Czyste Powietrze 2019 – zasady dofinansowania

Od 21 stycznia 2019 roku został wznowiony nabór wniosków do programu Czyste Powietrze. W jego ramach każdy mieszkaniec Polski ma szanse na dofinansowanie do wymiany pieca i instalacji centralnego ogrzewania, wykonania ocieplenia domu, wymiany okien oraz drzwi czy też montażu baterii słonecznych. Kto i w jakiej wysokości może liczyć na dotację? Sprawdź w poniższym artykule.
Czyste Powietrze

Program Czyste Powietrze jest prowadzony przez Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska. Program rozpoczął się w 2018 roku, wznowiono ją 21stycznia 2019 roku i ma trwać w trybie ciągłym do jej zakończenia w 2029 roku.

Jak zapewnia rząd Czyste Powietrze to kompleksowy program, mający na celu zmniejszenie lub uniknięcie emisji pyłów i innych zanieczyszczeń wprowadzanych do atmosfery przez domy jednorodzinne.

Program skupia się na wymianie starych pieców i kotłów na paliwo stałe oraz termomodernizacji domów jednorodzinnych, by efektywnie zarządzać energią. Działania te mają pomóc nie tylko chronić środowisko, lecz także zwiększą domowy budżet dzięki poczynionym oszczędnościom.

Program kierowany jest do osób fizycznych będących właścicielami lub współwłaścicielami domów jednorodzinnych, lub osób posiadających zgodę na rozpoczęcie budowy. Wnioski o dofinansowanie można składać w siedzibach Wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Co w ramach dofinansowania?

Program przewiduje zwrot poniesionych kosztów modernizacji domu do 90 proc. Maksymalny koszt remontu, od którego liczona jest dotacja, to 53 tys. zł, przy czym jeżeli koszty inwestycji przekroczą ową kwotę, dodatkowe koszty mogą zostać sfinansowane środkami z pożyczki również udzielonej przez WFOŚ. Minimalny koszt dofinansowania wynosi 7 tys. zł.

Osoby starające się o dofinansowanie, uzyskane kwoty mogą przeznaczyć na:

  • wymianę starych źródeł ciepła (pieców i kotłów na paliwa stałe);
  • zakup i montaż nowych źródeł ciepła spełniających wymagania programu;
  • docieplenie przegród budynku;
  • wymianę okien i drzwi;
  • montaż lub modernizację instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej;
  • instalację odnawialnych źródeł energii (kolektorów słonecznych i ciepłej wody użytkowej);
  • montaż wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła.

Formy dofinansowania, terminy i wnioski

Przewidziane formy dofinansowania to:

  • dotacja, lub
  • pożyczka.

Program rozpoczął się w 2018 roku i będzie realizowany do 2029 roku. Podpisywanie umów z beneficjentami dofinansowania będzie trwało do 31 grudnia 2027 roku. Prace objęte umową muszą przy tym zakończyć się do 30 czerwca 2029 roku

Nabór wniosków prowadzony jest w trybie ciągłym, wnioski są oceniane na bieżąco. Wnioski przyjmują i rozpatrują Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Wnioski mogą zostać wypełnione w formie elektronicznej bądź papierowej. Szczegółowe informacje o trybie składania wniosków zamieszczone na stronach internetowych właściwych terytorialnie Wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska.

O dofinansowanie można się ubiegać zarówno dla budynków istniejących oraz dla budynków nowo budowanych (warunkiem jest, aby decyzja o dofinansowaniu została wydana przed zakończeniem budowy domu).

Warunki dofinansowania oraz maksymalne kwoty jego elementów

Podstawowe warunku dofinansowania:

  • maksymalne koszty inwestycji, od których liczona jest wartość dotacji to 53 tys. zł.;
  • minimalne koszty inwestycji, od których liczona jest wartość dotacji to 7 tys. zł.;
  • oprocentowanie zmienne pożyczki nie więcej niż WIBOR 3M + 70 punktów bazowych, ale nie mniej niż 2 proc. rocznie;
  • okres spłaty pożyczki – 15 lat;
  • karencja w spłacie – nie dłuższa niż do zakończenia realizacji inwestycji;
  • okres realizacji przedsięwzięcia do 24 miesięcy od daty zawarcia umowy o dofinansowanie (maksymalny termin to 30 czerwca 2029 roku);
  • dofinansowaniu podlegają inwestycje rozpoczęte do 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku oraz niezakończone przed dniem otrzymania decyzji o dofinansowaniu.

