Za zalanie mieszkania w bloku odpowiedzialny może być zarówno jego właściciel, jak i sąsiad z góry lub zarządca nieruchomości. W zależności od przyczyny zalania, o odszkodowanie trzeba będzie więc ubiegać się u odpowiedniego ubezpieczyciela. Jeśli doszło do zalania z winy spółdzielni mieszkaniowej, warto pamiętać o niezbędnych formalnościach, których należy dopełnić, aby takie odszkodowanie otrzymać.
Jak uzyskać odszkodowanie za zalanie mieszkania z winy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty? Aby ułatwić Ci sporządzenie takiego pisma – przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór pisma do spółdzielni o odszkodowanie za zalane mieszkanie, który pobierzesz poniżej:
Kiedy spółdzielnia jest odpowiedzialna za zalanie mieszkania?
Wiele osób zastanawia się, czy spółdzielnia odpowiada za zalanie mieszkania w bloku. Należy wiedzieć zatem, że podmiotem odpowiedzialnym za takie zdarzenie może być:
- właściciel lokalu, jeśli doszło do uszkodzenia poziomej instalacji wodnej, czyli elementów przed zaworami odcinającymi, jeśli doszło do awarii urządzeń jak pralka czy zmywarka, jeśli nie zakręcił kranu czy nie zamknął okna w trakcie ulewy,
- sąsiad z piętra wyżej, jeśli to u niego doszło do jednej z wymienionych wyżej sytuacji,
- administracja budynku, jeśli do wycieku doszło w obrębie części wspólnych, jak dach czy pionowe instalacje wodne i kanalizacyjne.
Zatem zalanie mieszkania z winy spółdzielni mieszkaniowej będzie wynikiem zaniedbania zarządcy budynku, który odpowiada za stan techniczny dachu oraz instalacji wodno-kanalizacyjnej w jej części pionowej. Dokładne „granice” takiej odpowiedzialności powinny zostać określone w regulaminie spółdzielni mieszkaniowej.
Jak uzyskać odszkodowanie od spółdzielni mieszkaniowej za zalanie?
Odpowiedzialność spółdzielni za zalanie mieszkania to kwestia, którą można ustalić w trakcie sporządzania protokołu zalania. Należy wiedzieć jednak, że niezależnie od ustalonej samodzielnie przyczyny zalania, spółdzielnia powinna zostać o nim poinformowana.
Przesłanie pisma do spółdzielni mieszkaniowej w sprawie zalania skutkuje wizytą jej pracowników w lokalu. Pracownicy spółdzielni powinni towarzyszyć właścicielowi mieszkania w trakcie sporządzania protokołu szkody.
Protokół z zalania mieszkania potwierdza odpowiedzialność spółdzielni mieszkaniowej za szkody wynikłe z zalania mieszkania oraz opisuje zakres tych szkód, dlatego dokument należy sporządzić przy świadku – pracowniku spółdzielni. Druk uwzględnia:
- datę zalania,
- adres zalanego lokalu,
- dane osobowe właściciela mieszkania,
- opis szkody,
- oszacowanie strat,
- ustalenie przyczyny zalania mieszkania (to leży po stronie spółdzielni mieszkaniowej),
- dane spółdzielni/wspólnoty mieszkaniowej, która ponosi odpowiedzialność za zalanie,
- podpis administratora budynku.
Dokument ma bardzo istotne znaczenie w procesie dochodzenia wypłaty odszkodowania, po które poszkodowany może zgłosić się zarówno do ubezpieczyciela spółdzielni, jak i do własnego ubezpieczyciela. Drugie towarzystwo ubezpieczeniowe powinno wypłacić poszkodowanemu należne środki. Następnie wystąpi o ich zwrot do ubezpieczyciela podmiotu, który ponosi odpowiedzialność za zalanie.
Zawiadomienie spółdzielni o zalaniu
Większość wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych wymaga złożenia zawiadomienia o zalaniu mieszkania w formie pisemnej. Informacja na ten temat powinna zostać ujęta w regulaminie spółdzielni/wspólnoty. Dokument potwierdza bowiem, że właściciel lokalu zawiadomił o zdarzeniu zarządcę budynku.
