Mobbing w pracy – przykłady – definicja – gdzie zgłosić

Praca jest nierozerwalnym elementem życia wielu z nas. Co więcej, spędzamy w niej często większość swojego dnia. Nic więc dziwnego, że każdy z nas pragnie cieszyć się doskonałą atmosferą w pracy, która jest gwarancją komfortowego wypełniania swoich obowiązków zawodowych. Niestety, niejednokrotnie w miejscach pracy mamy do czynienia z mobbingiem.

Co to jest mobbing? Jakie przejawy mobbingu możemy wyróżnić? Przyjrzyjmy się zagadnieniu z bliska. Gotowi na garść praktycznych wskazówek? Zaczynamy! 

Mobbing – definicja

Mobbing w pracy i jego definicja zawarta jest w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy. To ten akt prawny stoi na straży godnych warunków pracy, w tym nakazuje powstrzymywania się od zachowań dyskryminacyjnych, które mogą wywołać u pracownika zaniżoną ocenę przydatności zawodowej.

Prawna definicja mobbingu w pracy w bardzo obszerny sposób określa, które zjawiska zachodzące w miejscu pracy można uważać za mobbing. Jest to zjawisko, które nakierowane jest na działanie bądź zachowanie wobec pracownika, bądź przeciwko niemu, które polega na uporczywym, długotrwałym nękaniu danej osoby.

Pracownik czuje się w wyniku takiego postępowania zastraszony, obniża się jego samoocena przydatności zawodowej, które prowadzi także do poniżenia, ośmieszenia, izolowania, a w skrajnych przypadkach nawet do wyeliminowania danej osoby od zespołu pozostałych pracowników.

Przede wszystkim żaden pracownik nie może być dyskryminowany ze względu na:

  • Płeć,
  • Wiek,
  • Wyznawaną religię,
  • Rasę,
  • Pochodzenie,
  • Narodowość,
  • Niepełnosprawność
  • Poglądy polityczne,
  • Orientacje seksualną

Co więcej, nikt nie może być dyskryminowany ze względu na rodzaj zatrudnienia (tj. na czas określony, nieokreślony), bądź też na wymiar czasu pracy (tj. pełny  czy niepełny).

Definicja uważana jest za bardzo ogólną i nieprecyzyjną w świetle prawa. To sprawia, że dochodzenie swoich praw przez pracowników oraz udowodnienie występowania mobbingu w miejscu pracy bywa nie lada wyzwaniem.

Rodzaje mobbingu

Mobbing w miejscu pracy może przybrać bardzo wiele różnorodnych form. Przede wszystkim może występować w korelacji pracodawca/ przełożony- pracownik. Jednak oprócz tego powszechnie znanego schematu, wyróżnić można m.in.:

  • Mobbing pionowy,
  • Mobbing poziomy,
  • Mobbing pochyły

Mobbing pionowy ma miejsce w przypadku, gdy to pracownicy mobbingują przełożonego. Niezwykle często występującym rodzajem mobbingu w praktyce jest tzw. mobbing poziomy, który polega na mobbingowaniu przez pracowników innego pracownika, na tej samej hierarchii zawodowej.

Ogólnie znanym zjawiskiem jest natomiast mobbing pochyły. To rodzaj, który polega na mobbingowaniu przez przełożonego swoich obecnie zatrudnionych pracowników.

Gdzie zgłosić mobbing?

Oświadczenie o mobbingu w pierwszej kolejności należy złożyć do swojego pracodawcy, jeśli nie jest on sprawcą całego zdarzenia. Jeśli jednak nasz pracodawca jest mobberem, wówczas zaistniałą sytuację należy zgłosić do Inspekcji Pracy, jak również od razu, bezpośrednio można zawiadomić właściwy miejscowo sąd pracy. Wtedy też skarga o mobbing nabiera zupełnie innego trybu rozpatrywania.

Co więcej, by dochodzić swoich praw, w tym zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, należy złożyć pozew do Sądu Pracy.

