Jak złożyć wniosek do sanatorium razem z mężem? Wyjazd do sanatorium razem z mężem/żoną lub partnerem to dla par duże udogodnienie. Po pierwsze, na wspólne leczenie uzdrowiskowe małżonkowie mogą pojechać razem, jednym środkiem transportu, obniżając koszty dojazdu. Po drugie, małżonkowie mogą opiekować się sobą nawzajem, a kuracjusze zapisani na leczenie w sanatorium często takiej całodobowej opieki wymagają. Zatem jak złożyć wniosek o leczenie sanatoryjne razem z mężem lub żoną?
Aby ułatwić Ci sporządzenie takiego pisma – przygotowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór wniosku o wspólny wyjazd do sanatorium, który pobierzesz poniżej:
Czy można pojechać do sanatorium razem z mężem?
NFZ kieruje osoby ubezpieczone do sanatorium na podstawie skierowania. Skierowanie to pod względem celowości leczenia uzdrowiskowego lub rehabilitacji uzdrowiskowej aprobuje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego (lekarz balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej w oddziale NFZ). Na tej podstawie ustalany jest rodzaj i profil leczenia, a następnie chorego kieruje się do placówki leczniczej, która specjalizuje się w danej dziedzinie.
Na wspólny wyjazd do sanatorium mogą liczyć zatem te osoby, których profil leczenia jest tożsamy – nie wyklucza się. Większość sanatoriów specjalizuje się bowiem w leczeniu konkretnych schorzeń, nie oferuje natomiast pełnej gamy kuracji.
Taki sam profil leczenia nie gwarantuje jednak, że małżeństwo zostanie skierowane do tego samego zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, w tym samym czasie. Taką gwarancję mają jedynie te pary, w których mąż lub żona:
- ukończyli 65. rok życia,
- posiadają orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności.
Podanie o wyjazd do sanatorium wspólnie z mężem warto złożyć jednak nawet jeśli nie spełnia się takich warunków, ponieważ NFZ stara się – w miarę możliwości – kierować pary na wspólne leczenie.
Jak wyjechać do sanatorium z małżonkiem?
Wiele osób zastanawia się, jak wyjechać do sanatorium z mężem. To prawda, że NFZ nie podejmuje takiej decyzji „z urzędu”. Pary muszą złożyć w tej sprawie stosowny wniosek. Co więcej, wniosek ten wraz ze skierowaniami na leczenie należy złożyć tego samego dnia, najlepiej w jednej kopercie, aby urzędnik rozpatrujący pisma wiedział, kogo dotyczy prośba o wspólny wyjazd.
Jeśli profile leczenia wnioskodawców nie będą się wykluczały, a sanatorium zapewni odpowiednią ilość miejsc, podanie powinno zostać rozpatrzone pozytywnie. Warto pamiętać jednak, że wszelkie braki i błędy w dokumentacji spowodują wezwanie wnioskodawcy do ich uzupełnienia.
Takie opóźnienie w procesie kwalifikowania chorych na leczenie sanatoryjne może wykluczyć możliwość wspólnego leczenia w jednym ośrodku. Wnioski warto przygotować więc bardzo skrupulatnie.
Jak napisać podanie o wspólny wyjazd do sanatorium z małżonkiem?
Do skierowań na leczenie sanatoryjne małżonkowie powinni dołączyć wniosek o wspólny wyjazd do sanatorium. Taki dokument musi uwzględniać niezbędne dane formalne, umożliwiające jego rozpatrzenie, dlatego najbezpieczniej jest napisać go w oparciu o nasz wzór podania o wspólny wyjazd do sanatorium.
W druku uzupełnia się:
- datę i miejsce sporządzenia pisma,
- dane wnioskodawców,
- datę rozpoczęcia leczenia albo rehabilitacji uzdrowiskowej,
- dane oddziału wojewódzkiego NFZ,
- uzasadnienie prośby o wspólny wyjazd.
Podanie o sanatorium z mężem czy żoną należy też podpisać i umieścić w jednej kopercie lub foliowej koszulce wraz ze skierowaniami.
Zgoda na wspólny wyjazd nie gwarantuje wspólnego zakwaterowania
Małżonkowie skierowani na wspólny wyjazd do sanatorium często nie zdają sobie sprawy z faktu, że wspólny wyjazd to nie wspólne zakwaterowanie. NFZ nie ma bowiem wpływu na to, w jaki sposób pacjentom zostaną przydzielone pokoje w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego. Fundusz decyduje o rodzaju terapii, o jej terminie rozpoczęcia leczenia i miejscu. Nie ingeruje natomiast w kwestie zakwaterowania.
To, czy małżonkowie zostaną umieszczeni w jednym pokoju, czy chociaż w dwóch pokojach położonych obok siebie, zależy wyłącznie od dostępności miejsc w danym sanatorium. Ośrodek lecznictwa nie ma obowiązku zakwaterowania małżonków we wspólnym dwuosobowym pokoju.
Jego zadaniem jest jedynie zapewnić każdemu kuracjuszowi odpowiednie warunki mieszkalne. Oznacza to, że nawet po uzyskaniu zgody NFZ na wspólny wyjazd na miejscu w sanatorium może okazać się, że małżonkowie zostaną przydzieleni do mieszkania w dwóch osobnych pomieszczeniach.
Gwarancja wspólnego pobytu w sanatorium tylko w ośrodku prywatnym
Tak naprawdę, jedyny sposób, aby zagwarantować sobie pobyt w jednym ośrodku lecznictwa sanatoryjnego z zakwaterowaniem w tym samym pokoju, to skorzystanie z usług sanatorium prywatnego.
To rozwiązanie ma bez wątpienia wiele zalet. Po pierwsze, pozwala samodzielnie wybrać miejsce i termin leczenia. Po drugie, gwarantuje wyższe standardy opieki i warunków mieszkaniowych.
