Kiedy mamy obowiązek rejestracji bloga jako czasopisma?

Czy każdy, kto regularnie umieszcza wpisy w sieci ma obowiązek rejestracji bloga jako czasopisma? Publikując na blogu może się okazać, że nasza witryna podlega obowiązkowi rejestracji strony jako prasy. Orzecznictwo w dalszym ciągu nie wypracowało jednolitego stanowiska w tej kwestii. Jednakże możemy przyjąć, że decydująca jest zawartość, sposób prowadzenia oraz częstotliwość publikacji wpisów na stronie.
obowiązek rejestracji bloga

Odpowiedzi na pytanie, czy nasza witryna jest prasą i czy leży na nas obowiązek rejestracji bloga jako dziennika lub czasopisma znajdziemy w Ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe. Zgodnie z ustawą prasę cechuje redakcyjny proces publikowania, ogólnoinformacyjny cel oraz systematyczność wydawnicza.

Należy podkreślić, że wszystkie formy publikacji w sieci, jeżeli spełniają wymogi ustawy, są prasą. Nie ma przy tym znaczenia czy blog jest jedynie powieleniem czasopisma papierowego czy istnieje samodzielnie w formie elektronicznej.

Kiedy blog należy zarejestrować?

Zgodnie z powyższym obowiązek rejestracji nie wynika z samej formy prowadzenia bloga, lecz z indywidualnych cech strony. Zaliczenie naszego bloga jako prasy zależy od celu, w którym jest prowadzony. Dziennik i czasopismo cechuje redakcyjny proces publikowania, ogólnoinformacyjny cel oraz systematyczność wydawnicza.

Blog zostanie uznany za prasę, jeżeli publikujemy na nim informacje o określonych faktach społecznych, politycznych, gospodarczych oraz naukowych. Dodatkowo każdy wpis posiada tytuł, datę oraz link.

Należy mieć również na uwadze, że autor, który nie zarejestrował swojego bloga jako prasy, mimo iż powinien był to zrobić, może zostać ukarany. Za wydawanie dziennika albo czasopisma bez zarejestrowania art. 45 prawa prasowego przewiduje karę  grzywny do 5 tys. zł.

Tak więc rejestrować czy nie? Nie otrzymaliśmy jeszcze od prawodawcy konkretnej odpowiedzi na to pytanie. Każdy przykład należy rozważyć indywidualnie. Samo posiadania bloga na którego od czasu do czasu wrzucamy swoje przemyślenia dotyczące sytuacji politycznej na świecie, opisujemy swoje przygody turystyczne czy dajemy porady odnośnie gotowania nie zobowiązuje nas jeszcze do rejestracji tytułu prasowego.

Jednakże, jeżeli publikowane treści chociażby przypominają profesjonalną prasę warto złożyć stosowny wniosek. Rejestracja prasy nie jest ani czasochłonna ani droga, a może ochronić nas to przed dotkliwymi finansowymi karami.

Czytaj też: contentprawniczy.pl

Rejestracja bloga

Jeżeli uznacie, że wasz blog jest prowadzony zgodnie z regulacjami prawa prasowego, powinniście jak najszybciej złożyć wniosek o rejestrację. Rejestracji należy dokonać w sądzie okręgowym właściwym dla siedziby lub miejsca zamieszkania właściciela bloga.

Wniosek należy opłacić kwotą 40 zł. Opłaty można dokonać w znaczkach sądowych lub przelewem bankowym na rachunek bankowy sądu

Do wniosku należy dołączyć oświadczenie redaktora naczelnego (zazwyczaj będzie to właściciel bloga) o posiadaniu przez niego pełnej zdolności do czynności prawnych, posiadaniu obywatelstwa polskiego oraz o posiadaniu przez niego pełni praw publicznych.

Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku o rejestrację nie zostanie wydana decyzja, zgłaszający ma prawo rozpocząć publikację na blogu jako dziennikarz.

Elementy wniosku o rejestrację

Wniosek o rejestrację dla swojej skuteczności musi posiadać elementy zgodne z art. 20 ust. 2 prawa prasowego oraz ogólnymi zasadami prawa cywilnego, tj.:

  • oznaczenie sądu;
  • oznaczenie rodzaju pisma – w tym wypadku Wniosek o rejestrację prasy;
  • tytuł dziennika lub czasopisma;
  • siedziba i adres redakcji;
  • dane osobowe redaktora naczelnego;
  • dane wydawcy, siedzibę i adres;
  • określenie częstotliwości ukazywania się bloga;
  • podpis wnioskodawcy;
  • wymienienie załączników.