Jak napisać pismo o zgłoszenie mobbingu w pracy? To kwestia, którą najkorzystniej oddać w ręce profesjonalnego prawnika. Oprócz samych kwestii formalnych, niebagatelne, kluczowe znacznie mają dołączone do wniosku dowody, które to bardzo często w toku postępowania sądowego, udowadniają istnienie mobbingu w danym miejscu pracy.

Mobbing w pracy – przykłady

Przykłady mobbingu są niezwykle różnorodne. Działania mobbingowe mogą mieć miejsce na każdym stanowisku, w każdej gałęzi przemysłu czy branży. Co więcej, mobberem nie zawsze jest jedynie zwierzchnik, przełożony. Bardzo często zdarza się, że inny współpracownik wchodzi w taką rolę.

Mobbing w pracy przez koleżankę może polegać np. na notorycznym plotkowaniu, nękaniu, straszeniu, kłamstwach, szykanowaniu, podstępach, zwodzeniu, intrygach czy poniżeniu. Katalog działań, które zalicza się do mobbingu, jest otwarty i bardzo szeroki.

Mobbing nazwany jest bardzo często także przemocą psychiczną bądź terrorem psychicznym. To wszelkie słowa, gesty, postawy, mające miejsce regularnie, systematycznie, które naruszają godność osoby mobbingowanej.

Jakie są przejawy mobbingu pochyłego? Dla przykładu:

  • ciągłe przerywanie naszej wypowiedzi,
  • niedopuszczanie do głosu,
  • ośmieszanie w gronie innych współpracowników,
  • stałe pogróżki i groźby,
  • bezzasadne, stałe, nagminne krytykowanie wykonywanej pracy,
  • zatajanie przed osobą mobbingowaną ważnych informacji zawodowych,
  • naruszenia nietykalności cielesnej,
  • powierzanie zbyt dużej ilości pracy do wykonania, które znacznie przewyższają możliwości pracownika i wykraczają poza zakres obowiązków służbowych.

Jak udowodnić mobbing w pracy?

Na pracodawcy ciąży obowiązek zapobiegania mobbingowi w prowadzonym przez siebie przedsiębiorstwie. Co więcej, to szef, kierownik czy inna osoba zwierzchnia powinna przeciwdziałać wszelkim zauważonym oznakom dyskryminacji.

Tymczasem praktyka pokazuje, że udowodnienie mobbingu leży po stronie dyskryminowanego pracownika. W tym celu, podczas działań mobbingowych, należy zachować cierpliwość, zbierając wszelkie dowody mogące poświadczyć w procesie sądowym na naszą korzyść.

Co więcej, nieocenioną pomoc niosą także zeznania świadków, np. kolegów z pracy, którzy będą mogli poświadczyć o dyskryminującym zachowaniu stosowanym wobec pracownika. Do cennych dowodów należą:

  • dokumenty służbowe,
  • polecenia służbowe,
  • bilingi,
  • zdjęcia,
  • zeznania świadków,
  • nagrania głosowe,
  • filmy,
  • korespondencja mailowa
  • oraz wiele innych.

Co więcej, nieocenioną pomoc stanowi także reprezentacja praw i roszczeń ofiar mobbingu przez profesjonalnych adwokatów, którzy w sposób skuteczny, profesjonalny będą w stanie pomóc nam w udowodnieniu mobbingu w naszym miejscu pracy.

Skutki mobbingu

Najczęściej spotykanymi skutkami mobbingu jest przede wszystkim rozstrój zdrowia pracownika. Co więcej, mobbing wywołuje ogromne skutki psychiczne nie tylko dla pracownika, ale także całej jego rodziny, mając bezpośrednie przełożenie na życie prywatne. Mobbingowana osoba traci pewność siebie, czuję, że jest gorsza od innych, bezwartościowa.

Co więcej, mobbingowany pracownik traci wiarę i przekonanie, że właściwie wykonuje powierzone mu obowiązki zawodowe. Skutkiem mobbingu jest także wyalienowanie społeczne i przypadki rozstroju zdrowia.

