Opłata skarbowa

Zagadnienie opłaty skarbowej uregulowane zostało ustawą o opłacie skarbowej. Poniżej omawiamy najważniejsze kwestie związane z tą opłatą. Czym jest opłata skarbowa?

Opłata skarbowa, czyli tak zwana opłata stemplowa jest formą ekwiwalentu za czynności organów administracji publicznej, podejmowane w indywidualnych sprawach. Płacimy więc za czynności urzędowe, wydanie zaświadczeń, zezwoleń oraz niektórych dokumentów.

Opłata skarbowa – kiedy należy zapłacić?

Opłacie skarbowej podlega:
1. W sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej:

  • Dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia lub na wniosek.
  • Wydanie zaświadczenia na wniosek.
  • Wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji).

2. Złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii – w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym.
3. Dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia) przez podmiot inny niż organ administracji rządowej i samorządowej, w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji publicznej, a także złożenie w takim podmiocie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii.

Opłata skarbowa – wyłączenia

Według powyższej ustawy nie zapłacimy opłaty skarbowej za :
Dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia i zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii w sprawach:

  • Alimentacyjnych, opieki, kurateli i przysposobienia.
  • Ubezpieczenia społecznego, ubezpieczenia zdrowotnego, rent strukturalnych, ulg określonych w przepisach szczególnych dla żołnierzy niezawodowych i osób odbywających służbę zastępczą oraz ich rodzin, a także uprawnień dla osób niepełnosprawnych i osób objętych przepisami o szczególnych uprawnieniach dla kombatantów.
  • Świadczeń socjalnych oraz w sprawach załatwianych na podstawie przepisów o pomocy społecznej, przepisów o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, przepisów o zatrudnieniu socjalnym oraz przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
  • Wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu, Senatu, Parlamentu Europejskiego i organów samorządu terytorialnego oraz referendum.
  • Powszechnego obowiązku obrony, z wyjątkiem decyzji w sprawach udzielania zgody obywatelom polskim na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej.
  • Zatrudnienia, wynagrodzeń za pracę.

A także w sprawach:

  • Nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz ochrony zdrowia.
  • Załatwianych na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 65, 1250, 1271 i 1579).
  •  Nabycia obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji oraz stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego nabytego w ten sposób.
  • Pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, oraz członków ich rodzin, którzy do nich dołączają lub z nimi przebywają.
  • Udzielenia ochrony międzynarodowej, udzielenia azylu, zgody na pobyt ze względów humanitarnych, zgody na pobyt tolerowany oraz w sprawach ochrony czasowej.
  • Rekompensat w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1090 oraz z 2016 r. poz. 585).

Pamiętajmy jednak, że jeżeli zaświadczenie, którego wydanie nie podlega opłacie skarbowej zostanie użyte w innej sprawie niż wymieniona powyżej, wydanie tego zaświadczenia podlega opłacie skarbowej.

Opłata skarbowa – pozostałe wyłączenia

Ponadto nie podlega opłacie skarbowej: dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia oraz zezwolenia (pozwolenia, koncesji), jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają innym opłatom o charakterze publicznoprawnym lub są od tych opłat zwolnione. Nie zapłacimy też opłaty skarbowej w sprawach konsularnych.

Opłata skarbowa- kto powinien płacić?

Opłaty skarbowe zobowiązane są uiszczać:
• osoby fizyczne,
• osoby prawne
• jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli wskutek dokonanego przez nie zgłoszenia lub na ich wniosek dokonuje się czynności urzędowej, albo jeżeli na ich wniosek wydaje się zaświadczenie lub zezwolenie (pozwolenie, koncesję), a w przypadku złożenia dokumentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 – na mocodawcy, pełnomocniku, przedsiębiorcy lub prokurencie.

Opłata skarbowa – terminy

Opłatę skarbową wpłaca się z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty.
Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje od momentu:
• Dokonania czynności urzędowej.
• Od wydania zaświadczenia – z chwilą złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia.
• Od wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji).
• Od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz od jego odpisu, wypisu lub kopii – z chwilą złożenia dokumentu w organie administracji publicznej, sądzie lub podmiocie.

Opłata skarbowa – zwolnienia

Zwalnia się od opłaty skarbowej:
• Pod warunkiem wzajemności państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa, korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
• Jednostki budżetowe.
• Jednostki samorządu terytorialnego.
• Organizacje pożytku publicznego, jeżeli dokonują zgłoszenia lub składają wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia – wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Zwolnione są również:

• Osoby, które dokonując zgłoszenia lub składając wniosek o dokonanie czynności urzędowej albo wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo składając dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpis, wypis lub kopię przedstawią zaświadczenie o korzystaniu ze świadczeń pomocy społecznej z powodu ubóstwa.
• Osoby fizyczne prowadzące czynną ochronę gatunkową oraz osoby fizyczne, których gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie narażone jest na szkody wyrządzane przez gatunki zwierząt chronionych nieobjęte odszkodowaniem Skarbu Państwa – wyłącznie w zakresie przedmiotów opłaty skarbowej związanych z ochroną przyrody.