Maksymalne kwoty dofinansowania

Maksymalne kwoty dofinansowania poszczególnych elementów inwestycji:

  • audyt energetyczny przed realizacją przedsięwzięcia – do 1 000 zł;
  • dokumentacja projektowa związana z modernizacją, przebudową dachu wraz z dociepleniem – do 1 000 zł;
  • dokumentacja projektowa modernizacji instalacji wewnętrznych oraz wymiany źródeł ciepła – do 1 000 zł;
  • ekspertyza ornitologiczna i chiropterologiczna – do 500 zł;
  • docieplenie przegród budowlanych oraz uzasadnione prace towarzyszące (dot. m2 pow. przegrody) – do 150 zł;
  • wymiana stolarki zewnętrznej – okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych (dot. m2 pow.) – do 700 zł;
  • wymiana drzwi zewnętrznych, bram garażowych (dot. m2 pow.) – do 2 000 zł;
  • węzeł cieplny – do 10 000 zł;
  • kotły na paliwo stałe (biomasa) wraz z systemem odprowadzania spalin – do 20 000 zł;
  • kotły na paliwo stałe (węgiel) wraz z systemem odprowadzania spalin – do 10 000 zł;
  • system ogrzewania elektrycznego – do 10 000 zł;
  • kotły gazowe kondensacyjne, olejowe, system odprowadzania spalin, zbiornik na gaz/olej – do 15 000 zł;
  • pompy ciepła powietrzne – do 30 000 zł;
  • pompy ciepła odbierające ciepło z gruntu lub wody – do 45 000 zł;
  • instalacje wewnętrzne ogrzewania i ciepłej wody użytkowej – do 15 000 zł;
  • wentylacja mechaniczna wraz z odzyskiem ciepła – do 10 000 zł;
  • kolektory słoneczne – do 8 000 zł;
  • mikroinstalacja fotowoltaiczna (koszt instalacji za 1KWp wynosi 6 000 zł) – do 30 000 zł;
  • przyłącza i instalacja wewnętrzna gazowa/olejowa (wyłącznie w przypadku podłączenia nowego źródła) – do 30 000 zł;
  • przyłącze cieplne (z wyłączeniem kosztu ponoszonego przez operatora sieci dystrybucyjnej w przypadku mikroinstalacji fotowoltaicznej) – do 10 000 zł;
  • przyłącze i instalacje wewnętrzne elektroenergetyczne (z wyłączeniem kosztu ponoszonego przez operatora sieci dystrybucyjnej w przypadku mikroinstalacji fotowoltaicznej) – do 8 000 zł.

Dofinansowanie a dochód uzyskiwany na jedną osobę w gospodarstwie domowym

Dofinansowanie z programu Czyste Powietrze zależy od miesięcznego dochodu na jedną osobę w gospodarstwie domowym wnioskodawcy

Grupa Kwota miesięcznego dochodu na osobę Dotacja Pożyczka
I do 600 zł do 90 % do 10 %
II od 601 do 800 zł do 80 % do 20 %
III od 801 do 1 000 zł do 70 % do 30 %
IV od 1 001 do 1 200 zł do 60 % do 40 %
V od 1 201 do 1 400 zł do 50 % do 50 %
VI od 1 401 do 1 600 zł do 40 % do 60 %
VII powyżej 1 601 zł do 30 % do 70 %

Osiem kroków do dofinansowania

Aby otrzymać dofinansowanie wnioskodawca powinien przejść przez poniższe osiem kroków:

