [reklama-ads] Na wspólny wyjazd do sanatorium mogą liczyć zatem te osoby, których profil leczenia jest tożsamy - nie wyklucza się. Większość sanatoriów specjalizuje się bowiem w leczeniu konkretnych schorzeń, nie oferuje natomiast pełnej gamy kuracji. Taki sam profil leczenia nie gwarantuje jednak, że małżeństwo zostanie skierowane do tego samego zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, w tym samym czasie. Taką gwarancję mają jedynie te pary, w których mąż lub żona: ukończyli 65. rok życia, posiadają orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności. Podanie o wyjazd do sanatorium wspólnie z mężem warto złożyć jednak nawet jeśli nie spełnia się takich warunków, ponieważ NFZ stara się - w miarę możliwości - kierować pary na wspólne leczenie. Jak wyjechać do sanatorium z małżonkiem? Wiele osób zastanawia się, jak wyjechać do sanatorium z mężem. To prawda, że NFZ nie podejmuje takiej decyzji „z urzędu”. Pary muszą złożyć w tej sprawie stosowny wniosek. Co więcej, wniosek ten wraz ze skierowaniami na leczenie należy złożyć tego samego dnia, najlepiej w jednej kopercie, aby urzędnik rozpatrujący pisma wiedział, kogo dotyczy prośba o wspólny wyjazd. [reklama-ads] Jeśli profile leczenia wnioskodawców nie będą się wykluczały, a sanatorium zapewni odpowiednią ilość miejsc, podanie powinno zostać rozpatrzone pozytywnie. Warto pamiętać jednak, że wszelkie braki i błędy w dokumentacji spowodują wezwanie wnioskodawcy do ich uzupełnienia. Takie opóźnienie w procesie kwalifikowania chorych na leczenie sanatoryjne może wykluczyć możliwość wspólnego leczenia w jednym ośrodku. Wnioski warto przygotować więc bardzo skrupulatnie. Jak napisać podanie o wspólny wyjazd do sanatorium z małżonkiem? Do skierowań na leczenie sanatoryjne małżonkowie powinni dołączyć wniosek o wspólny wyjazd do sanatorium. Taki dokument musi uwzględniać niezbędne dane formalne, umożliwiające jego rozpatrzenie, dlatego najbezpieczniej jest napisać go w oparciu o nasz wzór podania o wspólny wyjazd do sanatorium. W druku uzupełnia się: datę i miejsce sporządzenia pisma, dane wnioskodawców, datę rozpoczęcia leczenia albo rehabilitacji uzdrowiskowej, dane oddziału wojewódzkiego NFZ, uzasadnienie prośby o wspólny wyjazd. Podanie o sanatorium z mężem czy żoną należy też podpisać i umieścić w jednej kopercie lub foliowej koszulce wraz ze skierowaniami. Zgoda na wspólny wyjazd nie gwarantuje wspólnego zakwaterowania Małżonkowie skierowani na wspólny wyjazd do sanatorium często nie zdają sobie sprawy z faktu, że wspólny wyjazd to nie wspólne zakwaterowanie. NFZ nie ma bowiem wpływu na to, w jaki sposób pacjentom zostaną przydzielone pokoje w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. Fundusz decyduje o rodzaju terapii, o jej terminie rozpoczęcia leczenia i miejscu. Nie ingeruje natomiast w kwestie zakwaterowania. [reklama-ads] To, czy małżonkowie zostaną umieszczeni w jednym pokoju, czy chociaż w dwóch pokojach położonych obok siebie, zależy wyłącznie od dostępności miejsc w danym sanatorium. Ośrodek lecznictwa nie ma obowiązku zakwaterowania małżonków we wspólnym dwuosobowym pokoju. Jego zadaniem jest jedynie zapewnić każdemu kuracjuszowi odpowiednie warunki mieszkalne. Oznacza to, że nawet po uzyskaniu zgody NFZ na wspólny wyjazd na miejscu w sanatorium może okazać się, że małżonkowie