Co ważne, pismo z zawiadomieniem może być równocześnie wnioskiem o wypłatę odszkodowania za zalanie, jeśli to właśnie zarządca ponosi za nie odpowiedzialność. Pismo można przygotować jednak także osobno, wykorzystując wzór pisma do spółdzielni mieszkaniowej o odszkodowanie za zalanie.
Pismo z żądaniem odszkodowania sporządza się na podstawie art. 415 Kodeksu cywilnego, który mówi o tym, że kto ze swojej winy wyrządził drugiemu szkodę, zobowiązany jest do jej naprawienia. Z kolei sposób naprawienia szkody reguluje art. 363 Kodeksu cywilnego, w brzmieniu:
§ 1. Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.
Poszkodowany może zatem żądać od spółdzielni przywrócenia stanu poprzedniego – przeprowadzenia remontu w mieszkaniu – lub wypłaty odszkodowania. Roszczenie tego typu można skierować jednak jedynie do zarządcy, ponieważ ubezpieczyciel ma jedynie obowiązek wypłaty odszkodowania (nieprzywrócenia stanu poprzedniego).
Procedura uzyskania odszkodowania za zalanie
Odszkodowanie za zalanie mieszkania będzie należało się właścicielowi lokalu, jeśli po wystąpieniu takiego zdarzenia postąpi zgodnie z procedurą opisaną w warunkach polisy. Najczęściej procedura ta wygląda następująco:
- Poszkodowany powinien powstrzymać szkodę, czyli zapobiec rozprzestrzenianiu się szkód poprzez zatamowanie wycieku, jeśli to możliwe i na ile to możliwe bez narażania własnego zdrowia i życia.
- Poszkodowany powinien udokumentować szkody – zrobić zdjęcia, filmy, sporządzić protokół szkody w obecności świadka.
- Poszkodowany powinien zgłosić szkodę do ubezpieczyciela – zwykle w terminie do 3 dni. Szkodę można zgłosić przez telefon, mailowo czy pocztą. W zgłoszeniu należy opisać przebieg zdarzenia ze szczegółami.
- Poszkodowany powinien czekać na kontakt ze strony ubezpieczyciela. Nie może jednak naprawiać szkody na własną rękę – ubezpieczyciel może przysłać swojego rzeczoznawcę, który oceni wymiar szkód.
Procedurę zgłaszania szkody i wypłaty odszkodowania za zalanie określa OWU polisy ubezpieczeniowej. Warto dokładnie zapoznać się z tym dokumentem, zarówno przy podpisywaniu umowy, jak i w momencie, kiedy dojdzie już do zalania.
Jak wygląda likwidacja szkody po zalaniu?
Po zgłoszeniu szkody do ubezpieczyciela (własnego lub spółdzielni), należy oczekiwać wizyty rzeczoznawcy towarzystwa ubezpieczeniowego. Podczas takiej wizyty sporządzony zostanie protokół szkód. Rzeczoznawca ustali też przyczyny zalania i podmiot odpowiedzialny za zdarzenie.
W celu ułatwienia oszacowania strat warto przygotować na czas takiej wizyty rachunki i faktury za zniszczone sprzęty i meble. Udokumentowane koszty pomagają dokonać wyceny, która finalnie nie okaże się zaniżona przez ubezpieczyciela. Przyspieszają także całą procedurę.
Warto wiedzieć również, że na wypłatę odszkodowania ubezpieczyciel ma 30 dni. Informację o przyznaniu świadczenia poszkodowany otrzymuje jednak znacznie wcześniej – kilka dni po oględzinach.
Zalane mieszkanie – podsumowanie
Co robić gdy mieszkanie zostało zalane? Właściciel mieszkania w przypadku zalania mieszkania z winy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej powinien zwrócić się z pismem do zarządcy budynku, w którym to poinformuje zarządcę o zajściu, wymieni szkody powstałe z tego tytułu, a także zażąda zadośćuczynienia w postaci odszkodowania.