  1. Zapoznać się ze szczegółami naboru: programem priorytetowym, formularzem wniosku i załącznikami oraz instrukcjami do nich, a także regulaminem naboru.
  2. Zbadać stan budynku – chodzi o stan obecny i potrzeby budynku, które powinny zostać określone w audycie energetycznym lub przedstawione w uproszczonej analizie energetycznej zweryfikowanej przez przedstawiciela WFOŚiGW przed realizacją przedsięwzięcia.
  3. Wypełnić i złożyć wniosek o dofinansowanie – należy pamiętać o wytycznych w tym zakresie na stronie właściwego WFOŚiGW, w tym o liście wymaganych dokumentów (np. dokumenty potwierdzające dochód).
  4. Po złożeniu wniosku dokonana zostanie ocena wniosku zakończona podjęciem decyzji w sprawie przyznania dofinansowania.
  5. Wnioskodawca podpisze umowę o dofinansowanie – WFOŚiGW przygotuje umowę po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku.
  6. Złożyć wniosek o płatności – środki mogą być wypłacone w kilku transzach po zrealizowaniu poszczególnych etapów przedsięwzięcia. Jeśli pojawią się zmiany, wystąp o odpowiednie zmiany w umowie.
  7. Zakończenie przedsięwzięcia – wizyta przedstawiciela WFOŚiGW potwierdzi realizację przedsięwzięcia. Możliwa jest kontrola przedsięwzięcia w okresie jego trwałości (utrzymania projektu) w terminie do 3 lat.
  8. Rozliczenie przedsięwzięcia – nastąpi po pozytywnej weryfikacji realizacji przedsięwzięcia przez przedstawiciela WFOŚiGW.
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Żaneta Pilarska-Czeluśniak
Dziennikarz i redaktor, od lat związana z branżą prawniczą i finansową.

więcej porad

Wynajem długoterminowy samochodów – czy korzystniejszy od leasingu?

Wynajem długoterminowy polega na wydzierżawieniu pojazdu na konkretny okres czasu. Wysokość miesięcznych rat czynszu jest związana bezpośrednio z wartością wynajętego pojazdu. Wysokość ta liczona jest proporcjonalnie do wysokości utraty wartości auta na przestrzeni miesięcy czy lat użytkowania wynajętego pojazdu przez najemcę. [rada]Wynajem odróżnia od leasingu fakt, iż za wszelkie koszty związane z eksploatacją pojazdu odpowiada wynajmujący (przedsiębiorca zajmujący się profesjonalnie wynajmem samochodów).[/rada] [reklama-ads] Charakterystyka wynajmu Abonament samochodu przypomina leasing operacyjny w tej kwestii, że decydując się na wynajem, po zakończeniu umowy, nie ma konieczności wykupienia samochodu. Finansowanie usługi wynajmu długoterminowego samochodów odbywa się więc przy pomocy umowy leasingu operacyjnego. W umowie najmu zawarta jest wartość rezydualna pojazdu, tj. wartość końcowa, zależna od okresu najmu, marki i modelu pojazdu, jego wyposażenia, a nawet koloru nadwozia i zadeklarowanego przebiegu pojazdu - to od niej zależy wysokość miesięcznych rat czynszu. Dodatkowo od wartości wykupu do końca naliczane są odsetki, przez co im wyższy wykup i im dłużej trwa umowa, tym odsetki są wyższe. Plusem tego typu finansowania jest przeniesienie na wynajmującego kosztów związanych z utrzymaniem pojazdu (m.in. koszty wymiany oleju, tarcz hamulcowych i hamulców, naprawa uszkodzonych elementów). Trzeba mieć przy tym świadomość, że przez cały okres umowy najmu właścicielem samochodu pozostaje przedsiębiorstwo wynajmujące