zostaną przydzieleni do mieszkania w dwóch osobnych pomieszczeniach. Gwarancja wspólnego pobytu w sanatorium tylko w ośrodku prywatnym Tak naprawdę, jedyny sposób, aby zagwarantować sobie pobyt w jednym ośrodku lecznictwa sanatoryjnego z zakwaterowaniem w tym samym pokoju, to skorzystanie z usług sanatorium prywatnego. To rozwiązanie ma bez wątpienia wiele zalet. Po pierwsze, pozwala samodzielnie wybrać miejsce i termin leczenia. Po drugie, gwarantuje wyższe standardy opieki i warunków mieszkaniowych. Niestety, za pobyt w prywatnym sanatorium trzeba nieco zapłacić i to z własnej kieszeni. Cena za dobę leczenia zaczyna się w tym przypadku z reguły od około 150 zł. Jest też zależna od wielu czynników, takich jak: zakres zabiegów, długość pobytu, standard ośrodka i samego pokoju, trwający sezon. Warto wiedzieć jednak, że sanatorium na NFZ nie jest całkowicie bezpłatne. Takie leczenie jest częściowo refundowane, dlatego kuracjusze płacą za dobę w sanatorium około 10 - 35 zł, zależnie od jego standardów. Poza tym pokrywają też samodzielnie koszty dojazdu na miejsce, zatem wydatki uzależnione są od odległości między miejscem zamieszkania a lokalizacją ośrodka lecznictwa. Czasem może okazać się więc, że korzystniejsza finansowo będzie oferta prywatnej placówki. [reklama-ads] Czy warto złożyć wniosek o wspólne leczenie sanatoryjne z mężem? Złożenie wniosku o wspólny pobyt w sanatorium nic nie kosztuje, natomiast parze może umożliwić ograniczenie wydatków z domowego budżetu. Wyjeżdżając do ośrodka lecznictwa wspólnie, małżeństwo: może podzielić koszty dojazdu na pół, jadąc własnym samochodem, może wspierać się nawzajem podczas podróży komunikacją publiczną, może zapewnić sobie wzajemną opiekę i pomoc na miejscu w ośrodku lecznictwa. Wspólny wyjazd do sanatorium ma więc wiele zalet. Co ważne, z takiej opcji mogą skorzystać nie tylko małżeństwa, ale też pary w związku nieformalnym, a nawet przyjaciele czy znajomi. Sposób rozpatrzenia wniosku o wspólny wyjazd jest kwestią zależną od woli urzędnika NFZ, o ile pozostałe warunki formalne umożliwiające wspólny wyjazd zostały spełnione. Z pewnością warto więc przynajmniej spróbować uzyskać takie skierowanie. Podsumowanie informacji Niestety NFZ nie ma obowiązku kierowania małżeństw do tego sanatorium. Lekarz kierujący ubezpieczonego w odpowiedni zakład lecznictwa uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej nie bierze pod uwagę, że małżonek ubezpieczonego także chciałby wziąć udział w takiej formie leczenia i taki rodzaj leczenia uzdrowiskowego. Dlatego to na małżonkach spoczywa obowiązek zadbania o własne interesy, czyli wspólny wyjazd małżonków do sanatorium. Aby ułatwić Ci sporządzenie wniosku - przygotowaliśmy wzór pisma, które pobierzesz pod podanym u góry linkiem. [informacja]Warto też dodać, że Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich NFZ powinien brać pod uwagę chęć małżonków dotyczącą wspólnego wyjazdu do sanatorium i powinien dać małżonkom na ich wniosek gwarancję wspólnego wyjazdu.[/informacja] Podstawa prawna: Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Podobne wzory pism: Rezygnacja z sanatorium NFZ Zmiana terminu wyjazdu do sanatorium z NFZ Jak napisać podanie o zmianę miejsca sanatorium? Wniosek o zmianę miejsca sanatorium Odwołanie od skierowania do sanatorium wzór Wzór odwołania do sanatorium