Pracownik unika kontaktu z innymi osobami, niepewnie czuje się w grupie, zespole współpracowników. Praca staje się ogromnym obciążeniem psychicznym, przytłaczającym obowiązkiem do wykonania, który odbiera radość życia. W związku z tym mobbing przynosi także skutki w wymiarze społecznym.

Mobbing przynosi negatywne skutki dla samego pracodawcy. Przede wszystkim spada efektywność pracy. Co więcej, znacznie obniża się także wiarygodność pracodawcy w przypadku nowo zatrudnionych pracowników (negatywne opinie o pracodawcy w internecie).

Mobbing ogólnie rzecz biorąc przynosi bardzo negatywne konsekwencje finansowe dla pracodawców.

Przyczyny mobbingu w pracy

Przyczyny mobbingu są niezwykle różnorodne. Wyróżnić można jednak kilka najczęściej spotykanych. Do jednych z kluczowych zaliczyć należy m.in. niezdrową kulturę organizacyjną panującą w miejscu pracy.

W tym ogólnym pojęciu mieści się nieustanny wyścig, chęć bycia najlepszym. Jedną z przyczyn mobbingu jest także „niezdrowa” rywalizacja pomiędzy pracownikami, która bardzo często prowadzi do nieetycznych zachowań.

Ważną przyczyną mobbingu jest także brak umiejętności współpracy. Zespół powinien działać razem, we wspólnym celu. Jeśli pracownicy nie potrafią ze sobą współpracować, każdy działa na „swoje własne konto„, wówczas stwarza się doskonałe podłoże do zaistnienia sytuacji mogących w dłużej perspektywie czasu prowadzić do mobbingu względem konkretnego pracownika.

Do przyczyn mobbingu zalicza się także brak zaufania pomiędzy współpracownikami, jak również pomiędzy pracodawcą, kierownictwem a konkretnym pracownikiem. Przyczyną mobbingu jest również brak poczucia jedności w zespole, brak identyfikacji z odgórnie założonymi celami firmy.

Co więcej, przyczyn sytuacji mobbingowych upatruje się także w panującej atmosferze lęku i strachu w danym miejscu pracy, braku pewności siebie, kompleksów i problemów na gruncie prywatnym, zwłaszcza gdy mowa o pracodawcy.

Podsumowując

Badania jasno wskazują, że mobbing występuje najczęściej w środowiskach pracy które mają słabą organizację i zarządzanie. Z punktu widzenia prawa pracy, za wystąpienie mobbingu w zakładzie pracy odpowiedzialny jest pracodawca – dlatego każdy podmiot zatrudniający pracowników zobowiązany jest, by realizować przeciwdziałanie mobbingowi i eliminować jego znamiona w sposób zdecydowany i skuteczny.

Pracodawca ponadto powinien dołożyć wszelkich starań, by ofiara mobbingu czuła się bezpiecznie, mając przy tym przekonanie, że prawo stoi po jej stronie.

Jeśli pracownik doświadczył lub wciąż doświadcza jakiejkolwiek formy mobbingu w pracy, powinien w pierwszej kolejności złożyć u pracodawcy lub przełożonego pisemne oświadczenie, w którym wskaże osobę stosującą mobbing, a także opisze przykłady mobbingu, których doświadczył.

Jeśli jednak skarga do pracodawcy za ewentualne przypadki mobbingu nie przyniesie żadnych rezulatatów, pracownik może zwrócić się z prośbą o pomoc do Państwowej Inspekcji Pracy (PIP), Sądu Pracy, a nawet do stworzyszenia antymobbingowego i innych pokrewnych instytucji.

Idąc dalej, pracownik ma znacznie więcej możliwości, bo przepisy prawa pracy przewidują dla każdej ofiary mobbingu roszczenia, których pracownik może domagać się na dordze sądowej:

  • odszkodowanie z powodu mobbingu
  • i zadośćuczynienie z tytułu mobbingu.

