Telepraca

W ostatnich latach coraz popularniejsza staje się telepraca. Coraz więcej osób decyduje się zatrudniać pracowników na jej zasadach, co z wielu powodów, chociażby braku konieczności wynajmu biura często jest opłacalne. Jednak pracodawcy musza pamiętać o tym, że prawo reguluje zasady telepracy, więc zasad tych musza przestrzegać.

Telepraca to praca wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Natomiast telepracownikiem nazywamy pracownika, który wykonuje pracę w określonych warunkach i przekazuje pracodawcy wyniki pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

Warunki stosowania telepracy

Pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową, lub organizacjami winien określić z góry warunki telepracy. Pamiętajmy, że jeśli w terminie 30 dni od dnia przedstawienia przez pracodawcę projektu porozumienia nie dojdzie do zawarcia porozumienia, pracodawca w regulaminie określa warunki pracy. Musi przy tym uwzględnić ustalenia podjęte z zakładowymi organizacjami związkowymi w toku uzgadniania porozumienia.

Jeśli natomiast w przypadku danego pracodawcy zakładowe organizacje związkowe nie funkcjonują wówczas zasady wykonywania telepracy określone zostają w regulaminie, po konsultacji z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

Umowa o pracę a  telepraca

Jeśli osoba zatrudniana jest na umowę o pracę w formie telepracy w umowie określa się warunki wykonywania pracy. Jeśli natomiast w trakcie zatrudnienia ma miejsce zmiana warunków wykonywania pracy, pracodawca powinien, uwzględnić wniosek pracownika dotyczący wykonywania pracy w formie telepracy.

Zaprzestanie stosowania telepracy

Po 3 miesiącach wykonywania telepracy zarówno pracownik, jak i pracodawca może wystąpić z wiążącym wnioskiem o zaprzestanie wykonywania pracy w formie telepracy i przywrócenie poprzednich warunków wykonywania pracy. Strony po tym powinny ustalić termin, od którego nastąpi przywrócenie poprzednich warunków wykonywania pracy, ma się to odbyć w terminie do 30 dni od momentu wpłynięcia porozumienia. Jeśli pracownik złoży wniosek upływie 3 miesięcy pracodawca powinien uwzględnić ten wniosek.

Odmowa telepracy przez pracownika

Jeśli pracownik odmówi wykonywania telepracy, nie może to stanowić przesłanki do wypowiedzenia mu umowy o pracę.

Obowiązki pracodawcy

W Kodeksie pracy określone są obowiązki pracodawcy, które ten musi spełnić wobec pracownika. Pracodawca powinien:

  • dostarczyć telepracownikowi sprzęt niezbędny do wykonywania pracy w formie telepracy, spełniający wymagania określone w rozdziale IV działu dziesiątego,
  • ubezpieczyć sprzęt,
  • pokryć koszty związane z instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją sprzętu,
  • zapewnić telepracownikowi pomoc techniczną i niezbędne szkolenia w zakresie obsługi sprzętu
  • chyba że pracodawca i telepracownik postanowią inaczej, w odrębnej umowie.

 

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy.
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem

Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem może zainicjować każda ze stron, czyli zarówno pracownik, jak i pracodawca. Pamiętajmy jednak, że rozwiązanie następuje z upływem okresu wypowiedzenia. Okresy wypowiedzenia Według kodeksu pracy okres wypowiedzenia zależny jest od rodzaju umowy jaką posiadamy, oraz okresu jej obowiązywania. Jeśli jesteśmy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na okres próbny, wówczas okres wypowiedzenia wynosi: 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni; 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie; 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące. Jeśli zatrudnieni jesteśmy na czas określony lub nieokreślony okres wypowiedzenia wynosi: 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy; 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy; 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata. Wyjątkiem od powyższych zasad jest sytuacja, gdy pracownik zatrudniony jest na stanowisku związanym z odpowiedzialnością materialną za powierzone mienie, wówczas w przypadku umowy na okres próbny okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, a w przypadku, pozostałych umów 2 - 3 miesiące. [rada]Możliwe jest jednak ustalenie wcześniejszego terminu rozwiązania umowy. Pamiętajmy, że takie ustalenie nie zmienia trybu rozwiązania umowy o pracę.[/rada] Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia Pracodawca może zwolnić pracownika z konieczności wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia. Ten jednak powinien za ten okres otrzymać wynagrodzenie. Dni wolne na poszukiwanie pracy Niewielu wie, że pracownikowi w trakcie okresu wypowiedzenia przysługują dni wolne na poszukiwanie pracy. Jeśli wypowiedzenie trwa co najmniej dwa tygodnie, a umowa została wypowiedziana przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Wówczas wymiar zwolnienia wynosi 2 dni robocze - w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia, lub 3 dni robocze - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia. Komu nie można wypowiedzieć umowy? Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Prawa tego nie stosuje się w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Ponadto pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, chyba że upłynął okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.[/informacja] Podobne wzory pism: Rozwiązanie umowy przez pracodawcę bez wypowiedzenia wzór Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron wzór Rozwiązanie umowy najmu za porozumieniem stron wzór Wzór wypowiedzenia umowy terminala płatniczego Wypowiedzenie umowy z biurem rachunkowym wzór Wypowiedzenie umowy zlecenia – wzór

Tablice reklamowe – ograniczenia

Według ustawy tablice reklamowe to przedmiot materialny przeznaczony lub służący ekspozycji reklamy wraz z jego elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami. O płaskiej powierzchni służącej ekspozycji reklamy, w szczególności baner reklamowy, reklamę naklejaną na okna budynków i reklamy umieszczane na rusztowaniu, ogrodzeniu lub wyposażeniu placu budowy. Z wyłączeniem drobnych przedmiotów codziennego użytku wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem. Urządzenie reklamowe to przedmiot materialny przeznaczony lub służący ekspozycji reklamy, wraz z jego elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, inny niż tablica reklamowa. Z wyłączeniem drobnych przedmiotów codziennego użytku wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem. Szyld to tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe informującą o działalności prowadzonej na nieruchomości, na której ta tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe się znajdują. Kto ustala zasady? Rada gminy ma prawo ustalić w formie uchwały zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane. W uchwale takiej należy określić zasady i warunki ich sytuowania, gabaryty oraz liczbę szyldów, które mogą być umieszczone na danej nieruchomości przez podmiot prowadzący na niej działalność. Wyłączenia Powyższe zasady nie dotyczą upowszechniania informacji wyłącznie: trwale upamiętniającej osoby, instytucje lub wydarzenia, o charakterze religijnym, związanym z działalnością kościołów lub innych związków wyznaniowych, jeżeli tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe sytuowane są w granicach terenów użytkowanych jako miejsca kultu i działalności religijnej oraz cmentarzy. Kary Jeśli przedsiębiorca umieści niezgodnie z prawem tablice reklamową musi się liczyć z tym, że poniesie karę pieniężną. W przypadku, gdy nie jest możliwe ustalenie osoby odpowiedzialnej za daną reklamę karę pieniężną wymierza się odpowiednio właścicielowi, użytkownikowi wieczystemu lub posiadaczowi samoistnemu nieruchomości lub obiektu budowlanego, na których umieszczono tablicę reklamową lub urządzenie reklamowe. Kara naliczana jest od dnia, w którym wszczęto postępowanie w sprawie, do dnia dostosowania tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego do przepisów.   [informacja]Podstawa prawna: Ustawa z dnia 27 marca 2003 r.o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.[/informacja]