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe.
Radosław Pilarski
Radosław Pilarski
Adwokat oraz doradca restrukturyzacyjny z wieloletnim doświadczeniem w prawie cywilnym, gospodarczym oraz upadłościowym i restrukturyzacyjnym.

więcej porad

Formy opodatkowania przy działalności gospodarczej

Wybór formy opodatkowania może zależeć od wielu czynników. Może to być m.in. rodzaj wykonywanej działalności (niektóre rodzaje działalności wymagają określonej formy opodatkowania); prognoza kosztów ponoszonych w trakcie działalności; planowana wielkość przychodów, a także chęć skorzystania z ulg podatkowych. Przedsiębiorcy mogą wybierać spośród czterech form opodatkowania: [reklama-ads] podatek według skali podatkowej – podatek 18 i 32 proc.; podatek liniowy – podatek 19 proc.; ryczałt od przychodów ewidencjonowanych; karta podatkowa. [rada]W trakcie prowadzenia działalności możliwa jest zmiana formy opodatkowania.[/rada] Podatek według skali podatkowej Skala podatkowa jest metodą opodatkowania PIT, przy której stosujemy tzw. progresję podatkową. Stawka opodatkowania rośnie po przekroczeniu ustawowo ustalonego progu. Progi podatkowe obowiązujące w 2018 roku: 18 proc. do kwoty 85.528 zł podstawy obliczenia podatku; 32 proc. powyżej kwoty 85.528 zł podstawy obliczenia podatku – przy wyliczaniu podatku stosujemy wzór: 15.395 zł 04 gr + 32 proc. x kwota ponad 85.528 zł. Najistotniejszą zaletą tej formy opodatkowania jest możliwość obniżenia przychodów przedsiębiorcy o koszty poniesione w celu ich uzyskania, straty poniesione w latach ubiegłych oraz składki odprowadzane do ZUS. Osoby korzystające z podatku progresywnego mogą także skorzystać z wielu ulg podatkowych, m.in. mają prawo rozliczać się wspólnie z małżonkiem oraz skorzystać z preferencyjnego rozliczania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci. [reklama-ads] [rada]Przy wspólnym rozliczaniu się małżonków w pierwszej kolejności należy sprawdzić, czy wspólny dochód małżeństwa nie przekroczy kwoty 85.528 zł. Taka sytuacja spowoduje wzrost stawki z 18 na 32 proc.[/rada] [uwaga]Czytaj też: Podatek od dochodu uzyskanego za granicą[/uwaga] Podatek liniowy Podatek liniowy 19 proc. jest przeznaczony głównie dla podatników, którzy samodzielnie prowadzą działalność gospodarczą. Podatek liniowy nie posiada skali, dlatego cały osiągnięty dochód mnożymy razy ustalone 19 proc. Przy tej formie podatek wpłaca się do Urzędy Skarbowego comiesięcznie lub co kwartał. Z zalet opodatkowania liniowego możemy wymienić możliwość rozliczenia strat z lat ubiegłych oraz obniżenia przychodów o składki odprowadzane do ZUS. Jednakże nie może już skorzystać z ulg podatkowych takich jak wspólne rozliczanie się z małżonkiem czy preferencyjne rozliczenie przewidziane dla osób samotnie wychowujących dzieci. Należy jednak pamiętać, że z opodatkowania liniowego nie mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy wykonują usługi na rzecz byłych lub obecnych pracodawców, jakie odpowiadają czynnościom, które wykonywali lub wykonują w roku podatkowym w ramach stosunku pracy na rzecz tych pracodawców. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych [reklama-ads] Ta forma opodatkowania jest przeznaczona wyłącznie dla pewnej grupy przedsiębiorców. Mogą z niej skorzystać osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, działalność w formie spółki cywilnej lub jawnej. Dodatkowo przedsiębiorca chcący skorzystać z ryczałtu w roku poprzedzającym rok podatkowy nie może osiągnąć przychodów z jednoosobowej działalności albo działalności w spółce w wysokości przekraczającej 250 000 euro; [rada] Jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził równocześnie działalność samodzielną i działalność w formie spółki, przychodów się nie sumuje. Limity dla działalności samodzielnej oraz działalności spółki są określone odrębnymi przepisami.