A co dość istotne, pracownik sładający taki pozew, nie musi rezygnować z zatrudnienia w zakładzie pracy w któym dochodziło do mobbingu! Zatem będąc ofiarą mobbingu mamy całkiem sporo możliwości – wystarczy jedynie trochę odwagi i poczucie własnej wartości.

Podstawa prawna: Art. 94(3). – [Mobbing] – Kodeks pracy.

§ 1.Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.

§ 2.Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

§ 3.Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

§ 4.Pracownik, który doznał mobbingu lub wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.

§ 5.Oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie z podaniem przyczyny, o której mowa w § 2, uzasadniającej rozwiązanie umowy.

grzegorz-szwacinski
Grzegorz Szwaciński
Jesteśmy legalnie działającą firmą, dane firmy to: Grzegorz Szwaciński, NIP: 665-259-59-85, REGON: 369166329, ul. Energetyka 2/18, 62-510 Konin.

więcej porad

Zakaz zbliżania się – jak uzyskać – jak wycofać i jak przedłużyć?

[pomoc]Dodatkowo w poniższym artykule znajdziesz odnośniki do 3 wzorów pism: Wzór wniosku o zakaz zbliżania się Wzór wniosku o przedłużenie zakazu zbliżania się Wzór wniosku o uchylenie zakazu zbliżania się.[/pomoc] Co oznacza zakaz zbliżania? Co to jest zakaz zbliżania? O zakaz zbliżania można się ubiegać, kiedy dana osoba jest zagrożona poczynaniami innej, jest to środek karny, który jest uregulowany w kodeksie karnym. Celem takiej sankcji jest ochrona ofiary przed przemocą i skutkami jej eskalacji. Zakaz jest często stosowany w przypadkach przemocy domowej, kiedy zachodzi podejrzenie, że krzywdzeni są członkowie rodziny albo partner. Zakaz może być wydany na określony czas albo do odwołania. Sąd wydaje zakaz zbliżania między innymi w takich wypadkach jak: Stalking, jest to zachowanie polegające na śledzeniu, nękaniu i prześladowaniu innej osoby. Stalker może wysyłać niepożądane wiadomości, e-maile, wykorzystywać do nękania ofiary nowoczesne technologie, GPS i oprogramowanie do monitorowania ofiary, nękać w internecie, grozić, wyśmiewać i szantażować. Prześladowanie, które może mieć formy fizyczne i psychiczne, obejmuje ono różnego rodzaju zachowania mające na celu zastraszenie jakiejś osoby. Do prześladowania można zaliczyć szykany w pracy, odrzucenie przez kolegów, zastraszanie i przemoc fizyczną. [informacja]Wniosek o zakaz zbliżania się może ubiegać się każda osoba, która jest narażona na przemoc albo zagrożenie przemocy ze strony innej osoby.[/informacja] Zakaz może określać konkretne miejsca, takie jak np. miejsce pracy, miejsce zamieszkania, szkoła albo konkretne formy kontaktowania się takie jak korespondencja czy też kontaktowanie się za pomocą komunikatorów elektronicznych. Jeśli osoba, której dotyczy zakaz - nie przestrzega go, mogą grozić jej surowe kary, obejmują one wysokie grzywny, kary ograniczenia wolności oraz karę pozbawienia wolności. Kiedy zakaz zbliżania się dotyczy kontaktów z matką z dzieckiem, trzeba pamiętać, że skazanemu nie wolno z nią rozmawiać, spotykać się i utrzymywać jakichkolwiek kontaktów. Tego rodzaju zakaz nie oznacza zakazu kontaktowania się z dzieckiem. Można wówczas kontaktować się z rodziną wspólnymi znajomymi i przyjaciółmi dziecka. Jeśli niebezpieczeństwo zagraża również dziecku, należy złożyć wniosek o zakaz zbliżania się do dziecka. [pomoc]Odległość, na jaką nie wolno się zbliżać powinna być wyrażona w metrach, jeżeli osoba skazana jej nie przestrzega, trzeba od razu informować policję, wówczas policja ma obowiązek aresztować taką osobę.