Umowa o ustanowienie kaucji – wzór z omówieniem

16.00 

Umowa o ustanowienie kaucji stanowi zabezpieczenie wierzytelności banku wobec dłużnika, w postaci przeniesienia na własność banku określonej kwoty pieniężnej w złotych lub w innej walucie. Bank jest zobowiązany do zwrotu tej kwoty po uzyskaniu spłaty zadłużenia, należnych odsetek, prowizji oraz innych kosztów banku.

Kaucję na rzecz banku może ustanowić zarówno dłużnik banku, jak i osoba trzecia. Do ustanowienia kaucji wymagana jest Umowa o ustanowienie kaucji, zawierana między bankiem a dłużnikiem lub osobą trzecią (składającym kaucję).

Na mocy umowy składający kaucję wpłaca określoną sumę pieniędzy na rachunek banku. Jeśli pieniądze mające stanowić kaucję znajdują się już w depozycie banku, to do ustanowienia kaucji wystarczy podpisać samą umowę.

Umowa o ustanowienie kaucji – charakter

Kaucja na zabezpieczenie wierzytelności została uregulowana w art. 102 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. W celu zabezpieczenia wierzytelności banku dłużnik lub osoba trzecia może przenieść określoną kwotę pieniężną na własność banku. Bank jest zobowiązany do zwrotu tej kwoty po uzyskaniu spłaty zadłużenia.

Bank nie ma obowiązku zwrotu części kwoty przyjętej na własność, równej niespłaconej sumie zadłużenia wobec banku, odsetek i prowizji oraz innych kosztów poniesionych przez bank w związku z odzyskaniem wierzytelności. Kaucja stanowi instytucję depozytu nieprawidłowego.

Umowa kaucji może stanowić, iż wpłacone środki pieniężne będą oprocentowane, zgodnie z ustaloną stopą procentową. Strony mają również możliwość uzgodnienia przeznaczenia odsetek naliczanych na tej podstawie – czy zostaną one doliczane do kaucji, czy będą przeznaczane na rzecz tego, który kaucję wpłacił.

Kaucja umowna zabezpiecza również:

  • roszczenia o odsetki za trzy ostatnie lata przed zbyciem rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym;
  • przyznane koszty postępowania w wysokości nieprzekraczającej dziesiątej części kapitału;
  • inne roszczenia o świadczenia uboczne, w szczególności roszczenie o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania oraz o zwrot nakładów na rzecz.

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.
Radosław Pilarski
Radosław Pilarski
Adwokat oraz doradca restrukturyzacyjny z wieloletnim doświadczeniem w prawie cywilnym, gospodarczym oraz upadłościowym i restrukturyzacyjnym.

Opinie (0)

Brak komentarzy

Umowa o ustanowienie kaucji – wzór z omówieniem