Dalszy tytuł wykonawczy – wzór i omówienie

Kategorie: ,

16.00 

Za jedno z podstawowych założeń prawa egzekucyjnego uznaje się zasadę dopuszczalności wydania wierzycielowi tylko jednego tytułu wykonawczego. Mimo to przepisy art. 793 i 794 Kodeksu postępowania cywilnego wprost dopuszczają wyjątek. Jest nim tzw. dalszy tytuł wykonawczy. Sąd nie wydaje kolejnej klauzuli wykonalności, a dalszy tytuły wykonawczy, czyli tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności.

Tytuł wykonawczy stanowi podstawę do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w celu przymusowego wykonania obowiązku przez dłużnika, którego dotyczy. Jest także podstawą uzyskania wpisu hipoteki przymusowej w celu uzyskania zabezpieczenia stwierdzonej nim wierzytelności.

Ustawodawca uznał, że dalszy tytuł wykonawczy wydawany na podstawie uzasadnionego wniosku wierzyciela zagwarantuje właściwą ochronę praw wierzyciela.

Przesłanki wydania dalszych tytułów wykonawczych

Zgodnie z art. 793 KPC przesłanką wydania dalszych tytułów wykonawczych jest potrzeba prowadzenia egzekucji na rzecz kilku osób, przeciwko kilku osobom bądź z kilku części składowych majątku dłużnika. Chodzi więc o potrzebę prowadzenia kilku odrębnych egzekucji na podstawie dalszego tytułu wykonawczego.

Potrzeba prowadzenia egzekucji na rzecz kilku osób lub przeciwko kilku osobom związana jest z wielością podmiotów wymienionych w tytule wykonawczym po stronie uprawnionej lub zobowiązanej do świadczenia.

Jeśli jednak wniosek o wszczęcie egzekucji tego świadczenia może być skutecznie wniesiony tylko przez wszystkich wierzycieli lub przeciwko wszystkim dłużnikom oznaczonym w tytule wykonawczym, wydanie dalszych tytułów będzie niewykonalne. W takich wypadkach egzekucja musi toczyć się łącznie na rzecz wszystkich wierzycieli albo przeciwko wszystkim dłużnikom wymienionym w tytule wykonawczym.

Potrzeba prowadzenia odrębnych egzekucji na rzecz kilku osób lub przeciwko kilku osobom będzie potrzebna dopiero wówczas, gdy z istoty więzi wewnętrznych między podmiotami występującymi w tytule wykonawczym w charakterze strony uprawnionej lub zobowiązanej oraz ze struktury stosunków między tymi stronami wynika, że każdy z wymienionych podmiotów posiada samodzielną legitymację do wystąpienia w danym postępowaniu egzekucyjnym w charakterze wierzyciela lub dłużnika.

„Tego rodzaju stosunki powstają najczęściej na tle zobowiązań podzielnych, solidarnych i niepodzielnych. Przy zasądzeniu świadczenia od kilku osób podzielnie, odmowa wydania kilku tytułów wykonawczych narusza prawa wierzyciela”. Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 grudnia 1962 r., sygn. akt: III CR 137/62.

Z kolei potrzeba prowadzenia egzekucji z kilku części składowych majątku dłużnika zachodzi wtedy, gdy do egzekucji z poszczególnych składników majątku właściwe są różne organy egzekucyjne.

 

Wydanie dalszych tytułów wykonawczych nie podlega swobodnemu uznaniu sądowemu. Jeżeli zachodzą przesłanki opisane w art. 793 KPC, względy na cel, dla którego przepis istnieje, nie przemawiają przeciwko podjęciu przewidzianej w nim decyzji, sąd jest obowiązany do wydania przedmiotowego tytułu.

Przebieg postępowania o dalszy tytuł wykonawczy

Postępowanie o wydanie dalszego tytułu wykonawczego wszczyna się na wniosek wierzyciela. W sprawach, w których klauzulę wykonalności sąd nadał z urzędu, wydanie dalszych tytułów wykonawczych może nastąpić również z urzędu.

Orzeczenie co do wydania dalszych tytułów wykonawczych sąd podejmuje w postaci postanowienia.

Na postanowienie sądu przedmiocie odrzucenia wniosku o wydanie dalszego tytułu wykonawczego przysługuje zażalenie.

Dalszy tytuł wykonawczy – skutki dla wierzyciela

Jeżeli sąd wyda dalszy tytuł wykonawczy, oznacza w nim cel, dla którego został on wydany. Wzmianka o celu, dla którego tytuł został wydany, uznaje się za wiążący dla wierzyciela i organów egzekucyjnych. Oznacza to, że tytuł wydany celem egzekucji z nieruchomości nie może stanowić podstawy egzekucji np. z ruchomości dłużnika.

Wskazać należy, że wierzyciel, po uzyskaniu dalszych tytułów wykonawczych na podstawie art. 793 KPC, uprawniony jest do zabezpieczenia hipotekami przymusowymi zwykłymi jednej wierzytelności na kilku nieruchomościach dłużnika w zakresie określonym w art. 68 i 69 ustawy o księgach wieczystych i hipotece (tak. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt: V CSK 47/11).

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 30).
  • ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. 1982 nr 19 poz. 147).
Radosław Pilarski
Radosław Pilarski
Adwokat oraz doradca restrukturyzacyjny z wieloletnim doświadczeniem w prawie cywilnym, gospodarczym oraz upadłościowym i restrukturyzacyjnym.

Opinie (0)

Brak komentarzy

Dalszy tytuł wykonawczy – wzór i omówienie