[/pomoc] Jak napisać wniosek o zakaz zbliżania się? Wniosek o zakaz zbliżania się można złożyć na różnych etapach postępowania przygotowawczego, a także w trakcie sprawy karnej prowadzonej przez sąd. Może on zostać złożony na piśmie albo dodany ustnie do protokołu w trakcie takich sytuacji jak: składanie zgłoszenia o możliwości popełnienia przestępstwa do Prokuratury albo Komisariatu Policji, w czasie trwania postępowania sądowego niezależnie od tego, czy ofiara jest świadkiem, czy występuje w roli oskarżyciela, w czasie prowadzonego postępowania przygotowawczego, na etapie mowy końcowej. Przygotowany przez nas wzór wniosku o zakaz zbliżania powinien mieć formę pisma urzędowego. Z tego względu powinny w nim znajdować się takie dane jak: adres Prokuratury albo Sądu, dane osoby składającej wniosek, jeśli sprawa ma nadaną sygnaturę, należy ją umieścić, zwięźle sformułowane zdanie "wnoszę o zastosowanie w stosunku oskarżonego/podejrzanego środka karnego/zapobiegawczego w postaci zakazu zbliżania się", odpowiednie uzasadnienie w postaci opisu sytuacji, jaka miała miejsce, interwencji policji czy też założonej procedury Niebieskiej Karty. W składanym wniosku można wskazać bezpieczną odległość, jaka powinna być zachowana, należy ją podać szczegółowo w metrach. Podanie takiej odległości jest ważne szczególnie w sytuacji, kiedy taka osoba mieszka w bliskiej okolicy od ofiary. Wniosek powinien być podpisany własnoręcznym podpisem, wyjątkiem jest sytuacja, kiedy osoba wnioskująca jest reprezentowana przez pełnomocnika. Jeśli oskarżony dopuścił się przestępstwa wobec dziecka, sąd powinien natychmiast orzec zakaz zbliżania się. Sprawa jednak może przedłużać się w czasie, jeśli prowadzone postępowanie przygotowawcze jest skomplikowane. Zakaz zbliżania się do dziecka Opiekun dziecka może złożyć wniosek o zakaz zbliżania się do dziecka do prokuratora, który nadzoruje postępowanie. W piśmie warto opisać zaistniałe wydarzenia, a także podać obawy dotyczące dopuszczania się przez sprawcę wywierania fizycznej i psychicznej presji na dziecku. Zanim zapadnie wyrok skazujący prokurator na podstawie zgromadzonych dowodów może postanowić o zakazie zbliżania się albo nakazać dozór policyjny oskarżonej osoby bądź też areszt tymczasowy. Zakaz zbliżania się za groźby karalne nie może być orzeczony na dłuższy okres, niż wynosi prawomocny wyrok. Prokurator ma obowiązek określić dokładną odległość, jaką osoba podejrzana powinna zachować. Tego typu zakaz pozwala ofierze na prowadzenie normalnego i bezpiecznego trybu życia. Jak napisać wniosek o przedłużenie zakazu zbliżania się? Zastanawiając się jak załatwić zakaz zbliżania się bądź jego przedłużenie, warto wiedzieć, że warto w tym celu udać się na odpowiedni Komisariat Policji albo do Prokuratury w momencie, kiedy taki zakaz jeszcze obowiązuje. Można wówczas złożyć zastrzeżenie w stosunku do kończącego się zakazu zbliżania. Wniosek o przedłużenie zakazu zbliżania się należy złożyć do organów, które obecnie zajmują się daną sprawą, ale zazwyczaj taki wniosek jest składany