Zastanawiacie się nad założeniem działalności, ale przerażają Was koszty jej prowadzenia? Słusznie. Są wysokie. Jeśli się jednak uprzecie należy szukać dobrych i tańszych rozwiązań. Słyszeliście zapewne, że można płacić niższy, tzw. mały ZUS. Ale kto i w jakich sytuacjach może go płacić i czy faktycznie jest mały?
Zgodnie z art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, ubezpieczonych osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Oznacza to, że przez 2 lata prowadzenia działalności gospodarczej mamy przywilej płacenia niższych składek na ubezpieczenie.
Inne wyjątki
Zaznaczmy, że z prawa tego nie mogą skorzystać osoby, które prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność.
Składki za cały miesiąc
Istotne jest to, że składki płaci się za cały miesiąc. Warto więc z początkiem miesiąca założyć działalność, i składkę opłacić w pierwszych jego dniach. Wówczas okres preferencyjny liczony jest za te pełne miesiące.
W przypadku, gdy gdy pierwszy miesiąc prowadzenia działalności jest niepełny , w jego ramach również należy doprowadzić składkę w wysokości preferencyjnej. Płaci się ją jednak proporcjonalnie, za przypadające dni. W takiej sytuacji 2 lata liczy się od miesiąca następującego po rozpoczęciu działalności.
Ile wynosi składka?
Obecnie według oficjalnych danych publikowanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych mały ZUS łącznie w okresie styczeń-grudzień 2017 wynosi 487,90 zł.
Kiedy pełny ZUS?
Jeśli nie jesteśmy pewni kiedy będziemy musieli zapłacić pełną składkę, najlepiej zapytajmy o to w ZUS-ie. Należy bowiem dopilnować również kilku formalności. Pamiętajmy, że w ciągu siedmiu dni od daty zakończenia preferencyjnych składek społecznych przedsiębiorca ma obowiązek przerejestrowania się w ZUS-ie. Należy również złożyć formularz ZUS ZWUA, aby wyrejestrować się z dotychczasowego kodu tytułu do ubezpieczeń. W deklaracji jako kod przyczyny wyrejestrowania należy wprowadzić kod 600 (inna przyczyna wyrejestrowania). Po czym trzeba zarejestrować się ponownie do ubezpieczeń społecznych na formularzu ZUS ZUA z właściwym dla standardowego ZUS-u kodem ubezpieczeń – czyli 05 10 xx.
Pierwsza deklaracja
Dodatkowo po zakończeniu miesiąca, w którym zaczął obowiązywać standardowy ZUS, przedsiębiorca ma obowiązek złożenia pierwszej deklaracji ZUS DRA z wykazaną wysokością opłacanych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Art. 18a (Dz.U. 1998 Nr 137 poz. 887).
Radosław Pilarski
Adwokat oraz doradca restrukturyzacyjny z wieloletnim doświadczeniem w prawie cywilnym, gospodarczym oraz upadłościowym i restrukturyzacyjnym.
więcej porad
Praca za granicą
Ustawa o zatrudnieniu i bezrobociu określa zasady zatrudnienia zarówno obywateli polskich za granicą u pracodawców zagranicznych oraz zatrudnianie cudzoziemców w Polsce.
Praca za granicą Polaków
Polacy za granica mogą być zatrudniani na podstawie:
umów międzynarodowych,
umów zawartych przez upoważnione jednostki kierujące z obywatelami polskimi, kierowanymi przez te jednostki do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych,
umów zawartych przez obywateli polskich z pracodawcami zagranicznymi.
Jakie dokumenty?
Polacy do pracy za granicą mogą być kierowani na podstawie upoważnień udzielanych jednostkom kierującym przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Nie wymagane jest takie skierowanie jeśli praca odbywa się na podstawie przepisów o szkolnictwie wyższym oraz w ramach umów o świadczenie usług artystycznych i umów z radiofoniami zagranicznymi.
Na jakich zasadach?
Okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą na podstawie umów, jest traktowany jako okres zatrudnienia w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych oraz w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym i rodzinnym oraz świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Oznacza to, że osobie w na takich zasadach zatrudnionej przysługują takie same świadczenia, jak osobie zatrudnionej w Polsce.
Jednostka kierująca, która realizuje zatrudnienie na podstawie wyżej wymienionych umów, jest obowiązana:
przekazywać na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składkę na ubezpieczenie społeczne za każdą osobę skierowaną do pracy za granicą, wymierzoną od kwoty zadeklarowanej przez osobę skierowaną, nie niższej jednak od przeciętnego wynagrodzenia - w wysokości przewidzianej dla pracowników zatrudnionych w Polsce,
na Fundusz Pracy kwotę odpowiadającą 12% przeciętnego wynagrodzenia za każdy miesiąc trwania ubezpieczenia społecznego od osoby skierowanej do pracy za granicę.
Okresy zatrudnienia
Okresy pracy obywateli polskich za granicą na podstawie umów, uznaje się okresy zatrudnienia na obszarze Polski w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, o ubezpieczeniu społecznym i rodzinnym oraz świadczeniach pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Uznanie tych okresów następuje pod warunkiem udokumentowania tych okresów oraz uiszczania składek na ubezpieczenie społeczne pracowników.
Cudzoziemcy zatrudni w Polsce
Zakłady pracy lub osoby fizyczne mogą zatrudniać cudzoziemców na obszarze Polski lub powierzać płatne świadczenie usług, jeżeli uzyskają na to zezwolenie wojewódzkiego urzędu pracy. Urząd wydając zezwolenie, uwzględnia sytuację na rynku pracy i opinie wojewódzkiej rady zatrudnienia. Zezwolenie jest wydawane na czas oznaczony dla konkretnego cudzoziemca u wskazanego pracodawcy. Zezwolenie to określa także rodzaj wykonywanej pracy lub zajmowane stanowisko. Może ono być cofnięte przez organ wydający, jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku pracy.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 16 października 1991 r., o zatrudnieniu i bezrobociu.[/informacja]
500plus – komu się należy?
Świadczenie wychowawcze, w tym 500plus przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka. Świadczenie wychowawcze pobierane może być do dnia ukończenia przez dziecko 18. roku życia.
Wysokość świadczenia 500plus
Świadczenie co miesięczne przyznawane jest w wysokości 500,00 zł miesięcznie na dziecko w rodzinie. Jeśli dziecko ukończy 18 lat. Jeśli w rodzinie występuje sytuacja, że dzieckiem zajmuje się naprzemiennie dwoje rodziców, kwota ta dzielona jest przez ilość dni w miesiącu.
Pieniądze przyznawane są na pierwsze dziecko osobom, jeśli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800,00 zł. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne, dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 1 200,00 zł. Natomiast Świadczenie 500 zł na drugie i kolejne dziecko będzie wypłacane rodzicom i opiekunom, bez względu na wysokość dochodu, co miesiąc, do ukończenia przez dziecko 18 lat.
Kto nie otrzyma świadczenia?
Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
dziecko pozostaje w związku małżeńskim;
dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej;
pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko;
członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Co istotne w przypadku gdy osoba, marnotrawi wypłacane jej świadczenie wychowawcze lub wydatkuje je niezgodnie z celem, organ właściwy przekazuje należne osobie świadczenie wychowawcze w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług.
Gdzie złożyć wniosek?
Wnioski można składać w gminie, w której mieszkamy. Wniosek trzeba będzie składać co roku w miejscu zamieszkania. Ponadto wnioski można składać przez Internet, raz w roku.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.[/informacja]