pojazd, jednakże to najemca decyduje, w jaki sposób będzie dysponował autem (może je wykorzystywać zarówno do celów prywatnych, jak i służbowych, jak również pożyczać do używania członkom rodziny). Cechą charakterystyczną umowy wynajmu długoterminowego – co dla niektórych może być dużym minusem - jest określenie w umowie maksymalnego rocznego przebiegu samochodu. Oczywiście nie oznacza to, że wynajmujący nie może przekroczyć wskazanego limitu, jednakże musi się wówczas liczyć z obowiązkiem niesienia dodatkowych nadprogramowych kosztów. [reklama-ads] Umowa abonencka może zostać zawarta na minimum miesiąc, zaś jej górna granica czasowa wyznaczana jest zazwyczaj na 5 lat. Co więcej, do podpisania umowy najmu nie jest potrzebny wkład własny, jednakże wpłata kapitału początkowego znacznie obniża wysokość rat czynszu.   Niestety wynajem długoterminowy nie daje możliwości finansowania używanych aut, co oznacza, że w większości wypadku na abonament mogą pozwolić sobie osoby majętne lub przedsiębiorcy. [uwaga]Czytaj też: Umowa leasingu – wzór[/uwaga] Kto może skorzystać z wynajmu długoterminowego? Z abonamentu na samochód skorzystać mogą zarówno przedsiębiorcy, jak i osoby prywatne. Należy przy tym pamiętać, że wynajem dla osób prywatnych będzie mniej opłacalny, gdyż nie będą mogły one wliczyć w koszty rat czynszu oraz odliczyć naliczonego podatku VAT. Omawiana forma finansowania nie będzie również korzystna dla osób, które chciałyby po spłaceniu ceny pojazdu zostawić sobie samochód na własność. Dodatkowo odstraszający może być także zakładany z góry roczny przebieg samochodu. Umowa wynajmu może okazać się zbyt droga dla osób, które planują autem rocznie pokonywać częste i długie trasy. Tańszym rozwiązaniem w takiej sytuacji będzie zawarcie oferty leasingu operacyjnego. Wynajem długoterminowy a leasingu [reklama-ads] Wynajem od leasingu wyróżnia głównie fakt, że nie ma potrzeby wnoszenia wkładu własnego. Co więcej, nie ma obowiązku wykupowania pojazdu po zakończeniu umowy. Dodatkowo abonament charakteryzuje się niższymi kosztami użytkowania niż leasing. Jednakże w przypadku wynajmu cena wykupu pojazdu jest o wiele wyższa - przy leasingu cena ta jest niewielka, standardowo wynosi do 5 proc. wartości pojazdu. Dodatkowo abonamentowa nie daje możliwości wynajmu aut używanych, gdzie leasing pozwala zazwyczaj sfinansować zakup pojazdów nie starszych niż 5 lat. Reasumując, wynajem długoterminowy z uwagi na możliwość odliczenia kosztów jest przeznaczony  głównie dla przedsiębiorców, w tym dla osób, które nie chcą wiązać z pojazdem na wiele lat. Jest to idealne rozwiązanie dla kogoś, kto co np. 2 czy 3 lata chciałby zmieniać samochód na nowszy. Dla osób, które jednak chciałyby opłacony samochód zostawić dla siebie i korzystać z niego przez dłuższy okres czasu, lepszym rozwiązaniem będzie leasing. Co więcej, przy leasingu, można sobie pozwolić na auto używane, które przy tej samej wysokości rat będzie stanowiło pojazd o klasę wyższą, niż to oferowane w abonamencie. [reklama-ads] Polecane wzory pism: Umowa sprzedaży samochodu wzór Rejestracja samochodu – wniosek i pełnomocnictwo Odwołanie darowizny samochodu wzór Umowa darowizny samochodu między małżonkami wzór