do sądu rejonowego. W dokumencie należy zawrzeć uzasadnienie, że sprawca w dalszym ciągu jest zagrożeniem dla wnioskodawcy. W celu przedłużenia zakazu zbliżania się można wypełnić przygotowany przez nas wzór takiego wniosku. Warto wiedzieć, że wniosek o przedłużenie zakazu zbliżania się jest rozpatrywany w trybie natychmiastowym, w terminie do trzech dni. Jak wycofać zakaz zbliżania się? Zastanawiasz się jak cofnąć zakaz zbliżania się? Aby wycofać zakaz, należy złożyć wniosek o uchylenie zakazu zbliżania się do prokuratora, który prowadzi postępowanie. We wniosku można wskazać, że doszło do pogodzenia się stron, wówczas sprawa może zostać umorzona bez wyroku wskazującego. Można wypełnić nasz gotowy wzór wniosku o uchylenie zakazu zbliżania się. W uzasadnieniu warto podkreślić, że zakaz zbliżania się w chwili obecnej jest niepotrzebny i utrudnia prowadzenie wspólnych przedsięwzięć. Składając taki wniosek do prokuratora, można jednocześnie złożyć pismo z wycofaniem zeznań z prośbą o odstąpienie od ukarania. [rada]Takie pismo może zawierać podobne uzasadnienie jak wniosek o uchylenie zakazu zbliżania się. Trzeba także pamiętać, że prokurator nie musi pozytywnie odnosić się do takiego wniosku, jeśli zostanie on odrzucony, postępowanie będzie toczyć się dalej z urzędu.[/rada] Wniosek dotyczący zakazu zbliżania się może być cofnięty w postępowaniu przygotowawczym za zgodą prokuratora, a w postępowaniu sądowym za zgodą sądu. W sprawach, w których przestępstwo jest ścigane z oskarżenia publicznego, cofnięcie zakazu zbliżania jest skuteczne tylko wtedy, kiedy nie sprzeciwi się oskarżyciel publiczny. Cofnięcie wniosku w takim wypadku oznacza umorzenie postępowania, a ponowne złożenie wniosku o zakaz zbliżania się jest w takiej sytuacji niemożliwe. Z reguły powodem wniosku o uchylenie zakazu zbliżania się jest pojednanie z osobą pokrzywdzoną, często powodem jest chęć dalszego wspólnego zamieszkiwania, z tego względu ważne jest oświadczenie osoby pokrzywdzonej, która wnosi o zniesienie kary. Sądowy zakaz zbliżania się jest jednym ze sposobów zapobiegania przemocy domowej, a także innym rodzajom agresji. Przemoc może wywoływać poważne następstwa u ofiary: zaburzenia emocjonalne, problemy finansowe, izolację społeczną, depresję, a nawet myśli samobójcze. W niejasnych sytuacjach warto skontaktować się z prawnikiem, który wyjaśni możliwe rozwiązania tej sytuacji. Słowem podsumowania Do sądowego ustanowienia zakazu zbliżania może dojść także w sytuacji, gdy oskarżony popełnił jedno z przestępstw: przestępstwo przeciwko wolności seksualnej, przestępstwo obyczajowości na szkodę małoletniego, lub inne umyślne przestępstwo z użyciem przemocy. Oprócz zakazu w postaci zbliżania się osoba pokrzywdzona może wnioskować o zakaz kontaktowania się. A na czym polega zakaz kontaktowania się? Zakaz kontaktowania się polega na wydaniu zakazu nawiązywania jakiejkolwiek formy kontaktu z określoną osobą. Zakaz taki może być połączony z obowiązkiem zgłaszania się na Policję lub do innego wyznaczonego organu w określonych odstępach czasu, lub kontrolowany w systemie dozoru elektronicznego. Co, jeśli osoba, wobec której orzeczono zakaz w postaci zbliżania się - łamie zakaz zbliżania? wtedy sąd może orzec o aresztowaniu takiej osoby i skazaniu jej na karę więzienia.

