Jaka woda według prawa nadaje się do spożycia?

Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia reguluje jakie wody w Polsce mogą być nazwane naturalnymi wodami mineralnymi, jakie źródlanymi, i jakie wodami stołowymi. Poniżej przedstawiamy tę klasyfikację. Jaka jest woda nadająca się do spożycia?

Istotną kwestią jest zabezpieczenie wody przed niekorzystnie na nie wpływającymi substancjami, czy działaniami człowieka. Zarówno ujęcia naturalnych wód mineralnych, instalacje i urządzenia służące do wydobywania, transportu i rozlewu tych wód, jak również opakowania w świetle prawa muszą być zabezpieczone.

Jak sprzedawać naturalne wody mineralne?

Naturalne wody mineralne mogą być sprzedawane w opakowaniach zamkniętych w sposób zabezpieczający je przed zanieczyszczeniem. Opakowanie musi je również chronić przed zmianą właściwości i zafałszowaniem naturalnej wody mineralnej.

Jak oznaczać wodę, aby była to woda nadająca się do spożycia?

Oczywistym jest, że oznakowanie wód przeznaczonych do spożycia, które nie są naturalnymi wodami mineralnymi, nie może wprowadzać konsumenta w błąd. Woda taka nie może być, więc opisana że jest wodą mineralną. Na wodzie takiej mogą jednak widnieć znaki napisy takie jak: „pobudzające trawienie”, „może polepszyć funkcje wątrobowo-żółciowe” lub oznaczeniami podobnymi. Oczywiście jeśli jest to zgodne z prawdą.

Kto dopuszcza wody do obrotu?

Naturalne wody mineralne wprowadzane do obrotu muszą być zatwierdzone przez:

  • Głównego Inspektora Sanitarnego, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium Polski;
  • właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium tego państwa, albo
  • Głównego Inspektora Sanitarnego albo właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium państwa trzeciego.

Ważne zaświadczenie

Pamiętajmy, że Główny Inspektor Sanitarny może uznać, wodę pochodzącą z otworu znajdującego się na terytorium innego państwa jako naturalną wodę mineralną. W przypadku gdy właściwy organ tego państwa poświadczy spełnianie przez tę wodę wymagań określonych w ustawie oraz w przepisach wydanych na jej podstawie oraz zobowiąże się do przeprowadzania regularnych kontroli warunków wydobywania, transportu i rozlewu tej wody. Zaświadczenie jest ważne przez okres nieprzekraczający 5 lat od daty jego wydania.

Jak wnioskować o uznanie wody jako naturalnej wody mineralnej?

Jeśli chcemy, aby woda uznana została jako naturalna woda mineralna musimy do Głównego Inspektora Sanitarnego złożyć wniosek, który zawierał będzie:

  • firmę producenta wody, jego siedzibę oraz adres zakładu, w którym będzie produkowana naturalna woda mineralna;
  • numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile producent wody taki numer posiada;
  • numer identyfikacji podatkowej (NIP);
  • informacje o nazwie i miejscu położenia otworu lub otworów, z których wydobywana jest woda;
  • (uchylony);
  • informacje o właściwościach wody wynikające z przeprowadzonej oceny i kwalifikacji rodzajowej tej wody;
  • nazwę handlową (wymyśloną), pod którą woda będzie wprowadzana do obrotu;
  • wzór etykiety z proponowanym oznakowaniem.

Do wniosku dołączyć trzeba:

  • ocenę i kwalifikację rodzajową naturalnej wody mineralnej objętej wnioskiem o uznanie, przeprowadzone przez jednostkę naukową lub inny podmiot upoważnione przez Głównego Inspektora Sanitarnego albo przez jednostkę naukową lub inny podmiot innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej właściwe do przeprowadzania ocen i kwalifikacji rodzajowych naturalnych wód mineralnych w tych państwach;
  • zaświadczenie właściwego organu państwa trzeciego, o którym mowa w art. 34 ust. 2, jeżeli woda pochodzi z otworu znajdującego się na terytorium tego państwa.

 

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
Przemysław Grzegorczyk
Przemysław Grzegorczyk
Adwokat specjalizujący się w prawie rodzinnym, karnym i karnoskarbowym.

więcej porad

Kiedy wygasa umowa o pracę?