Transgraniczne przeniesienie spółki w Unii Europejskiej

Transgraniczne przeniesienie spółki wiąże się nierozłącznie z przeniesieniem statutowej siedziby spółki prawa handlowego z terytorium Polski do innego państwa Unii Europejskiej. W wyniku przeniesienia przedsiębiorstwa, spółka zostaje wykreślona z KRS i zostaje zarejestrowana w rejestrze spółek państwa przeniesienia. Najistotniejsze dla polskiego przedsiębiorcy jest, aby jego firma w państwie docelowym mogła zachować wszystkie swoje prawa i obowiązki. [reklama-ads] Transgraniczne przeniesienie spółki a prawo Przeniesienie transgraniczne spółek w obrębie Unii Europejskiej umożliwia Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 49 i art. 54 Traktatu państwa członkowskie UE korzystają ze swobody przedsiębiorczości oraz swobody przepływu osób, kapitału i usług na terenie Wspólnoty. Prawo do przenoszenia swojej działalności w ramach całej UE gwarantuje natomiast art. 19 ustawy - Prawo prywatne międzynarodowe. Zgodnie z tym przepisem po przeniesieniu siedziby do innego państwa, spółka podlega prawu państwa przeniesienia. Dodatkowo, jeżeli przewiduje to prawo obu państw, osobowość prawna spółki uzyskana w państwie pierwotnym, po przeniesieniu zostaje zachowana. W Polsce kwestie przekształceń transgranicznych reguluje Kodeks spółek handlowych. Zgodnie z KSH swoje siedziby mogą przenieść zarówno spółki osobowe, jak i kapitałowe. Przekształcenie spółki jawnej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej oraz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga uchwały wspólników, z kolei spółka akcyjna wymaga uchwały walnego zgromadzenia. Zarówno uchwała wspólników jak i uchwała wolnego zgromadzenia powinna zostać sporządzona przez notariusza. Przeniesienie transgraniczne spółki skutkuje utworzeniem nowej spółki w państwie docelowym, wyposażonej w majątek spółki pierwotnej. Jednocześnie byt prawny spółki w Polsce ulega zakończeniu. [uwaga]Czytaj też: Jak powinny być zorganizowane podróże i wycieczki?[/uwaga] Transgraniczne przeniesienie spółki a rzeczywistość [reklama-ads] Dotychczas przekształcenia transgraniczne były bardzo problematyczne. Przedsiębiorca chcący przenieść swoją siedzibą, musiał liczyć się z tym, iż najpierw będzie musiał rozwiązać swoją spółkę w Polsce. Co więcej, rozwiązanie to wiązało się z koniecznością przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, tj. wymagało całkowitego zakończenia działalności w aktualnej formie, przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, zakończenia bieżących interesów, wypełnienia wszelkich zobowiązań, ściągnięcia wierzytelności oraz upłynnienia majątku spółki. Dopiero po tym przedsiębiorca mógł rozpocząć prowadzenie firmy od nowa w państwie przeniesienia. Dodatkowo ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakładała na wspólników rozwiązanej spółki obowiązek podatkowy w wysokości 19% od wartości uzyskanych dochodów z tytułu udziałów w zysku spółki. Przeniesienie siedziby pomimo faktu, iż byt prawny spółki był kontynuowany za granicą, wiązało się z obowiązkiem realizacji zysków spółki z prowadzonej działalności. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 25 października 2017 roku Całą sytuację zmienił wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 25 października 2017 r. w którym stwierdzono, że przepisy nakazujące likwidację spółki w procesie przenoszenia siedziby z Polski do innego państwa UE są niezgodne z zasadą swobody przedsiębiorczości. [reklama-ads] TSUE orzekł, że przepisy KSH są niezgodne z prawem wspólnotowym, co z kolei oznaczało, że polscy przedsiębiorcy mają prawo przenosić swoje siedziby na terenie całego obszaru UE, przy zachowaniu osobowości prawnej oraz wszystkich praw i obowiązków spółki. Trybunał uznał, że przepisy art. 49 i art. 54 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stoją na przeszkodzie przepisom państwa członkowskiego, jeżeli przepisy krajowe uzależniają przeniesienie statutowej siedziby spółki od przeprowadzenia jej likwidacji. Dzięki stanowisku Trybunału z 25 października 2017 r. polscy przedsiębiorcy uzyskali pełne prawo do swobodnego przekształcania się w spółki prawa innego państwa, o ile spełniają wymagania stawiane przez systemy prawne państw przeniesienia. Unijna zasada swobody przedsiębiorczości daje każdej polskiej spółce prawo do przekształcenia transgranicznego, o ile spółka ta powstała zgodnie z prawem gospodarczym państwa członkowskiego UE. Powyższe ma zastosowanie także w sytuacji, kiedy przeniesieniu siedziby nie towarzyszy rzeczywiste przeniesienie przedsiębiorstwa. Ograniczenie swobody przedsiębiorczości może mieć miejsce jedynie w sytuacji, gdy zostanie uzasadnione nadrzędnymi względami interesu publicznego danego państwa. Przy czym te ograniczenia powinny być odpowiednie w stosunku do potrzeb i celów polityki gospodarczej danego państwa. [reklama-ads] Polska praktyka wreszcie zgodna z prawem unijnym Po wydaniu wyroku przez TSUE judykatura w Polsce zmieniła swój pogląd na przekształcenia transgraniczne. Do tej pory sądy gospodarcze nie uwzględniały wniosków o wykreślenie spółki z KRS na podstawie uchwały o przeniesieniu siedziby spółki za granicę, jeżeli wnioskodawcy nie udowodnili przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Obecnie sądy mają obowiązek wykreślać spółkę z rejestru KRS, nie wymagając przy tym przeprowadzenia likwidacji. Dzięki temu spółka realnie zachowuje swój byt prawny i ma możliwość kontynuowania swojej dotychczasowej działalności. Przepisy prawa krajowego wciąż nie zostały zmienione, jednakże dzięki modyfikacji linii orzecznictwa polskich sądów aktualnie polscy przedsiębiorcy posiadają realną możliwość na transgraniczną zmianę siedziby swojej firmy na terytorium innego państwa UE bez konieczności przeprowadzenia likwidacji i rozwiązania spółki. [informacja]Podstawa prawna: Traktat z dnia 25 marca 1957 r. o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (T.J. Dz.U. 2004 Nr 90, poz. 864[2]). Ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577). Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. - Prawo prywatne międzynarodowe (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1792). Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509).[/informacja] [reklama-ads]