[/rada] Co więcej, pomimo spełnienia powyższych wymagań, nie każdy rodzaj działalności może skorzystać z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Takimi rodzajami działalności będą: działalność farmaceutyczna (apteki); działalność w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych; prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów, za wyjątkiem zawodu lekarza, technika dentystycznego, felczera, położnej, pielęgniarki, tłumacza oraz nauczyciela; działalność reklamowa; pośrednictwo finansowe; działalność detektywistyczna i ochroniarska; działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych; wytwarzanie wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym. W tej formie opodatkowania przedsiębiorcy płacą podatek wyłącznie od osiągniętego przychodu. Nie mogą pomniejszyć go o koszty jego uzyskania. W zależności od rodzaju wykonywanej działalności stawka ryczałtu może wynosić 3 proc., 5,5 proc., 8,5 proc., 17 proc. lub 20 proc.. Poza tym wyłączenie ma również zastosowanie w odniesieniu do podmiotów rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika, lub spółki. [reklama-ads] [uwaga]Czytaj też: Działalność nierejestrowana – kogo dotyczy i co ułatwia?[/uwaga] Karta podatkowa Karta podatkowa jest najprostszą formą opodatkowania. Przedsiębiorca korzystający z karty nie jest zobowiązany do prowadzenia księgowości, zaś należny podatek nie jest zależny od wysokości dochodów. Kwota podatku zależy jedynie od: rodzaju prowadzonej działalności; liczby mieszkańców gminy, na której terenie jest prowadzona działalność; liczby zatrudnionych pracowników. Jednocześnie należy zaznaczyć, iż wyliczony podatek zazwyczaj jest niższy, aniżeli podatek jaki zostałby naliczony przy innych formach opodatkowania. Przedsiębiorca rozliczający się w formie karty podatkowej nie ma obowiązku składania deklaracji PIT. Nie wszyscy przedsiębiorcy mogą jednak skorzystać z omawianej formy opodatkowania. Kartę podatkową mogą wybrać podatnicy, który prowadzą działalność: [reklama-ads] usługową lub wytwórczo-usługową; usługową z zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami (z wyjątkiem napojów alkoholowych powyżej 1,5 proc.), wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami; usługową w zakresie handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi, za wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz handlu objętego koncesjonowaniem; gastronomiczną, o ile nie jest prowadzona sprzedaż napojów alkoholowych posiadających zawartość alkoholu powyżej 1,5%; w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu; w zakresie usług rozrywkowych. Co więcej przedsiębiorca musi spełniać także inne wymagania przewidziane ustawą, m.in.: nie może prowadzić innej pozarolniczej działalności gospodarczej; jego małżonek nie może prowadzić działalności gospodarczej w tym samym zakresie; nie może korzystać z usług osób zatrudnionych włącznie przez siebie, z wyjątkiem usług specjalistycznych; nie może wytwarzać wyrobów opodatkowanych na podstawie odrębnych przepisów akcyzą; musi funkcjonować na terytorium państwa polskiego.  Wybór formy opodatkowania [reklama-ads] Przedsiębiorcy, wybierając jedną z omówionych form opodatkowania, muszą to zrobić w odpowiednim terminie.  Przy podatku progresywnym, liniowym oraz ryczałcie należy to uczynić nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Z kolei karty podatkowej przed rozpoczęciem działalności. W sytuacji, kiedy przedsiębiorcy zmieniają formę w trackie prowadzenia działalności muszą to uczynić do 20 stycznia kolejnego roku. Przedsiębiorcy rozliczający się podatkiem progresywnym, liniowym czy ryczałtem powinni złożyć wniosek do naczelnika właściwego urzędu skarbowego. Natomiast przy karcie podatkowej naczelnika urzędu skarbowego należy zawiadomić za pomocą formularza PIT-16.

