Działalność nierejestrowana, inaczej działalność nierejestrowa lub firma na próbę, jest instytucją wprowadzoną przez Konstytucję biznesu. Przedsiębiorcy z tego „rodzaju” działalności mogą korzystać od 30 kwietnia 2018 roku.
Działalność nierejestrowana jest przeznaczona dla osób fizycznych, które w przeciągu ostatnich 5 lat nie prowadziły działalności. Nowy przedsiębiorca ma możliwość prowadzenia firmy bez większych formalności i zobowiązań aż do momentu, gdy jego przychody przekroczą określony próg.
Kto może skorzystać z nowych przepisów?
Warunki korzystania z działalności rejestrowanej zostały uregulowane w art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, będącej częścią Konstytucji biznesu.
Zgodnie ze wspomnianą ustawą działalność nierejestrowana to działalność, z której przychód w skali miesiąca przekracza 50% aktualnej kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2021 roku jest to 1.400 zł miesięcznie. Drugim warunkiem jest brak wykonywania działalności gospodarczej w trakcie ostatnich 60 miesięcy tj. 5 lat.
Jeżeli w ciągu miesiąca przedsiębiorca przekroczy ustawowy próg przychodu, ma obowiązek dokonania rejestracji w CEIDG, w terminie 7 dni, od dnia przekroczenia limitu przychodów.
Należy pamiętać, że działalność nierejestrowana nie może być prowadzona w formie spółki cywilnej. Firmą na próbę nie zostanie również działalność wymagająca koncesji lub specjalnych zezwoleń.
Obowiązki firmy na próbę
Mimo wielu ułatwień, przedsiębiorca nierejestrowany wciąż ma pewne obowiązki wobec organów państwowych. Przedsiębiorca musi przestrzegać wszelkich przepisów odnoszących się do ochrony konsumentów.
Oznacza to, że niezależnie od wielkości sprzedaży towarów czy usług przedsiębiorca musi zapewnić konsumentowi prawo do reklamacji, rękojmi czy odstąpienia od umowy (przy działalności w Internecie).
Co więcej, omawiany przedsiębiorca jest obowiązany do prowadzenia rejestru sprzedaży. Każda wykonana praca, nawet ta jeszcze nie opłacona, musi zostać zewidencjonowana w rejestrze sprzedaży.
W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych najpierw należy ustalić, czy jest wymagana tym zakresie kasa fiskalna. Jeżeli tak, przedsiębiorca nierejestrowy jest zobowiązany do jej zakupu i wydawania paragonów.
Jeżeli natomiast sprzedaż podlega zwolnieniu z obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej, powinna być udokumentowana w ewidencji sprzedaży bezrachunkowej. Sprzedaż dla innych firm należy zawsze udokumentować fakturą.
Zgodnie z powyższym, limit przychodu nie będzie zależny od faktycznie otrzymanych kwot w danym miesiącu, a od wyceny wykonanej pracy.
PIT w działalności nierejestrowej
Osoba prowadząca firmę na próbę musi na równi z innymi przedsiębiorcami odprowadzać podatek dochodowy. Osiągane dochody są opodatkowane, jednakże obwiązują je inne zasady, niż zarejestrowana działalność gospodarcza.
Przychody uzyskane z prowadzenia działalności nierejestrowanej są wykazywane jedynie w zeznaniu rocznym podatnika, składanym na formularzu PIT-36. Przy tym rodzaju działalności nie ma obowiązku wykazywania dochodów co miesiąc lub co kwartał. Przychody z próbnej firmy są opodatkowane na zasadach ogólnych na podstawie skali podatkowej, tj. 18 proc., a powyżej 85 525 zł – 32 proc.
Co z VATem?
Istnieją rodzaje działalności, które z mocy samego prawa podlegają obowiązkowej rejestracji VAT. Obowiązek dotyczy osób, które:
- sprzedają:
- wyroby jubilerskie, metale szlachetne czy złom;
- sprzedają towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych i samochodów osobowych;
- sprzedają (w określonych przypadkach) budynki, budowle lub ich części oraz tereny budowlane;
- sprzedają nowe środki transportu;
- świadczą usługi:
- prawnicze;
- jubilerskie;
- w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt; jak również związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego;
- nie posiadają siedziby działalności gospodarczej w Polsce.
Przedsiębiorcy, którzy zajmują się jedną z wyżej wymienionych działalnością, muszą dokonać rejestracji. Należy tego dokonać na druku VAT-R w urzędzie skarbowym.
Przedsiębiorca nierejestrowy a ZUS
Osoby prowadzące działalność nierejestrową nie mają obowiązku opłacania składek ZUS ani społecznych, ani też zdrowotnych. Wynika to z faktu, że taki przedsiębiorca nie musi dokonywać czynności rejestracyjnych do ZUS-u.
