Obowiązek meldunkowy

Ustawa o ewidencji ludności przewiduje obowiązek meldunkowy obywateli polskich. Jak spełnić ten obowiązek i czy są od niego jakieś odstępstwa? O tym poniżej.

Obowiązek meldunkowy polega na:

  • zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego;
  • wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego;
  • zgłoszeniu wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej oraz powrotu z wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku osoby nieposiadającą zdolności do czynności prawnych lub posiadającą ograniczoną zdolność do czynności prawnych obowiązek meldunkowy wykonuje inne osoba. Np. przedstawiciel ustawowy, opiekun prawny lub inna osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę w miejscu ich wspólnego pobytu.

Jak spełnić obowiązek meldunkowy?

Obowiązku meldunkowego można dopełnić osobiście, ale także przez pełnomocnika, legitymującego się pełnomocnictwem udzielonym w odpowiedniej formie

Jak się wymeldować?

Wymeldowania, ale również zgłoszenia wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej oraz powrotu z wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej można dokonać w formie dokumentu elektronicznego. Przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej.

Pobyt stały, a pobyt czasowy

Pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania. Natomiast pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości. Pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem.

Pamiętajmy, że jeśli w ustawie jest mowa o pobycie czasowym obywatela polskiego należy przez to rozumieć przebywanie poza miejscem pobytu stałego przez okres ponad 3 miesięcy.

Jakie dane należy podać jako adres zameldowania?

Przy adresie zameldowania należy podać:

  • w gminach, które uzyskały status miasta – nazwy miasta (dzielnicy), ulicy, numeru domu i lokalu – jeżeli jest wydzielony, nazwy województwa oraz kodu pocztowego;
  • w pozostałych gminach – nazwy miejscowości, ulicy, jeżeli w miejscowości występuje podział na ulice, numeru domu i lokalu – jeżeli jest wydzielony, nazwy gminy, nazwy województwa oraz kodu pocztowego.

Jak szybko się zameldować?

Obywatel polski ma obowiązek zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego najpóźniej w 30 dniu.Licząc od dnia przybycia do tego miejsca. Pamiętajmy, że równocześnie można mieć jedno miejsce pobytu stałego i jedno miejsce pobytu czasowego.

Jaka forma zameldowania?

Zameldowania na pobyt stały lub czasowy należy dokonać w formie pisemnej na formularzu w organie gminy właściwym ze względu na położenie nieruchomości, w której zamieszkuje. Przedstawiając do wglądu dowód osobisty lub paszport. Ponadto należy przedstawić potwierdzenie pobytu w lokalu, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu. Na formularzu zgłoszenia pobytu stałego lub formularzu zgłoszenia pobytu czasowego. Oraz, do wglądu, dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego właściciela lub podmiotu. Dokumentem potwierdzającym tytuł prawny do lokalu może być w szczególności umowa cywilno-prawna, wypis z księgi wieczystej, decyzja administracyjna lub orzeczenie sądu.

Pewne dane

Jeżeli dane zgłoszone do zameldowania lub wymeldowania budzą wątpliwości o zameldowaniu lub wymeldowaniu rozstrzyga organ gminy w drodze decyzji administracyjnej. A dodatkowo wątpliwości co do stałego lub czasowego charakteru pobytu osoby pod deklarowanym adresem rozstrzyga organ gminy w drodze decyzji administracyjnej.

 

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności.

 

Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Zwolnienie pracownika niezgodne z prawem

Oddział  6 ustawy - Kodeksu pracy porusza temat Uprawnień pracownika w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia. Pierwszym i najważniejszym prawem jakie przysługuje pracownikowi w takiej sytuacji jest możliwość wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę do sądu pracy. Orzeczenia sądu pracy a zwolnienie pracownika Jeśli sąd pracy uzna, że wypowiedzenie, które otrzymaliśmy w przypadku posiadania umowy na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a w przypadku gdy umowa uległa już rozwiązaniu zarządza przywrócenie pracownika do pracy na poprzednich warunkach, dodatkowo możemy otrzymać odszkodowanie. Sąd może także ustalić, że przywrócenie do pracy pracownika jest bezcelowe, wówczas ten otrzyma jedynie odszkodowanie. Oczywiście sąd pracy może nie uwzględnić takiego żądania i uznać, że jest ono bezzasadne. Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy Sąd pracy idzie na rękę w przypadku, gdy pracownik miał rację wnosząc zażalenie. Pracodawca po zwolnieniu pracownika jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Ponadto jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy. Takie wynagrodzenie otrzyma również osoba będąca pracownikiem-ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego. Odmowa zatrudnienia Pracodawca ma prawo odmówić ponownego zatrudnienia pracownika, jeżeli w ciągu 7 dni od przywrócenia do pracy nie zgłosił on gotowości niezwłocznego podjęcia pracy. Za wyjątkiem sytuacji, gdy przyczyny są niezależne od pracownika. Może się również okazać, że pracownik zdążył już podjąć inną prace, u innego pracodawcy. W takiej sytuacji pracownik może bez wypowiedzenia, za trzydniowym uprzedzeniem, rozwiązać umowę o pracę z tym pracodawcą w ciągu 7 dni od przywrócenia do pracy. Skrócony okres wypowiedzenia Jeśli natomiast pracodawca zaproponował nam okres wypowiedzenia krótszy niż wynika to z ustawy, ma on obowiązek zapłacić za różnicę pomiędzy liczbą dni przyznanych, a tych które według prawa powinny być przyznane. Odszkodowanie a zwolnienie pracownika niezgodne z prawem Jeśli przy wypowiedzeniu umowy na okres próbny miało miejsce naruszenie prawa pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie, w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać zatrudnienie. Podobnie w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony. W tym przypadku przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy.[/informacja]  

Zakaz konkurencji w miejscu pracy

Osoba zatrudniona na umowę o pracę nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy. Nie może też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność. Słowem nie może prowadzić działalności konkurencyjnej, ani też na rzecz takiej działalności pracować. Pracodawca, na szkodę którego działa pracownik poprzez naruszenia takiego zakazu ma prawo dochodzić od pracownika wyrównania tej szkody. Zakaz konkurencji dotyczący byłego pracownika Prawo też reguluje sytuację, gdy to były pracownik podejmuje działałość konkurencyjną. Ma to miejsce szczególnie, gdy pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W przypadkach takich, w umowie określa się okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy. Zakaz konkurencji przestaje obowiązywać przed upływem terminu, na jaki została zawarta umowa przewidziana w tym przepisie w momencie, gdy ustaną przyczyny, na podstawie których owy zakaz powstał. Możliwe jest w takiej sytuacji wypłacenie odszkodowania byłemu pracownikowi. Pamiętajmy jednak, że odszkodowanie takie nie może być niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji. Odszkodowanie może być wypłacane w miesięcznych ratach. W przypadku powstania sporu w powyższej kwestii orzeka sąd pracy. Umowa w formie pisemnej Pamiętajmy, że Umowa o zakazie konkurencji musi być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Może to być część umowy o pracę albo odrębna umowa. Powinna ona być zawarta jednocześnie z umową o pracę, albo w okresie późniejszym. Co ważne pracodawca może uzależnić zawarcie umowy o pracę od podpisania przez pracownika umowy o zakazie konkurencji. Jednak w przypadku, gdy pracodawca proponuje pracownikowi zawarcie umowy o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy, to odmowa zawarcia takiej umowy może stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę. [rada]Masz wątpliwości - sprawdź kiedy ma miejsce zwolnienie pracownika niezgodne z prawem[/rada] [informacja]Podstawa prawna:  ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.[/informacja]