Oczywiście w takich sytuacjach warto zawsze posiadać swoje własne ubezpieczenie mieszkania, które pokryje poniesione straty w wyniku zalania mieszkania. Niestety nie wszyscy lokatorzy czy właściciele mieszkań w budynkach wielorodzinnych decydują się na wykup własnej polisy mieszkaniowej.
Ubezpieczenie mieszkania nie jest przecież wcale takie drogie, bo obecnie jest to koszt około 150 zł na rok. Co więcej, ubezpieczenie nieruchomości chroni lokatora nie tylko od zalania, ale także o szeregu innych zdarzeń, jak kradzieże, zniszczenie sprzętu, zbicie szyby, następstwo warunków atmosferycznych, itd.
W przypadku winy spółdzielni mieszkaniowej zawsze najważniejsze jest, by szybko zgłosić zalanie mieszkania sąsiadowi oraz spółdzielni mieszkaniowej. Sąsiad będzie mógł choć trochę przygotować się do zalania mieszkania, a spółdzielnia mieszkaniowa szybko wyśle na miejsce hydraulika.
więcej porad
Czy po złożeniu dokumentów na studia można zrezygnować?
Czy można zrezygnować ze studiów?
Odpowiedź na pytanie “czy po złożeniu dokumentów na studia można zrezygnować?” jest prosta: można, w dowolnym momencie. Warto rozróżnić jednak dwie sytuacje:
rezygnację ze studiów przed podpisaniem ślubowania, czyli rezygnację z dalszego procesu rekrutacji po tym, jak uczelnia przyjęła studenta (po złożeniu przez niego wymaganych dokumentów),
rezygnację ze studiów po podpisaniu ślubowania, czyli rezygnację z nauki na uczelni po tym, jak kandydat stał się jej pełnoprawnym studentem (również po złożeniu wszystkich dokumentów).
Jeśli student nie podpisał jeszcze ślubowania, rezygnuje z dalszego procesu rekrutacji, zatem składa oświadczenie o rezygnacji z rekrutacji na studia. Nie musi dopełniać wielu formalności - może od razu po rozpatrzeniu pisma odebrać swoje dokumenty, na przykład po to, aby złożyć je na innej uczelni.
Jeżeli student podpisał ślubowanie i rozpoczął pobieranie nauki, proces rezygnacji może okazać się już nieco bardziej złożony. Po pierwsze, student powinien złożyć oświadczenie o rezygnacji ze studiów. Po drugie, student będzie musiał zdać w dziekanacie kartę obiegową oraz otrzymaną legitymację studencką.
Jak zrezygnować ze studiów, aby w prosty sposób dopełnić wszystkich formalności i nie zostać w żaden sposób ukaranym? lub obciążonym finansowo? poniżej pobierzesz przydatne wzory pism, które wystarczy jedynie uzupełnić danymi i dostarczyć na uczelnię osobiście lub listem poleconym:
Rezygnacja ze studiów wzór (ogólny)
Rezygnacja ze studiów WSB (Wyższa Szkoła Bankowa)
Rezygnacja ze studiów UAM (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza)
Rezygnacja ze studiów UEP (Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu)
Rezygnacja ze studiów PP (Politechnika Poznańska)
Rezygnacja ze studiów UW (Uniwersytet Warszawski)
Rezygnacja ze studiów UŚ (Uniwersytet Śląski)
Rezygnacja ze studiów UJ (Uniwersytet Jagielloński)
Jakie mogą być przyczyny rezygnacji ze studiów?
Wiedząc już, czy można zrezygnować ze studiów po złożeniu dokumentów, warto zastanowić się także nad przyczynami takiej rezygnacji. Co prawda, w oświadczeniu o rezygnacji nie trzeba podawać powodu podjęcia takiej decyzji, jednak warto tego dokonać na wypadek, gdyby student jednak zmienił zdanie.
Bardzo często przyczyną rezygnacji ze studiów jest nietrafiony kierunek nauki. Kiedy tematyka kształcenia nie wciąga studenta tak, jak tego oczekiwał lub gdy poziom trudności okazuje się zbyt wysoki, często lepiej zmienić kierunek nauczania jak najszybciej, aby nie tracić cennego czasu.
