Dozór elektroniczny uregulowany został w ustawie – Kodeks karny wykonawczy (dalej k.k.w.). Przepis art. 43b k.k.w. definiuje dozór elektroniczny jako kontrola zachowania skazanego przy użyciu środków technicznych. Natomiast system dozoru elektronicznego to ogół metod postępowania i środków technicznych służących do wykonywania dozoru elektronicznego.
W systemie tym kontrolować można przebywanie przez skazanego w określonych dniach tygodnia i godzinach we wskazanym przez sąd miejscu (dozór stacjonarny). Bieżące miejsce pobytu skazanego, niezależnie od tego, gdzie skazany przebywa (dozór mobilny).
Oraz zachowywanie przez skazanego określonej minimalnej odległości od osoby wskazanej przez sąd (dozór zbliżeniowy). Przy czym karę pozbawienia wolności wykonuje się wyłącznie jako dozór stacjonarny. Zaś środki karne i zabezpieczające jako dozór zbliżeniowy lub mobilny.
Dozór elektroniczny – kiedy?
Zgodnie z art. 43h k.k.w.kara może być wykonywana w systemie dozoru elektronicznego jedynie w przypadku, gdy pozwalają na to warunki techniczne. do warunków tych należą: liczba oraz zasięg dostępnych nadajników i rejestratorów oraz możliwości organizacyjne ich obsługi.
W razie, gdy warunki techniczne nie są wystarczające do jednoczesnego objęcia dozorem mobilnym wszystkich skazanych, wobec których dozór taki został orzeczony, w pierwszej kolejności kieruje się do wykonania dozory mobilne orzeczone jako środek zabezpieczający.
Jeżeli skazany mieszka wspólnie z osobami pełnoletnimi, warunkiem rozpoczęcia dozoru stacjonarnego jest uprzednia pisemna zgoda tych osób złożona do sądu, obejmująca także umożliwienie podmiotowi dozorującemu przeprowadzanie czynności kontrolnych.
Konieczne pozwolenie
Aby sąd penitencjarny udzielił skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:
- Wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i jednocześnie orzeczona kara nie jest spełniana w warunkach multirecydywy.
- Jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary.
- Skazany posiada określone miejsce stałego pobytu.
- Osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę na zainstalowanie urządzeń technicznych w lokalu.
- Odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne.
- Skazanemu, który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym.
- Skazanemu, który rozpoczął już odbywanie kary w zakładzie karnym, można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego pozostałej części kary. Jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.
Zgodnie z art. 43lb k.k.w. dozór elektroniczny może być stosowany także do skazanego, wobec którego orzeczono zastępczą karę pozbawienia wolności za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.
30 dni na pozwolenie
W sprawach o udzielenie skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego sąd penitencjarny orzeka na wniosek skazanego lub na wniosek jego obrońcy, prokuratora, sądowego kuratora zawodowego lub dyrektora zakładu karnego.
Wniosek należy złożyć do właściwego sąd penitencjarnego, znajdującego się w okręgu skazany przebywa. Sąd penitencjarny ma obowiązek wydania postanowienie w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku.
Na odmowne postanowienie sądu penitencjarnego zażalenie przysługuje skazanemu lub jego obrońcy, a także prokuratorowi i sądowemu kuratorowi zawodowemu lub dyrektorowi zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o udzielenie zezwolenia.
Ponowny wniosek o udzielenie zezwolenia w tej samej sprawie, złożony przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia o odmowie udzielenia tego zezwolenia, pozostawia się bez rozpoznania.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny wykonawczy.
Polecane wzory pism:
więcej porad
Upadłość konsumencka
Dłużnik składający wniosek musi być niewypłacalny, natomiast rzeczona niewypłacalność nie może powstać z przyczyn zawinionych przez dłużnika, lecz z przyczyn od niego niezależnych. Zgodnie z art. 491[2] ustawy - Prawo upadłościowe postępowanie upadłościowe wobec osoby fizycznej prowadzi się także wtedy, gdy dłużnik ma tylko jednego wierzyciela. Natomiast w odróżnieniu z upadłością przedsiębiorcy wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej zgłosić może jedynie dłużnik.
Upadłość konsumencka - wniosek
Dla uproszczenia całej procedury prawodawca przewidział formularz dla zgłoszenia wniosku o upadłość. Wniosek powinien zawierać:
Imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz numer PESEL dłużnika, a jeśli dłużnik nie posiada numeru PESEL - dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację.