Działalność nierejestrowana – reasumując
Założenie firmy na próbę pozwala ominąć wiele formalności oraz obowiązków, które posiada przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą. Przedsiębiorca nierejestrowy nie musi rejestrować się CEIDG, GUS oraz ZUS.
Co więcej, nie musi opłacać składek zdrowotnych i społecznych. Posiada ułatwienie także w kwestii rozliczania PIT. Można stwierdzić więc, że działalność nierejestrowana to bardzo trafne rozwiązanie dla osób, które zastanawiają się nad wystartowaniem z własnym biznesem oraz osób, które na działalności gospodarczej chciałyby sobie jedynie „dorobić”.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2021 r. poz. 162).
więcej porad
Kiedy mamy obowiązek rejestracji bloga jako czasopisma?
Odpowiedzi na pytanie, czy nasza witryna jest prasą i czy leży na nas obowiązek rejestracji bloga jako dziennika lub czasopisma znajdziemy w Ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe. Zgodnie z ustawą prasę cechuje redakcyjny proces publikowania, ogólnoinformacyjny cel oraz systematyczność wydawnicza.
Należy podkreślić, że wszystkie formy publikacji w sieci, jeżeli spełniają wymogi ustawy, są prasą. Nie ma przy tym znaczenia czy blog jest jedynie powieleniem czasopisma papierowego czy istnieje samodzielnie w formie elektronicznej.
[reklama-ads]
Kiedy blog należy zarejestrować?
Zgodnie z powyższym obowiązek rejestracji nie wynika z samej formy prowadzenia bloga, lecz z indywidualnych cech strony. Zaliczenie naszego bloga jako prasy zależy od celu, w którym jest prowadzony. Dziennik i czasopismo cechuje redakcyjny proces publikowania, ogólnoinformacyjny cel oraz systematyczność wydawnicza.
Blog zostanie uznany za prasę, jeżeli publikujemy na nim informacje o określonych faktach społecznych, politycznych, gospodarczych oraz naukowych. Dodatkowo każdy wpis posiada tytuł, datę oraz link.
Należy mieć również na uwadze, że autor, który nie zarejestrował swojego bloga jako prasy, mimo iż powinien był to zrobić, może zostać ukarany. Za wydawanie dziennika albo czasopisma bez zarejestrowania art. 45 prawa prasowego przewiduje karę grzywny do 5 tys. zł.
Tak więc rejestrować czy nie? Nie otrzymaliśmy jeszcze od prawodawcy konkretnej odpowiedzi na to pytanie. Każdy przykład należy rozważyć indywidualnie. Samo posiadania bloga na którego od czasu do czasu wrzucamy swoje przemyślenia dotyczące sytuacji politycznej na świecie, opisujemy swoje przygody turystyczne czy dajemy porady odnośnie gotowania nie zobowiązuje nas jeszcze do rejestracji tytułu prasowego.
[reklama-ads]
Jednakże, jeżeli publikowane treści chociażby przypominają profesjonalną prasę warto złożyć stosowny wniosek. Rejestracja prasy nie jest ani czasochłonna ani droga, a może ochronić nas to przed dotkliwymi finansowymi karami.
[uwaga]Czytaj też: contentprawniczy.pl
Rejestracja bloga
Jeżeli uznacie, że wasz blog jest prowadzony zgodnie z regulacjami prawa prasowego, powinniście jak najszybciej złożyć wniosek o rejestrację. Rejestracji należy dokonać w sądzie okręgowym właściwym dla siedziby lub miejsca zamieszkania właściciela bloga.
Wniosek należy opłacić kwotą 40 zł. Opłaty można dokonać w znaczkach sądowych lub przelewem bankowym na rachunek bankowy sądu
Do wniosku należy dołączyć oświadczenie redaktora naczelnego (zazwyczaj będzie to właściciel bloga) o posiadaniu przez niego pełnej zdolności do czynności prawnych, posiadaniu obywatelstwa polskiego oraz o posiadaniu przez niego pełni praw publicznych.
[reklama-ads]
Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku o rejestrację nie zostanie wydana decyzja, zgłaszający ma prawo rozpocząć publikację na blogu jako dziennikarz.