Skarga do kuratorium – czy warto? (+wzory skarg)

Nie wszystkie sprawy podlegają jednak pod bezpośredni nadzór kuratorium. Większość problemów związanych z trudnymi uczniami czy nauczycielami należy zgłaszać do dyrektora placówki, który odpowiada za bezpieczeństwo i porządek w swojej szkole lub do rzecznika dyscyplinarnego. Kiedy skarga do kuratorium oświaty może okazać się dobrym rozwiązaniem i jak ją napisać, aby przyniosła oczekiwane skutki? Poniżej pobierzesz gotowy wzór skargi, który wystarczy jedynie uzupełnić: [product id="20686 "] Kuratorium oświaty a nadzór nad szkołami Skarga na szkołę do kuratorium będzie zasadna, jeśli dotyczy tych aspektów działalności placówek oświatowych, nad którymi nadzór pedagogiczny sprawuje kurator oświaty. Zadaniem kuratorium jest sprawdzanie, czy szkoły: realizują podstawę programową, realizują ramowe plany nauczania, przestrzegają zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów, przestrzegają zasad prowadzenia egzaminów, również poprawkowych, przestrzegają statutu placówki i przepisów dotyczących obowiązku szkolnego, przestrzegają praw ucznia i praw dziecka, a także obowiązku upowszechniania wiedzy o tych prawach, zapewniają uczniom bezpieczne i higieniczne warunków do nauki, opieki i wychowania. Poza tym należy pamiętać, że skarga do kuratorium na przedszkole czy szkołę powinna zostać złożona dopiero wtedy, kiedy skarga do dyrektora szkoły czy organu nadzorującego (Rady Gminy) okazała się nieskuteczna. Pisma do kuratorium oświaty warto traktować bowiem jako ostateczność. Rodzice dosyć często nadużywają możliwości składania skarg bezpośrednio do kuratorium oświaty. Z danych statystycznych wynika, że z roku na rok takich pism wpływa do kuratorów coraz więcej. Najczęściej dotyczą one: agresywnych uczniów i przemocy rówieśniczej, nieprzestrzegania zasad oceniania przez nauczycieli, łamania praw ucznia i praw dziecka, nieprawidłowości w zatrudnianiu pracowników szkoły przez dyrektora, częstych zmian kadry pedagogicznej. Czasami do kuratorium wpływają również skargi na niewłaściwy podział uczniów na grupy czy na niekorzystny rozkład zajęć. Jak łatwo się domyślić, nie są to problemy, którymi powinno zajmować się kuratorium. Pisma do tego organu warto kierować w przypadku poważniejszych spraw jak nieprawidłowe udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, niewłaściwe realizowanie podstawy programowej czy niezapewnianie dzieciom odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. Kolejność składania skarg w systemie oświaty Jak zostało wspomniane ani skarga na dyrektora szkoły do kuratorium, ani skarga na nauczyciela do kuratorium nie powinny być pierwszymi działaniami, jakie podejmuje rodzic w przypadku problemów. Jeśli sprawa dotyczy trudnego, agresywnego ucznia, czy nauczyciela, który łamie postanowienia statutu szkoły, w pierwszej kolejności należy zgłosić taką sytuację dyrektorowi placówki (zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo oświatowe), który odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i nadzoruje pracę zatrudnionych nauczycieli. Przed wniesieniem oficjalnej skargi lub petycji do dyrektora szkoły, rodzic - wraz z innymi rodzicami - może porozmawiać o problemie na przykład ze szkolnym pedagogiem czy wychowawcą klasy. Kolejnym krokiem będzie pismo do dyrektora szkoły, które obliguje go do rozpatrzenia skargi i podjęcia konkretnych działań. Jeżeli to właśnie postępowanie kierującego placówką budzi zastrzeżenia, skargę na dyrektora należy złożyć do organu nadzorującego - do Rady Gminy. Dopiero kiedy te metody zawiodą, z problemami należy zgłosić się do kuratora. Skarga do kuratorium może dotyczyć: nieprawidłowego przebiegu procesu kształcenia, efektów działalności dydaktycznej, opiekuńczej i wychowawczej placówki