Osoba ubezpieczona w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, w razie wypadku w czasie pracy, może się ubiegać o należne jej jednorazowe odszkodowanie. Osoba która uległą wypadkowi powinna w pierwszej kolejności ustalić czy jej zdarzenie kwalifikuje się jako wypadek przy pracy. Jeżeli tak, następnym krokiem będzie ustalenie stawki jaka będzie się jej należała za doznaną krzywdę.
Kiedy dochodzi do wypadku przy pracy?
Przepis art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy definiuje wypadek przy pracy jako nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło:
- podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;
- podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;
- w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
Jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy
W przypadku gdy zdarzenie zostało uznane za wypadek przy pracy, ubezpieczony w ZUS ma prawo do zasiłku chorobowego płatnego w wysokości 100% podstawy wymiaru tego zasiłku. Natomiast gdy wypadek spowoduje stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, wtedy ubezpieczony ma również prawo do jednorazowego odszkodowanie.
Stały uszczerbek a długotrwały uszczerbek na zdrowiu
Stały uszczerbek na zdrowiu to naruszenie sprawności organizmu, powodujące upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Z kolei długotrwały uszczerbek na zdrowiu jest naruszeniem sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy. Przy czym uszkodzenie to może ulec poprawie w przyszłości.
Dokumenty niezbędne do wypłaty odszkodowania
Aby starać się o jednorazowe odszkodowanie przedłożyć należy szereg dokumentów. Wraz z pisemnym wnioskiem o ustalenie uszczerbku na zdrowiu oraz wypłatę świadczenia należy doręczyć do ZUS:
- zaświadczenie o stanie zdrowia OL-9 zawierające m.in. informacje o zakończonym procesie leczenia i rehabilitacji, wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku oraz ewentualnie dokumentacja medyczna;
- protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, sporządzony przez pracodawcę lub karta wypadku;
- prawomocny wyrok sądu pracy;
- decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej wydana przez państwowego inspektora sanitarnego.
Aktualne stawki przy jednorazowych odszkodowaniach
Stawki te obowiązują w okresie od 1 kwietnia 2018 roku do 31 marca 2019 roku i wynoszą:
- 854 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
- 854 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z tytułu zwiększenia tego uszczerbku co najmniej o 10 punktów procentowych;
- 14 950 zł z tytułu orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji ubezpieczonego;
- 14 950 zł z tytułu orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji wskutek pogorszenia się stanu zdrowia rencisty;
- 76 887 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest małżonek lub dziecko zmarłego ubezpieczonego lub rencisty;
- 38 444 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest członek rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty inny niż małżonek lub dziecko;
- 76 887 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie małżonek i jedno lub więcej dzieci zmarłego ubezpieczonego lub rencisty oraz 14 950 zł z tytułu zwiększenia tego odszkodowania przysługującego na każde z tych dzieci;
- 76 887 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawnionych jest równocześnie dwoje lub więcej dzieci zmarłego ubezpieczonego lub rencisty oraz 14 950 zł z tytułu zwiększenia tego odszkodowania przysługującego na drugie i każde następne dziecko;
- 14 950 zł, gdy obok małżonka lub dzieci do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są równocześnie inni członkowie rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty; każdemu z nich przysługuje ta kwota, niezależnie od odszkodowania przysługującego małżonkowi lub dzieciom;
- 38 444 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawnieni są tylko członkowie rodziny inni niż małżonek lub dzieci zmarłego ubezpieczonego lub rencisty; oraz 14 950 zł z tytułu zwiększenia tego odszkodowania przysługującego na drugiego i każdego następnego uprawnionego.
Podstawa prawna:
- ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (U. 2002 nr 199 poz. 1673).
Polecane wzory pism:
Bartosz Piech
Prawnik specjalizujący się w prawie korporacyjnym oraz prawie zamówień publicznych.
więcej porad
Użytkowanie wieczyste
Przepis art. 232 k.c. stanowi, iż grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast; oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki; a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym. W szczególnych przypadkach użytkowanie wieczyste może obejmować także inne grunty Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków.
Budynki i inne urządzenia wzniesione przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. Analogicznie do powyższego, budynki i inne urządzenia, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste - stanowią jego własność.
Należy przy tym pamiętać, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym. Wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.
[uwaga]Czytaj też: Użytkowanie – wzór umowy[/uwaga]
Elementy umowy o użytkowanie wieczyste
Sposób korzystania z gruntu pod użytkowanie wieczyste musi być określona przez umowę sporządzoną notarialnie. Jeżeli oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje w celu wzniesienia na gruncie budynków lub innych urządzeń, umowa powinna określać:
termin rozpoczęcia i zakończenia robót;
rodzaj budynków lub urządzeń oraz obowiązek ich utrzymywania w należytym stanie;
warunki i termin odbudowy w razie zniszczenia albo rozbiórki budynków lub urządzeń w czasie trwania użytkowania wieczystego;
wynagrodzenie należne wieczystemu użytkownikowi za budynki lub urządzenia istniejące na gruncie w dniu wygaśnięcia użytkowania wieczystego.
Wykonywanie użytkowania wieczystego
Artykuł 236 k.c. dokładnie opisu okres, na jaki Skarb Państwa może oddać w użytkowanie nieruchomość gruntową. Oddanie owego gruntu następuje co do zasady na okres dziewięćdziesięciu dziewięciu lat. Natomiast w wypadkach wyjątkowych, gdy cel gospodarczy użytkowania wieczystego nie wymaga oddania gruntu na dziewięćdziesiąt dziewięć lat. Dopuszczalne jest oddanie gruntu na okres krótszy, co najmniej jednak na lat czterdzieści.
