Jak założyć fundację?

Trzeci sektor rozwija się w Polsce w znaczącym tempie. Z jednej strony jest to dobra wiadomość, ponieważ oznacza coraz więcej instytucji będących w stanie pomóc chorym i cierpiącym. Z drugiej jednak strony może to oznaczać słabość Państwa jako takiego. Abstrahując jednak od powodów zakładania fundacji, warto się zastanowić, jak to robić.
Jak założyć fundację?

Ustawa o fundacjach stanowi, że fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Jak założyć fundację?

Fundację może założyć osoba fizyczna, bez względu na obywatelstwo i miejsce zamieszkania. Mogą to być również osoby prawne mające siedzibę w Polsce lub za granicą. Przy czym fundacja, która ma prowadzić działalność na terenie jednego województwa, powinna mieć siedzibę na terenie województwa objętego działalnością tej fundacji. Warto przy tym zaznaczyć, że siedziba fundacji znajdować się powinna na terytorium  Polski.

Formalności

Pierwszym krokiem, który należy poczynić zakładając fundację, jest złożenie oświadczenia woli o ustanowieniu fundacji w formie aktu notarialnego. Jeżeli ustanowienie fundacji następuje w testamencie nie wymaga się zachowania takiej formy. Dokument taki powinien zawierać wskazany cel fundacji, jak również składniki majątkowe (pieniądze, papiery wartościowe, a także oddane fundacji na własność rzeczy ruchome i nieruchomości) przeznaczone na jego realizację.

Statut

Działalność fundacji określona zostaje w statucie. W takim dokumencie należy zawrzeć takie informacje jak:

  • nazwa,
  • siedziba,
  • majątek,
  • cele,
  • zasady,
  • formy i zakres działalności fundacji,
  • skład i organizację zarządu,
  • sposób powoływania,
  • obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków.

Ponadto w statucie powinny się znajdować wszelkie inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej. Dodajmy też, że wszelka działalność nieprzewidziana w statucie wymaga wprowadzenia zmiany do statutu.

Fundacja, a działalność gospodarcza

Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Jeżeli taka działalność jest prowadzona wartość środków majątkowych fundacji przeznaczonych na działalność gospodarczą nie może być mniejsza niż tysiąc złotych.

Wpis do KRS

Fundacja podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, po czym  uzyskuje ona osobowość prawną. Sąd dokonuje wpisu do KRS  po stwierdzeniu, że czynności prawne stanowiące podstawę wpisu zostały podjęte przez uprawnioną osobę lub organ i są ważne. Postanowienie o wpisaniu fundacji do Krajowego Rejestru Sądowego sąd wydaje ponadto po stwierdzeniu, że cel i statut fundacji są zgodne z przepisami prawa.

Zarząd fundacji i nadzór nad nią

Zarząd fundacji kieruje jej działalnością oraz reprezentuje fundację na zewnątrz. Natomiast o  zgodności działania fundacji z przepisami prawa orzeka sąd w postępowaniu nieprocesowym na wniosek właściwego ministra lub starosty. Obowiązkiem fundacji jest coroczne złożenie właściwemu ministrowi sprawozdanie ze swojej działalności (nie muszą tego robić fundacje posiadające status organizacji pożytku publicznego, które zamieściły na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego sprawozdanie merytoryczne z działalności oraz sprawozdanie finansowe).

 

Podstawa prawna: 

  • ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach.
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Dyskryminacja w pracy

W zakładzie pracy wszyscy pracownicy powinni być traktowani na równi, uwzględniając  zarówno sposób nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Nie może mieć miejsce nierówne traktowanie ze względu na: płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Na czym polega dyskryminacja w pracy Dyskryminowanie bezpośrednie ma miejsce, gdy pracownik jest lub mógłby być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy. Dyskryminowanie pośrednie ma miejsce, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania ma miejsce niekorzystna dla danego pracownika sytuacja. Dyskryminacją można też nazwać  sytuację, w których jedna osoba jest zachęcana do naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu lub nakazaniu jej naruszenia tej zasady. Ma miejsce zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika i stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery - tutaj już mamy miejsce  z molestowaniem. Dyskryminacja w pracy ze względu na płeć Ustawa opisuje również zagadnienie dyskryminowania ze względu na płeć. Jest nią każde niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika. Zachowanie takie ma na celu naruszenie godności pracownika, stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery. Mogą to być zachowania fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy. W takich przypadkach podporządkowanie się przez pracownika molestowaniu lub molestowaniu seksualnemu, a także podjęcie przez niego działań przeciwstawiających się molestowaniu lub molestowaniu seksualnemu nie może powodować jakichkolwiek negatywnych konsekwencji wobec pracownika. Konsekwencje dla pracodawcy Pamiętajmy, że osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Ponadto skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może być podstawą niekorzystnego traktowania pracownika, a także nie może powodować jakichkolwiek negatywnych konsekwencji wobec pracownika, zwłaszcza nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia.   [informacja]Podstawa prawna:  ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. [/informacja]

Kara za brak prawa jazdy

Kierowca, który prowadzi pojazd bez uprawnień, na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, nie mając do tego uprawnienia podlega karze grzywny w wysokości 500 zł. Jeśli jednak posiadamy uprawnienia, ale nie mamy go przy sobie w momencie kontroli otrzymamy mandat w  wysokości do 250 złotych albo karze nagany. Zaostrzenie przepisów 22 grudnia 2014 r.  do sejmu wpłynął projekt nowelizacji kodeksu wykroczeń. Nie został on jednak dotychczas zrealizowany. Projekt ten przewiduje zwiększenia sankcji za kierowanie pojazdem mechanicznym bez posiadania wymaganych uprawnień na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, w postaci kary aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 3000 zł. Ponadto, w ramach tego projektu dane osób, które dokonały tych wykroczeń będą gromadzone w centralnej ewidencji kierowców. Ułatwienie dla zapominalskich Ministerstwo Cyfryzacji pracuje nad ułatwieniem dla zapominalskich kierowców. Od 2016 roku trwają prace nad projektem wdrażający mechanizmy identyfikacji elektronicznej (eID). 7 października 2016 r. weszła w życie ustawa o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej. Ma ona na celu wprowadzenie jednolitego i bezpiecznego modelu identyfikacji obywateli w systemach e-usług administracji publicznej. Prawdopodobnie system eID dowodu osobistego będzie dostępny już od 11 maja 2017 r., natomiast zaś elektroniczne prawo jazdy kilka miesięcy później. System eID oparty ma być o funkcjonujący system identyfikacyjny e-PUAP. [informacja]Podstawa prawna: rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 listopada 2003 r. w sprawie wysokości grzywien nakładanych w drodze mandatów karnych za wybrane rodzaje wykroczeń(Dz. U. 2013, poz. 1624). ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń(Dz. U. 2015, poz. 1707). ustawa z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej(Dz. U. 2016, poz. 1579).[/informacja] Polecane wzory pism: Wzór odwołania od zatrzymania prawa jazdy Wzór wniosku o skrócenie zakazu prowadzenia pojazdów