Wskazanie miejsc, w których znajduje się majątek dłużnika.
Wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie.
Aktualny i zupełny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników.
Spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty.
Spis wierzytelności spornych z zaznaczeniem zakresu w jakim dłużnik kwestionuje istnienie wierzytelności; wskazanie wierzytelności w spisie wierzytelności spornych nie stanowi jej uznania.
Listę zabezpieczeń ustanowionych na majątku dłużnika wraz z datami ich ustanowienia, w szczególności hipotek, zastawów i zastawów rejestrowych.
Upadłość konsumencka - oddalenie wniosku
Sąd oddali wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa. Dodatkowo sąd także oddali wniosek jeżeli w okresie dziesięciu lat przed dniem zgłoszenia wniosku:
Jeżeli wcześniej prowadzone postępowanie upadłościowe wobec dłużnika zostało umorzone z innych przyczyn niż na wniosek dłużnika.
Uchylono ustalony dla dłużnika plan spłaty wierzycieli.
Dłużnik, mając taki obowiązek, wbrew przepisom nie zgłosił w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości.
Czynność prawna dłużnika została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli.
W stosunku do dłużnika prowadzono postępowanie upadłościowe, w którym umorzono całość lub część jego zobowiązań, chyba że do niewypłacalności dłużnika lub zwiększenia jej stopnia doszło pomimo dochowania przez dłużnika należytej staranności lub przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.
Sąd oddali również wniosek, jeżeli dane podane przez dłużnika we wniosku są niezgodne z prawdą lub niezupełne, chyba że niezgodność lub niezupełność nie są istotne lub przeprowadzenie postępowania jest uzasadnione względami słuszności lub względami humanitarnymi.
[rada]W przypadku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na pokrycie kosztów postępowania albo w masie upadłości brak jest płynnych funduszów na ich pokrycie, koszty te pokrywa tymczasowo Skarb Państwa.[/rada]
Właściwym do rozpoznania wniosku o ogłoszenie upadłości jest wydział gospodarczy sądu rejonowego miejsca zamieszkania dłużnika. Złożony wniosek rozpoznaje sąd w składzie jednego sędziego zawodowego.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 28 lutego 2003 roku – Prawo upadłościowe.[/informacja]
Prawa autorskie – prawo cytatu
Polskie prawo stanowi, że wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów oraz rozpowszechnione utwory plastyczne, utwory fotograficzne lub drobne utwory w całości, jednak z uzasadnieniem. W gatunkach takich jak: wyjaśnianie, polemika, analiza krytyczna lub naukowa. Najlepiej więc zaznaczyć, że jest to cytat.
A co z parodiami, pastiszami, czy karykaturą?
W tym przypadku podobnie można korzystać z utworów, jednak również w zakresie uzasadnionym prawami tych gatunków twórczości.
Wykorzystywania utworów podczas ceremonii i uroczystości
Można korzystać z utworów podczas ceremonii religijnych oraz oficjalnych uroczystości organizowanych przez władze publiczne. Pod warunkiem jednak, że nie łączy się z tym osiąganie pośrednio lub bezpośrednio korzyści majątkowej.
Słowem – nikt na tym nie zarabia. Ponadto można nieodpłatnie publicznie odtwarzać wszelkiego rodzaju utwory podczas imprez szkolnych oraz akademickich. Tutaj również nie można ponosić korzyści majątkowych.
Co ważne: powyższe przypadki nie określają sytuacji do korzystania z utworów podczas imprez reklamowych, promocyjnych i wyborczych.
Wystawiania dzieła plastycznego i jego kopii
Podobnie jak przy wyżej charakteryzowanych utworach, w przypadku dzieła plastycznego i jego kopii właściciel egzemplarza utworu plastycznego może go wystawiać publicznie, jednak nie może z tego czerpać korzyści majątkowych.
Prawo cytatu - granice ?
Kodeks stanowi krótko: dozwolony użytek nie może naruszać normalnego korzystania z utworu lub godzić w słuszne interesy twórcy.
[informacja]Podstawa prawna:
ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.[/informacja]
Polecane wzory pism:
Umowa wydawnicza wzór
Umowa licencyjna o rozpowszechnianie filmu wzór
Umowa licencji na znak towarowy i know-how
Umowa licencyjna wzór
Umowa sublicencyjna wzór
Umowa o wykonanie strony Internetowej wzór