W ciągu ostatnich pięciu lat przed upływem terminu użytkowania wieczysty użytkownik może żądać jego przedłużenia na dalszy okres od czterdziestu do dziewięćdziesięciu dziewięciu lat, z tym że użytkownik może wcześniej wystąpić z takim żądaniem, jeżeli okres amortyzacji zamierzonych na użytkowanym gruncie nakładów jest znacznie dłuższy aniżeli czas, który pozostaje do upływu zastrzeżonego w umowie terminu.
Wyżej wskazany przepis podkreśla, że odmowa przedłużenia jest dopuszczalna tylko ze względu na ważny interes społeczny. Należy pamiętać, że umowa o przedłużenie wieczystego użytkowania, tak jak umowa główna, powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.
Jeżeli chodzi o przeniesienie użytkowania wieczystego, nie ma tutaj większych ograniczeń ustawowych. W tej materii stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości.
Podkreślenia wymaga fakt, iż roszczenie przeciwko wieczystemu użytkownikowi o naprawienie szkód wynikłych z niewłaściwego korzystania z gruntu oraz roszczenie wieczystego użytkownika o wynagrodzenie za budynki i urządzenia istniejące w dniu zwrotu użytkowanego gruntu przedawniają się z upływem lat trzech od tej daty.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 23 czerwca 1964 roku – Kodeks cywilny.[/informacja]
Znak towarowy – jak legalnie używać cudzego logotypu?
Znak towarowy (inaczej logotyp) został zdefiniowany w art. 120 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej. Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli nadaje się ono do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego.
Logotyp firmy podlega ścisłej ochronie prawnej. Znakiem tym może posługiwać się jedynie jego właściciel. Osoba trzecia, aby móc używać cudzego logo potrzebuje specjalnej zgody właściciela. Zgoda musi mieć postać umowy licencyjnej zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
Co jeżeli nie uzyskamy zgody właściciela?
Przyjmijmy że jesteśmy usługodawcą, który chciałby „pochwalić” się współpracą z jakąś znaną marką. Aby udostępnić na swojej stronie internetowej logotyp tego przedsiębiorstwa potrzebowali będziemy jego zgody. Zgoda ta związana będzie z wysoką opłatą lub innymi wymaganiami, których nie będziemy w stanie spełnić. Co wtedy?
W takiej sytuacji możemy wykorzystać nazwę słowną naszego klienta, bez posługiwania się jego logiem. Powołanie się na współpracę z daną firmą poprzez podanie jej nazwy – o ile informacją ta będzie prawdziwa - nie narusza praw do znaku towarowego. Do wykorzystania słownej nazwy przedsiębiorstwa nie będziemy potrzebowali jakiejkolwiek zgody, tym uchronimy się przed wysokimi kosztami uzyskania licencji.
[uwaga]Czytaj też: Prawo cytatu na YouTube[/uwaga]
Posługiwanie się cudzym znaku towarowym bez zgody właściciela. Czy to jest legalne?
Ustawa - Prawo własności przemysłowej daje możliwość wykorzystywania cudzego znaku towarowego, bez zgody jego właściciela. Chodzi tu o art. 156 ust. 1 pkt 3 p.w.p.
Przepis ten wskazuje, że ochrona znaku towarowego nie daje właścicielowi znaku możliwości zakazania używania przez inne osoby tego znaku w obrocie zarejestrowanego oznaczenia lub oznaczenia podobnego, jeżeli jest to konieczne dla wskazania przeznaczenia towaru. Dotyczy to w szczególności oferowania części zamiennych, akcesoriów lub usług.
Właściciel chronionego znaku towarowego nie może zakazać innemu podmiotowi używania jego znaku towarowego, jeśli jego użycie jest konieczne do wskazania cech charakterystycznych towarów. Musimy jednak pamiętać, że wykorzystanie cudzego znaku towarowego, musi być niezbędne, aby należycie poinformować swoich klientów o cechach danego towaru.
Jeżeli więc prowadzimy sklep internetowy, w którym posiadamy towary zakupione bezpośrednio od producenta lub dystrybutora, możemy bez obaw używać ich logotypów w celach informacyjnych. Należy pamiętać przy tym, że zbyt ekspresyjne wykorzystywanie cudzego logo może być już uznane za naruszenie prawa.
Eksponowanie logo w taki sposób, który będzie sprawiał wrażenie, że przedsiębiorca utożsamia się z tą marką lub się nią reklamuje, jest działaniem, które nie może korzystać z ochrony art. 156 ust. 1 pkt 3 p.w.p.
Znak towarowy - wnioski
Biorąc powyższe pod uwagę, można dojść do wniosków, że legalność wykorzystywania cudzego znaku towarowego jest zależna od konkretnej sytuacji.
Przy korzystaniu z cudzego logotypu należy się kierować wyczuciem dobrego smaku oraz interesem właściciela logo. Informacyjne użycie znaku towarowego jest dopuszczalne, jednakże tylko gdy odpowiada usprawiedliwionym potrzebom używającego oraz jego klientów. Jest więc zgodne z uczciwymi praktykami handlowymi.
Pamiętajmy, że co do zasady posługiwanie się znakiem towarowym, bez zgody jego właściciela, jest niezgodne z prawem. Konsekwencją takiego zachowania mogą być bardzo dotkliwe sankcje finansowe.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (U. 2001 nr 49 poz. 508).[/informacja]
Polecane wzory pism:
Polecane wzory pism:
Umowa wydawnicza wzór
Umowa licencyjna o rozpowszechnianie filmu wzór
Umowa licencji na znak towarowy i know-how
Umowa licencyjna wzór
Umowa sublicencyjna wzór
Umowa o wykonanie strony Internetowej wzór