Zdarza się również, że to okoliczności życiowe sprawiają, iż student czuje się zmuszony do rezygnacji ze studiów. Dotyczy to zwłaszcza kierunków płatnych i pogorszenia sytuacji finansowej.
Czasem student składa rezygnację, ponieważ ma trudności z zaliczeniem semestru/roku lub po prostu zmienia swoje plany życiowe, np. postanawia rozpocząć karierę zawodową lub wyjechać za granicę. Żadnej z tych przyczyn uczelnia nie ma prawa kwestionować.
Jak zrezygnować ze studiów?
Niezależnie od tego, czy student szuka informacji na temat tego, jak zrezygnować ze studiów przed ich rozpoczęciem, czy po ich rozpoczęciu - odpowiedź na to pytanie zawsze będzie taka sama.
Rozpoczynając kształcenie na uczelni wyższej kandydat zawiera z uczelnią umowę cywilnoprawną, która reguluje między innymi odpłatność za nauczanie czy powtarzanie semestru. Umowa ta jest wiążąca aż do momentu jej wypowiedzenia lub ukończenia studiów. Jeśli więc student postanowi przerwać naukę, powinien złożyć oświadczenie o rezygnacji w formie pisemnej.
Konieczność złożenia pisemnego oświadczenia woli o rezygnacji okazuje się szczególnie ważna w przypadku uczelni prywatnych i płatnych kierunków nauczania, ponieważ brak takiej rezygnacji sprawi, że student może zostać obciążony opłatami.
Czasami student uważa, że niezaliczenie semestru czy roku doprowadzi do automatycznego skreślenia go z listy studentów. Student ma jednak prawo wnioskować o przedłużenie terminu sesji, zatem dopóki czas na złożenie takiego pisma nie minie - ponieważ umowa nadal obowiązuje - uczelnia może naliczać opłaty między innymi za czesne na kolejny semestr.
Jak napisać rezygnację ze studiów?
Rezygnacja ze studiów po złożeniu dokumentów wymaga złożenia stosownego oświadczenia woli w formie pisemnej. Taki dokument powinien uwzględniać:
datę i miejsce złożenia rezygnacji,
dane studenta,
dane uczelni,
oświadczenie woli, opcjonalnie z uzasadnieniem,
czytelny podpis studenta.
Pismo doręcza się osobiście do dziekanatu lub przesyła pocztą listem poleconym. Po złożeniu oświadczenia woli o rezygnacji uczelnia nie powinna naliczać już żadnych opłat. Ma nawet obowiązek zwrócić pobrane, nadpłacone kwoty proporcjonalnie do okresu niewykorzystanych zajęć. W przypadku uczelni prywatnych warto upewnić się, czy przedterminowe wypowiedzenie umowy nie wiąże się z żadnymi karami umownymi.
Rezygnacja ze studiów dziennych i zaocznych
Jak zostało wspomniane rezygnacja ze studiów przed ich rozpoczęciem i po ich rozpoczęciu, a także rezygnacja ze studiów na uczelni publicznej i uczelni prywatnej (kierunkach płatnych) mogą nieco się od siebie różnić. Rezygnacja z bezpłatnych studiów dziennych jest na pewno prostsza.
W tym przypadku wystarczy przestrzegać regulaminu uczelni i - najczęściej - złożyć oświadczenie o rezygnacji z nauki w dziekanacie. Student nie jest narażony na żadnego typu kary, a jego decyzja ma charakter jednostronny, co oznacza, że uczelnia nie może odrzucić rezygnacji.
W przypadku studiów zaocznych, płatnych, sprawa nieco się komplikuje, ponieważ studenta obowiązują zapisy ujęte w zawartej z uniwersytetem umowie. Ta może określać w sposób precyzyjny zasady rozliczania się ze studentem również w momencie rezygnacji. Jeśli student płaci za studia, swoją rezygnację powinien złożyć z odpowiednim wyprzedzeniem.