oświatowej. Co ważne, jeśli rodzic zdecyduje się pominąć opisane wyżej kroki, kuratorium oświaty może uznać jego pismo za próbę przyspieszenia osiągnięcia celów skarżącego. W takim przypadku najprawdopodobniej przekieruje skargę do odpowiedniego podmiotu, np. do dyrektora. [uwaga]Poniżej zamieszczamy przydatne wzory pism dotyczące skarg na ucznia, nauczyciela, dyrektora szkoły: Skarga na dyrektora przedszkola do kuratorium Skarga na ucznia wzór Skarga na przedszkole wzór Skarga na nauczyciela wzór Skarga nauczyciela na dyrektora szkoły do kuratorium[/uwaga] Jak napisać skargę do kuratorium? Jeśli rodzic mimo wszystko podejmuje decyzję o złożeniu skargi bezpośrednio do kuratorium lub gdy jego skargi do dyrektora szkoły nie zostały rozpatrzone zgodnie z oczekiwaniami, swój problem może skierować do kuratora oświaty, zgłaszając go ustnie lub pisemnie (najlepiej wybrać formę pisemną). W przygotowaniu odpowiedniego pisma pomocny będzie nasz wzór skargi do kuratorium oświaty, natomiast w przypadku, kiedy rodzic wolałby osobiście porozmawiać z kuratorem lub wicekuratorem, może skontaktować się z nimi telefonicznie lub udać się na rozmowę w godzinach przyjęć interesantów (po uprzednim umówieniu się na wizytę). Jak napisać pismo do kuratorium oświaty? Pisemna skarga pełni rolę dowodową, ale rozpatrzeniu podlega tylko wtedy, kiedy jest skargą imienną. Dokument należy zaadresować do Kuratorium Oświaty lub do Delegatur Kuratorium Oświaty. W piśmie uwzględnia się: datę i miejsce sporządzenia skargi, dane skarżącego, wraz z danymi kontaktowymi, dane adresata pisma, treść skargi z opisem problemu i wskazaniem szkoły/osoby, której dotyczy, podpis. Należy mieć na uwadze, że anonimowe skargi do kuratorium mogą pozostać bez rozpatrzenia. Jeśli zaś rodzic złoży skargę imienną, kuratorium będzie zobowiązane udzielić pisemnej odpowiedzi na jego zgłoszenie w ciągu miesiąca od dnia otrzymania pisma. Czym skutkuje skarga do kuratorium? Wniesienie skargi do kuratorium często oznacza przeprowadzenie w szkole kontroli wizytatora, który sprawdzi zgodność funkcjonowania szkoły, oraz czy opisany przez skarżącego problem faktycznie istnieje. [rada]Pracownik kuratorium upewni się też, czy szkoła funkcjonuje zgodnie z przepisami organu sprawującego nadzór pedagogiczny i czy w statucie szkoły nie ma żadnych sprzeczności.[/rada] Przeprowadzi rozmowy z dyrekcją, wychowawcą danej klasy, innymi nauczycielami. Jego obowiązkiem będzie też sprawdzenie, czy uczniom udzielono wymaganej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. W oparciu o wyniki takiej kontroli wydane zostaną zalecenia, które dyrektor szkoły musi zrealizować (są one dla dyrektora szkoły obligatoryjne do realizacji). Jeśli wizytacja wykaże fakt łamania przepisów, nauczyciel czy dyrektor mogą zostać ukarani, na przykład zwolnieniem z pracy z zakazem zatrudnienia. Często skutkiem kontroli kuratorium jest też wszczęcie postępowania dyscyplinarnego lub wymierzenie kary nagany dla nauczyciela bądź dyrektora szkoły. Przepisy, które warto znać: [paragraf]Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków.[/paragraf] Podsumowując Kuratorium Oświaty sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołami publicznymi, jak i niepublicznymi placówkami - jasno o tym mówi ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) - ustawa dość jasno i jednoznacznie precyzuje zakres tego nadzoru. Jeśli chcesz złożyć skargę na ucznia, nauczyciela bądź na inny personel szkoły, warto w pierwszej kolejności złożyć pisemną skargę do dyrektora szkoły, czas rozpatrzenia takiej skargi przez dyrektora placówki to 14 dni od daty wpłynięcia skargi. [informacja]Skarga na nauczyciela czy też dyrektora szkoły do organu prowadzącego powinna być sporządzona w formie pisemnej.[/informacja]