Realny koszt opłacenia pracownika

Zgodnie z prawem rodzinnym ustrojem majątkowym powstającym z mocy prawa między małżonkami w chwili zawarcia związku małżeńskiego jest ustawowa wspólność majątkowa. Powyższy ustrój trwać może do śmierci jednego z małżonków, orzeczenia rozwodu lub separacji bądź też do zawarcia przez małżonków majątkowego ustroju umownego, lub orzeczenia przez sąd rodzinny majątkowego ustroju przymusowego. Ustawowy ustrój majątkowy zakłada funkcjonowanie trzech mas majątkowych, czyli: majątku wspólnego małżonków oraz majątków osobistych każdego z nich. Co do zasady do majątku wspólnego zaliczają się przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności przez oboje małżonków lub przez jednego z nich, czyli wszelkie przedmioty nabyte w czasie od zawarcia małżeństwa do jego zakończenia. Małżeński ustrój majątkowy - wyjątki Od powyżej opisanej zasady prawodawca przewidział również wyjątki - nie wszystkie przedmioty i dobra nabyte przez małżonków w czasie trwania związku małżeńskiego mogą być zaliczane na poczet majątku wspólnego. W przepisie art. 33 k.r.o. ustawodawca wskazał katalog takich praw majątkowych, katalog ten ma charakter zamknięty. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą: przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej; przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił; prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom; przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków; prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie; przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość; wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków; przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków; prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy; przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Małżeński ustrój majątkowy - umowny Do wprowadzenia między małżonkami umownego ustroju majątkowego wymagane jest zawarcie stosownej umowy tzw. „intercyzy”. Aby umowa ta miała znaczenie prawne należy pamiętać o zachowaniu szczególnej formy jej zawarcia, tj. forma aktu notarialnego. Powyższą umowę można zawrzeć zarówno przed wstąpieniem w związek małżeński jak też w każdym momencie jego trwania. Od 20 stycznia 2005 roku, w polskim prawie funkcjonują cztery ustroje umowne: wspólność majątkowa małżeńska - wspólność rozszerzona; wspólność majątkowa małżeńska - wspólność ograniczona; rozdzielności majątkowej; rozdzielność majątkowa z wyrównaniem dorobków. Każda z wyżej wymienionych rodzajów umów majątkowych może być w trakcie jej trwania modyfikowana, jak też rozwiązana. Jeżeli jej rozwiązanie nastąpi w trakcie małżeństwa to z mocy prawa między małżonkami powstanie wspólność ustawowa. Małżeński ustrój majątkowy - przymusowy Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje także trzeci rodzaj ustroju majątkowego, który w przeciwieństwie do dwóch poprzednich jest ustanawiany niezależnie od woli małżonków. Wyróżnić możemy dwa sposoby powstania przymusowego ustroju: Z mocy orzeczenia sądu – ustanowienie rozdzielności majątkowej następuje na wniosek jednego z małżonków, gdy przemawiają za tym ważne okoliczności lub na wniosek wierzyciela jednego z małżonków, w sytuacji gdy wierzyciel nie ma innej możliwości zaspokojenia swoich roszczeń od zadłużonego małżonka jak tylko poprzez żądanie zniesienia wspólności majątkowej. Orzeczenie takie wydaje sąd w formie wyroku. Z mocy prawa – ustanowienie rozdzielności majątkowej następuje z mocy samego prawa w sytuacji, gdy jeden z małżonków zostanie ubezwłasnowolniony, zostanie wobec niego ogłoszona upadłość oraz w przypadku orzeczenia separacji. Trzeba pamiętać natomiast, że w chwili chylenia ubezwłasnowolnienia, umorzenia, uchylenia lub ukończenia postępowania upadłościowego oraz zniesienia separacji między małżonkami ponownie – z mocy ustawy - powstaje ustawowy ustrój małżeński. [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 1995 r., Nr 83, poz. 417 ze zmianami). ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 1964 r., Nr 43, poz. 296 ze zmianami). ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2005, Nr 167, poz. 1398).[/informacja] Podobne wzory pism: Rozdzielność majątkowa w małżeństwie wzór Rozdzielność majątkowa z datą wsteczną wzór Umowa o podział majątku wspólnego

7.11.2017 - Radosław Pilarski

Czasami, głównie w spółdzielniach mieszkaniowych, wywieszane są obwieszczenia informujące mieszkańców o obowiązującej ciszy nocnej. Jednakże jest to tylko i wyłącznie przepis regulaminu wewnętrznego, który nie może być traktowany jak litera obowiązującego prawa. W jakich godzinach rwa cisza nocna? Godziny trwania ciszy nocnej najprawdopodobniej wzięła się z Kodeksu postępowania karnego. Przepis art. 221 k.p.k. mówi, że policja może dokonać przeszukania zamieszkanych pomieszczeń w porze nocnej tylko w wypadkach niecierpiących zwłoki. Za porę nocną uważa się czas od godziny 22 do 6. Mandat za zakłócanie ciszy nocnej Jak zostało wspomniane powyżej, mandat za zakłócanie możemy otrzymać przez całą dobę. Nie ma w tej materii ograniczeń czasowych. Kodeks wykroczeń w art. 51 § 1. statuuje, że każdy kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Przy tym przyjmuje się że poziom hałasu w strefie zamieszkania powinien mieścić się w zakresie 50-60 decybeli.   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń, art. 51 § 1.[/informacja]

3.11.2017 - Żaneta Pilarska-Czeluśniak