Konieczne jest też uzyskanie potwierdzenia przyjęcia dokumentów wraz z datą - od tego terminu obowiązuje rezygnacja, dlatego opłaty naliczone później są bezzasadne. Co ważne, z uczelni prywatnej czy ze studiów zaocznych można zrezygnować w każdym czasie, a placówka nie powinna pobierać od studenta opłaty za cały semestr - taka klauzula w umowie jest niedozwolona.
Studenci kierunków płatnych powinni pamiętać, że “rzucenie” studiów z dnia na dzień nie sprawi, iż ich umowa sama zostanie rozwiązana. Takie działanie naraża studenta na wysokie koszty, zwłaszcza że w przypadku braku rezygnacji i braku płatności uczelnia ma prawo doliczyć do obowiązkowych opłat także odsetki za zwłokę.
Zsumowanie materiału
Rezygnując ze studiów w określonym terminie, należy również zdać legitymację studencką, ponieważ zaraz po uprawomocnieniu się decyzji uczelni o wykreśleniu studenta z listy studentów - traci on prawa studenta.
Podstawa prawna: Art. 190 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
Jak wyrobić paszport dla dziecka bez zgody ojca?
Aby ułatwić Ci sporządzenie wniosku o wydanie paszportu dla dziecka bez zgody ojca, przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór wniosku, który pobierzesz poniżej:
[product id="25367"]
Wydanie paszportu a istotne sprawy dziecka
Władza rodzicielska obejmuje całokształt spraw dziecka, sprawowanie pieczy nad jego osobą, zarządzanie jego majątkiem i reprezentowanie małoletniego. Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom do momentu, kiedy dziecko osiąga pełnoletniość.
Choć matka i ojciec mogą samodzielnie sprawować władzę rodzicielską nad dzieckiem, to pewne decyzje mają obowiązek podejmować wspólnie. Jeśli nie są w stanie porozumieć się co do tak zwanych istotnych spraw dziecka, rozstrzygnięcie musi wydać sąd opiekuńczy.
Istotne sprawy dziecka dotyczą takich kwestii, jak leczenie małoletniego, wybór szkoły, wybór zawodu, wybór miejsca stałego pobytu czy właśnie wyrobienie paszportu. Standardowo, procedura wnioskowania o paszport dla małoletniego nie jest skomplikowana.
[informacja]Rodzice podpisują taki dokument i udają się z nim do organu paszportowego.[/informacja]
Kiedy jednak jedno z nich nie wyraża zgody na wydanie paszportu, urząd odmawia wyrobienia dokumentu. Jak więc uzyskać paszport dla dziecka, jeśli ojciec dziecka nie może lub nie chce podpisać wniosku paszportowego?
Wyrobienie paszportu na pisemną zgodę ojca
Brak podpisu ojca na wniosku paszportowym nie musi być spowodowany brakiem zgody na wyrobienie paszportu dla dziecka. Czasami zdarza się, że jeden z opiekunów przebywa na przykład za granicą i nie może podpisać takiego dokumentu.
[pomoc]W takiej sytuacji jego zgoda może zostać wyrażona na piśmie. Podpis ojca na zgodzie musi jednak zostać zatwierdzony przez notariusza, konsula lub urzędnika punktu paszportowego.[/pomoc]
Z takim pismem oraz z podpisanym przez siebie wnioskiem paszportowym matka dziecka może udać się do urzędu i otrzymać dokument, o który wnioskuje.
Wyrobienie paszportu bez zgody ojca
Paszport dla dziecka bez zgody ojca można wyrobić tylko w ściśle określonych okolicznościach. Organ paszportowy przyjmie wniosek bez podpisu obojga rodziców, jeśli:
ojciec dziecka (lub matka dziecka) nie żyje,
ojciec dziecka jest nieznany,
ojciec dziecka ma odebrane prawa rodzicielskie,
ojciec dziecka ma ograniczone prawa rodzicielskie, przy czym muszą one zostać ograniczone właśnie w tym konkretnym zakresie.
Jeśli zachodzi jedna z tych okoliczności, matka dziecka może udać się do urzędu z wnioskiem paszportowym i dokumentami, które potwierdzają stan faktyczny, na przykład z aktem zgonu ojca dziecka.