Opłata skarbowa – gdzie jej dokonać?

Zapłaty opłaty skarbowej dokonuje się w kasie właściwego organu podatkowego lub na jego rachunek.
Warto jednak dodać, że rada gminy może zarządzić pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa, wyznaczyć inkasentów oraz określić wysokość wynagrodzenia za inkaso.

Opłata skarbowa – zwrot

W ustawodawstwie przewidziane są sytuacje, w których podatnikowi należy się zwrot opłaty skarbowej:

• Od dokonania czynności urzędowej – jeżeli mimo zapłacenia opłaty nie dokonano czynności urzędowej.
• Od wydania zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji) – jeżeli mimo zapłacenia opłaty nie wydano zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji).
Pamiętajmy, że zwrot opłaty skarbowej następuje na wniosek. Opłata skarbowa nie podlega zwrotowi po upływie pięciu lat licząc od końca roku, w którym dokonano zapłaty opłaty.

 

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej.

 

Radosław Pilarski
Radosław Pilarski
Adwokat oraz doradca restrukturyzacyjny z wieloletnim doświadczeniem w prawie cywilnym, gospodarczym oraz upadłościowym i restrukturyzacyjnym.

więcej porad

Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze w miejscu pracy

Bezpłatne środki ochrony indywidualnej - odzież i obuwie robocze Według wyżej wymienionej ustawy każdy pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Ponadto pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach. Nieodpłatna odzież i obuwie robocze Według polskiego prawa pracodawca musi dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze. Muszą one spełniać wymagania określone w stosownych normach. Odzież musi zostać zapewniona jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu. Drugą przesłanką są wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy. Środki ochrony indywidualnej - odzież i obuwie robocze - odstępstwa Pracodawca może wskazać stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, jednak te też muszą spełniać wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Warto jednak dodać, że nie dotyczy to stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych. Albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi. Ważne: Pracownik, który używa własnej odzieży i obuwia roboczego pracodawca musi wypłacić ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny. Środki ochrony indywidualnej – rodzaje Pracodawca ma obowiązek ustalić rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne, a także przewidywane okresy użytkowania tej odzieży i obuwia. Środki ochrony indywidualnej – obowiązek pracodawcy Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy. Jest on również obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. Jeśli nie jest w stanie czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.[/informacja]  

List gończy

Instytucja listu gończego została unormowana w rozdziale 29 działu VI ustawy - Kodeks postępowania karnego. Przepis artykułu 279 k.p.k. stanowi, że list gończy stosuje się do osoby która pomimo wezwania do stawienia się w jednostce policji lub prokuratury, uporczywie unika tego, bądź porostu ukrywa się przed organami karnymi. Osoba ujęta i zatrzymania na podstawie listu gończego zostaje niezwłocznie doprowadzona do sądu, który wydał postanowienie o tymczasowym aresztowaniu, w celu orzeknięcia przez ten sąd o utrzymaniu, zmianie lub też uchyleniu tego środka. Jeżeli jednak prokurator po przesłuchaniu zatrzymanego zdecydował o zmianie środek zapobiegawczego lub uchyleniu tymczasowego aresztowania, sąd obligatoryjne orzeka o uchyleniu listu. Co jeśli  został wydany więcej niż jeden list gończy? Jeżeli podejrzany jest ścigany więcej niż jednym listem gończym wystarczające jest doprowadzenie go do jednego z sądów, które wydały postanowienia o tymczasowym aresztowaniu. Sądy w ramach wewnętrznej struktury przekażą sobie informację o schwytaniu osoby ściganej. [uwaga]Czytaj też: Kara łączna[/uwaga] List gończy - treść W liście gończym podaje się informację o: Sądzie lub prokuratorze, który wydał postanowienie o poszukiwaniu listem gończym. O danych osoby, które mogą ułatwić jej poszukiwanie, a przede wszystkim personalia, rysopis, znaki szczególne, miejsce zamieszkania i pracy, z dołączeniem w miarę możliwości fotografii poszukiwanego. O treści zarzutu postawionego oskarżonemu oraz o postanowieniu o jego tymczasowym aresztowaniu albo o zapadłym wyroku. Wezwaniu każdego, kto zna miejsce pobytu poszukiwanego, do zawiadomienia o tym najbliższej jednostki Policji, prokuratora lub sądu. O odpowiedzialności karnej za ukrywanie poszukiwanego lub dopomaganie mu w ucieczce. List gończy - nagroda za ujęcie lub przyczynienie się do ujęcia poszukiwanego W liście gończym może zostać wyznaczona nagroda za ujęcie lub przyczynienie się do ujęcia poszukiwanego, a także udzielone zapewnienie o utrzymaniu tajemnicy co do osoby informującej. List gończy rozpowszechnia się, zależnie od potrzeby, przez rozesłanie, rozplakatowanie lub opublikowanie, w szczególności za pomocą prasy, radia, telewizji i Internetu.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 30).[/informacja]