Działalność nierejestrowana – kogo dotyczy i co ułatwia?

Działalność nierejestrowana jest przeznaczona dla osób fizycznych, które w przeciągu ostatnich 5 lat nie prowadziły działalności. Nowy przedsiębiorca ma możliwość prowadzenia firmy bez większych formalności i zobowiązań aż do momentu, gdy jego przychody przekroczą określony próg. [uwaga]Czytaj też:Rejestracja jednoosobowej działalności gospodarczej[/uwaga] Kto może skorzystać z nowych przepisów? [reklama-ads] Warunki korzystania z działalności rejestrowanej zostały uregulowane w art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, będącej częścią Konstytucji biznesu. Zgodnie ze wspomnianą ustawą działalność nierejestrowana to działalność, z której przychód w skali miesiąca przekracza 50% aktualnej kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2021 roku jest to 1.400 zł miesięcznie. Drugim warunkiem jest brak wykonywania działalności gospodarczej w trakcie ostatnich 60 miesięcy tj. 5 lat. [rada]Jeżeli w ciągu miesiąca przedsiębiorca przekroczy ustawowy próg przychodu, ma obowiązek dokonania rejestracji w CEIDG, w terminie 7 dni, od dnia przekroczenia limitu przychodów.[/rada] Należy pamiętać, że działalność nierejestrowana nie może być prowadzona w formie spółki cywilnej. Firmą na próbę nie zostanie również działalność wymagająca koncesji lub specjalnych zezwoleń. Obowiązki firmy na próbę Mimo wielu ułatwień, przedsiębiorca nierejestrowany wciąż ma pewne obowiązki wobec organów państwowych. Przedsiębiorca musi przestrzegać wszelkich przepisów odnoszących się do ochrony konsumentów. Oznacza to, że niezależnie od wielkości sprzedaży towarów czy usług przedsiębiorca musi zapewnić konsumentowi prawo do reklamacji, rękojmi czy odstąpienia od umowy (przy działalności w Internecie). [reklama-ads] Co więcej, omawiany przedsiębiorca jest obowiązany do prowadzenia rejestru sprzedaży. Każda wykonana praca, nawet ta jeszcze nie opłacona, musi zostać zewidencjonowana w rejestrze sprzedaży. W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych najpierw należy ustalić, czy jest wymagana tym zakresie kasa fiskalna. Jeżeli tak, przedsiębiorca nierejestrowy jest zobowiązany do jej zakupu i wydawania paragonów. Jeżeli natomiast sprzedaż podlega zwolnieniu z obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej, powinna być udokumentowana w ewidencji sprzedaży bezrachunkowej. Sprzedaż dla innych firm należy zawsze udokumentować fakturą. [rada]Zgodnie z powyższym, limit przychodu nie będzie zależny od faktycznie otrzymanych kwot w danym miesiącu, a od wyceny wykonanej pracy.[/rada] PIT w działalności nierejestrowej   Osoba prowadząca firmę na próbę musi na równi z innymi przedsiębiorcami odprowadzać podatek dochodowy. Osiągane dochody są opodatkowane, jednakże obwiązują je inne zasady, niż zarejestrowana działalność gospodarcza. [reklama-ads] Przychody uzyskane z prowadzenia działalności nierejestrowanej są wykazywane jedynie w zeznaniu rocznym podatnika, składanym na formularzu PIT-36. Przy tym rodzaju działalności nie ma obowiązku wykazywania dochodów co miesiąc lub co kwartał. Przychody z próbnej firmy są opodatkowane na zasadach ogólnych na podstawie skali podatkowej, tj. 18 proc., a powyżej 85 525 zł – 32 proc. Co z VATem? Istnieją rodzaje działalności, które z mocy samego prawa podlegają obowiązkowej rejestracji VAT. Obowiązek dotyczy osób, które: sprzedają: wyroby jubilerskie, metale szlachetne czy złom; sprzedają towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych i samochodów osobowych; sprzedają (w określonych przypadkach) budynki, budowle lub ich części oraz tereny budowlane; sprzedają nowe środki transportu; świadczą usługi: prawnicze; jubilerskie; w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt; jak również związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego; nie posiadają siedziby działalności gospodarczej w Polsce. Przedsiębiorcy, którzy zajmują się jedną z wyżej wymienionych działalnością, muszą dokonać rejestracji. Należy tego dokonać na druku VAT-R w urzędzie skarbowym. [uwaga]Czytaj też: Mały ZUS – kto może płacić?[/uwaga] Przedsiębiorca nierejestrowy a ZUS [reklama-ads] Osoby prowadzące działalność nierejestrową nie mają obowiązku opłacania składek ZUS ani społecznych, ani też zdrowotnych. Wynika to z faktu, że taki przedsiębiorca nie musi dokonywać czynności rejestracyjnych do ZUS-u. Działalność nierejestrowana - reasumując Założenie firmy na próbę pozwala ominąć wiele formalności oraz obowiązków, które posiada przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą. Przedsiębiorca nierejestrowy nie musi rejestrować się CEIDG, GUS oraz ZUS. Co więcej, nie musi opłacać składek zdrowotnych i społecznych. Posiada ułatwienie także w kwestii rozliczania PIT. Można stwierdzić więc, że działalność nierejestrowana to bardzo trafne rozwiązanie dla osób, które zastanawiają się nad wystartowaniem z własnym biznesem oraz osób, które na działalności gospodarczej chciałyby sobie jedynie „dorobić”. [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162).[/informacja] [reklama-ads]