Elementy wniosku o rejestrację
Wniosek o rejestrację dla swojej skuteczności musi posiadać elementy zgodne z art. 20 ust. 2 prawa prasowego oraz ogólnymi zasadami prawa cywilnego, tj.:
oznaczenie sądu;
oznaczenie rodzaju pisma - w tym wypadku Wniosek o rejestrację prasy;
tytuł dziennika lub czasopisma;
siedziba i adres redakcji;
dane osobowe redaktora naczelnego;
dane wydawcy, siedzibę i adres;
określenie częstotliwości ukazywania się bloga;
podpis wnioskodawcy;
wymienienie załączników.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe.[/informacja]
[reklama-ads]
Rezygnacja z usługi – przedsiębiorąca musi zwrócić konsumentowi wpłaconą kwotę
Postanowienie, które stanowi, że rezygnacja z usługi dokonana przez klienta jest równoznaczna z brakiem zwrotu wpłaconych kwot to tzw. klauzula abuzywna. Postanowienia niedozwolone zostały opisane w art. 3853 Kodeksu cywilnego (dalej k.c.).
Zostały wpisane również do rejestru klauzul niedozwolonych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Stosowanie klauzul abuzywnych w umowach z konsumentami zagrożone jest wysokimi karami pieniężnymi.
[reklama-ads]
Rezygnacja konsumenta z usługi
W relacjach z konsumentami niedozwolone są postanowienia, które wyłączają obowiązek zwrotu klientowi uiszczonej zapłaty za świadczenie niespełnione w całości lub części, jeżeli konsument zrezygnuje z usługi. Zapisy, które przewidują utratę prawa do żądania zwrotu wpłaconej kwoty, są nieważne. Wynika to bezpośrednio z art. 3853 pkt 12 k.c.
Do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia. Przepis art. 746 k.c. jednoznacznie wskazuje na możliwość wypowiedzenia takiej umowy przez dającego zlecenie, tj. konsumenta.
Co więcej, dający zlecenie może wypowiedzieć umowę w każdym czasie. Dopiero w przypadku, gdy przyjmujący zlecenie, tj. przedsiębiorca poczynił niezbędne wydatki w celu należytego wykonania zlecenia, dający zlecenie powinien mu je zwrócić.
W rejestrze klauzul niedozwolonych UOKiK, znajduje się m.in. zapis: "W wypadku rezygnacji przez zamawiającego z wykonania usługi przez przyjmującego zlecenie ewentualnie uniemożliwienie przystąpienia do wykonania usługi, strony zgodnie ustalają, że przedpłata nie zostanie zwrócona.". Zapis ten wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 31 stycznia 2003 roku (Sygn. akt: XVII Amc 31/02) został uznany za rażąco naruszający interes konsumentów. Podobnych postanowień w ww. rejestrze możemy doszukać się bardzo wielu.
Warto mieć na uwadze, że aby doszło do naruszenia praw konsumenta zapis zawarty przez przedsiębiorcę w umowie lub regulaminie nie musi być identyczny jak ten w rejestrze. Wystarczy aby zapis ten wywoływał tożsame skutki, żeby Prezes UOKiK wydał decyzję, w której uzna praktykę przedsiębiorcy za naruszającą zbiorowe interesy konsumentów i nałożył na niego wysoką karę pieniężną.
[reklama-ads]
[uwaga]Czytaj też: Zwrot zakupionego towaru[/uwaga]
Zwrot zapłaconej kwoty
Z przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że zwrot uiszczonego wynagrodzenia za niewykonaną część umowy jest obligatoryjny. Nie może być on uzależniony od woli usługodawcy. Nie może być również uwarunkowany innymi obostrzeniami, których spełnienie dopiero uprawnia konsumentów do otrzymania zwrotu.
Klauzulą abuzywną jest także postanowienie, które pozwala usługodawcy na potrącenie opłat manipulacyjnych w razie wypowiedzenia umowy. Możliwość żądania zwrotu pieniędzy nie jest ograniczona czasowo.
Przedsiębiorca natomiast ma prawo żądać wynagrodzenia za częściowe wykonane usługi, ale w wysokości adekwatnej do włożonej pracy. Może również wyjść z roszczeniem odszkodowawczym przeciwko konsumentowi, o ile w wyniku rezygnacji z usługi doznał szkody np. finansowej. Nie może jednak w żadnym wypadku zatrzymać całej wpłaconej kwoty.
Rezygnacja z usługi - reasumując
Postanowienia umowne uznane za niedozwolone, zgodnie z zasadą określoną w kodeksie cywilnym, nie wiążą konsumentów. Co więcej, zgłoszenie przez niezadowolonego klienta takich praktyk może skutkować ostrymi represjami wobec nieuczciwego przedsiębiorcy.
[reklama-ads]
Mając to na uwadze, przedsiębiorcy świadczący usługi na rzecz konsumentów powinni dokładnie przeanalizować stosowane przez siebie wzory umów i regulaminów.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U.2018.0.1025).[/informacja]
Polecane wzory pism:
Reklamacja usługi wzór
Aneks do umowy o świadczenie usług
Aneks do umowy - Zmiana terminu wykonania usługi
Wzór pisma o podwyżce cen usług
Wzór rachunku za usługę
Wzór wypowiedzenia usług księgowych