Ustawa - Kodeksu pracy reguluje kwestię jaką jest wygaśnięcie umowy o pracę, wyjaśnia, że UOP wygasa w przypadkach określonych w kodeksie oraz w przepisach szczególnych. Przypadki te mogą być różne. Wygaśnięcie umowy wskutek śmierci pracownika Jednym z nich jest śmierć pracownika. Kodeks pracy uściśla, że z dniem śmierci pracownika stosunek pracy wygasa. A co za tym idzie prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika na osoby, które po nim dziedziczą. To znaczy w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej. Jeśli takich osób nie ma, wszelkie dobra wchodzą w skład masy spadkowej. Wygaśnięcie umowy o pracę wskutek śmierci pracodawcy Umowa może również wygasnąć na skutek śmierci pracodawcy. Wówczas pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Wygaśnięcie umowy o pracę z powodu tymczasowego aresztowania UOP wygasa także przypadku tymczasowego aresztowania. Umowa o pracę wygasa z upływem 3 miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, za wyjątkiem sytuacji, w której pracodawca rozwiązał wcześniej bez wypowiedzenia umowę o pracę z winy pracownika. Jeśli zapadł wyrok uniewinniający, lub gdy postępowanie karne zostało umorzone pracodawca, pomimo wygaśnięcia umowy o pracę z powodu tymczasowego aresztowania, jest obowiązany ponownie zatrudnić pracownika. [rada]Powyższych przepisów nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia albo amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania.[/rada]   [informacja]Podstawa prawna:  ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy.[/informacja]

Jak ustalane jest minimalne wynagrodzenie?

Wysokość minimalnej stawki godzinowej w Polsce ustalana jest zgodnie z ustawą o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Według ustawy minimalna stawka godzinowa to nic innego jak minimalna wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług, przysługująca przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi. Na jakiej podstawie zmieniana jest wysokość minimalnego wynagrodzenia? Minimalne wynagrodzenie za pracę jest co roku przedmiotem negocjacji w ramach Rady Dialogu Społecznego. Według następującego schematu: Rada Ministrów, w terminie do dnia 15 czerwca każdego roku, przedstawia Radzie Dialogu Społecznego propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia w roku następnym. Oraz propozycję wysokości minimalnej stawki godzinowej w roku następnym. Wraz z dodatkowymi niezbędnymi informacjami takimi jak: informację o wskaźniku cen w roku poprzednim i informację o prognozowanych na rok następny. Rada Dialogu Społecznego, po otrzymaniu powyższych informacji uzgadnia wysokość minimalnego wynagrodzenia. Ustala wysokość minimalnej stawki godzinowej, w terminie 30 dni od dnia otrzymania propozycji i informacji. Co istotne wysokość minimalnej stawki godzinowej jest corocznie. Wysokość minimalnego wynagrodzenia, a także wysokość minimalnej stawki godzinowej, zostają ogłoszone w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". W drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 września każdego roku. W przypadku, gdy Rada Dialogu Społecznego nie uzgodni w terminie 30 dni wysokości minimalnego wynagrodzenia w roku następnym oraz nie ustali wysokości minimalnej stawki godzinowej w roku następnym. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 15 września każdego roku te stawki. Możliwe dwa terminy zmiany rocznie Jeżeli prognozowany na rok następny wskaźnik cen wyniesie co najmniej 105% ustala się dwa terminy zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej: od dnia 1 stycznia i od dnia 1 lipca. Jeśli natomiast wskaźnik ten wyniesie mniej niż 105% ustala się jeden termin zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej, na początek roku. Minimalne wynagrodzenie pracownika zatrudnionego na pełen etat Wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego. Do obliczenia wysokości wynagrodzenia pracownika przyjmuje się przysługujące pracownikowi składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny do wynagrodzeń osobowych. Nie uwzględnia się jednak: nagrody jubileuszowej; odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy; wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych; dodatku do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej. [uwaga]Zastanawia Cię również jak liczone jest w Polsce bezrobocie? O tym tutaj[/uwaga]   [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.[/informacja]