Jak wyrobić paszport dla dziecka bez zgody drugiego rodzica?
Jeżeli nie mają miejsca wyliczone wyżej okoliczności, czyli ojciec dziecka jest znany i żyje, a także posiada pełnię praw rodzicielskich, a przy tym zwyczajnie nie wyraża zgody na wyrobienie paszportu dla dziecka, matka nie ma innego wyjścia, jak wyrobienie paszportu dla dziecka bez zgody ojca na drodze sądowej.
Aby tego dokonać, musi wnieść do sądu wniosek o wydanie zgody (zastępczej) na wydanie paszportu dla małoletniego lub złożyć wniosek o odebranie praw rodzicielskich drugiemu rodzicowi (ewentualnie o ich zawieszenie lub ograniczenie w tym zakresie).
Wniosek do sądu o zgodę na paszport dla dziecka będzie uzasadniony nie tylko wtedy, kiedy ojciec odmówi wydania zgody na wyrobienie dokumentu, ale także w przypadku, kiedy matka dziecka nie ma kontaktu z drugim opiekunem.
[rada]Jeśli ojciec przebywa za granicą i nie kontaktuje się z rodziną, niemożliwe jest uzyskanie jego zgody na wyrobienie paszportu dla dziecka.[/rada]
W takiej sytuacji matka powinna przemyśleć rozwiązanie w postaci odebrania lub ograniczenia władzy rodzicielskiej przysługującej ojcu - w przeciwnym razie nie będzie w stanie samodzielnie decydować o ważnych sprawach dziecka, na przykład o jego ewentualnym leczeniu.
Wniosek do sądu o wydanie paszportu dla dziecka
Jak wyrobić paszport dla dziecka bez zgody ojca? Matka małoletniego dziecka, która nie jest w stanie uzyskać zgody ojca na wyrobienie paszportu dla dziecka, powinna przygotować do sądu wniosek o wydanie zgody zastępczej.
Takie pismo należy kierować do sądu opiekuńczego. Wniosek musi zawierać:
dane rodziców,
dane dziecka,
oznaczenie sądu,
żądanie wnioskodawcy,
uzasadnienie.
Wniosek o wydanie paszportu dla dziecka bez zgody ojca podlega opłacie stałej w kwocie 100 zł. Potwierdzenie uiszczenia takiej opłaty matka musi dołączyć do wniosku, tak samo jak odpis aktu urodzenia dziecka.
Jak uzasadnić wniosek o wydanie paszportu dla małoletniego? W piśmie można powołać się na następujące argumenty:
dziecko jest zainteresowane podróżami,
matka chce zabierać dziecko na wakacje za granicę,
podróżowanie za granicę będzie miało korzystny wpływ na rozwój dziecka.
Po otrzymaniu takiego wniosku sąd przeprowadzi postępowanie, w ramach którego przesłucha oboje rodziców i wyda prawomocne orzeczenie. Z odpisem tego orzeczenia matka dziecka może udać się do organu paszportowego, aby uzyskać paszport dla małoletniego dziecka.
Dlaczego ojciec odmawia zgody na wyrobienie paszportu dla dziecka?
Kiedy ojciec dziecka nie zgadza się na wyrobienie paszportu dla dziecka, najczęściej tłumaczy swoje stanowisko obawą o to, że matka dziecka wywiezie je za granicę na stałe. Jednak posiadanie paszportu dla małoletniego nie sprawi, że uprowadzenie dziecka za granicę stanie się legalne.
O uprowadzeniu mówimy bowiem w sytuacji, kiedy jeden z rodziców przewozi dziecko do innego kraju bez zgody drugiego opiekuna, któremu przysługuje pełnia władzy rodzicielskiej.
Zatem w sytuacji, kiedy ojciec dziecka realnie obawia się takiego scenariusza, należy uświadomić mu, że posiadanie paszportu przez małoletniego nie „zalegalizuje” uprowadzenia.
Niestety jednak bardzo często uzasadnienie odmowy strachem to jedynie sposób na utrudnienie matce swobodnego decydowania o sprawach dziecka po rozstaniu.