Niestety, za pobyt w prywatnym sanatorium trzeba nieco zapłacić i to z własnej kieszeni. Cena za dobę leczenia zaczyna się w tym przypadku z reguły od około 150 zł. Jest też zależna od wielu czynników, takich jak:
- zakres zabiegów,
- długość pobytu,
- standard ośrodka i samego pokoju,
- trwający sezon.
Warto wiedzieć jednak, że sanatorium na NFZ nie jest całkowicie bezpłatne. Takie leczenie jest częściowo refundowane, dlatego kuracjusze płacą za dobę w sanatorium około 10 – 35 zł, zależnie od jego standardów.
Poza tym pokrywają też samodzielnie koszty dojazdu na miejsce, zatem wydatki uzależnione są od odległości między miejscem zamieszkania a lokalizacją ośrodka lecznictwa. Czasem może okazać się więc, że korzystniejsza finansowo będzie oferta prywatnej placówki.
Czy warto złożyć wniosek o wspólne leczenie sanatoryjne z mężem?
Złożenie wniosku o wspólny pobyt w sanatorium nic nie kosztuje, natomiast parze może umożliwić ograniczenie wydatków z domowego budżetu. Wyjeżdżając do ośrodka lecznictwa wspólnie, małżeństwo:
- może podzielić koszty dojazdu na pół, jadąc własnym samochodem,
- może wspierać się nawzajem podczas podróży komunikacją publiczną,
- może zapewnić sobie wzajemną opiekę i pomoc na miejscu w ośrodku lecznictwa.
Wspólny wyjazd do sanatorium ma więc wiele zalet. Co ważne, z takiej opcji mogą skorzystać nie tylko małżeństwa, ale też pary w związku nieformalnym, a nawet przyjaciele czy znajomi.
Sposób rozpatrzenia wniosku o wspólny wyjazd jest kwestią zależną od woli urzędnika NFZ, o ile pozostałe warunki formalne umożliwiające wspólny wyjazd zostały spełnione. Z pewnością warto więc przynajmniej spróbować uzyskać takie skierowanie.
Podsumowanie informacji
Niestety NFZ nie ma obowiązku kierowania małżeństw do tego sanatorium. Lekarz kierujący ubezpieczonego w odpowiedni zakład lecznictwa uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej nie bierze pod uwagę, że małżonek ubezpieczonego także chciałby wziąć udział w takiej formie leczenia i taki rodzaj leczenia uzdrowiskowego.
Dlatego to na małżonkach spoczywa obowiązek zadbania o własne interesy, czyli wspólny wyjazd małżonków do sanatorium. Aby ułatwić Ci sporządzenie wniosku – przygotowaliśmy wzór pisma, które pobierzesz pod podanym u góry linkiem.
Warto też dodać, że Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich NFZ powinien brać pod uwagę chęć małżonków dotyczącą wspólnego wyjazdu do sanatorium i powinien dać małżonkom na ich wniosek gwarancję wspólnego wyjazdu.
Podstawa prawna: Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Podobne wzory pism:
więcej porad
Jak napisać życiorys do ośrodka adopcyjnego? WZÓR
Życiorys kandydata na rodzica adopcyjnego ma jednak zupełnie inny, zdecydowanie bardziej osobisty charakter. Przedstawia osobę nie jako kandydata na pracownika, lecz jako kandydata na rodzica. Jak napisać przekonujący życiorys do ośrodka adopcyjnego?
Aby udogodnić Ci sporządzenie takiego pisma i odciążyć cię od konieczności spełnienia wszystkich formalnych wymogów przy konstruowaniu dokumentu – opracowaliśmy gotowy do wypełnienia wzór życiorysu do Ośrodka Adopcyjnego, który pobierzesz poniżej:
[product id="15742"]
Czy życiorys dla pracodawcy nadaje się jako życiorys do ośrodka adopcyjnego?
Sporządzony życiorys do CV przedstawia w sposób bardziej opisowy ścieżkę kariery kandydata na pracownika, począwszy od etapu edukacji poprzez etap zdobywania doświadczenia, aż do chwili złożenia aplikacji na dane stanowisko.
[uwaga]Tymczasem życiorys do adopcji obejmuje okres całego życia kandydata na rodzica i to z zupełnie innej, bo w głównej mierze prywatnej, wręcz uczuciowej perspektywy. [/uwaga]
Oczywiście, również w tym drugim dokumencie mogą pojawić się informacje związane z edukacją czy rozwojem kariery kandydata. Nie stanowią jednak myśli przewodniej takiego życiorysu - bo nie tego od kandydata na rodzica wymaga rekrutacja adopcyjna.
Życiorys do adopcji to monolog, opis życia w domu rodzinnym i założenia własnej rodziny. Nie jest to zbiór suchych faktów. Kandydat na rodzica może pozwolić sobie na emocje i wyrażanie własnych opinii. Powinien też starać się wykazać, dlaczego sprawdzi się w roli rodzica oraz wyjaśnić, czym kierował się przy podejmowaniu decyzji o adopcji (co na nią wpłynęło).
Jakie znaczenie ma życiorys w procesie adopcyjnym?
Warto wiedzieć, że najważniejsze wymagane dokumenty do ośrodka adopcyjnego to:
podanie do ośrodka adopcyjnego, którego nie należy mylić z wnioskiem o adopcję składanym do sądu,
i własny życiorys do ośrodka adopcyjnego.
Podczas gdy podanie do ośrodka adopcyjnego to prośba o pomoc w procesie adopcji, czyli o pomoc w dopełnieniu formalności w sądzie, tak już życiorys to dokument przygotowywany na cele wewnętrzne ośrodka adopcyjnego.
Służy on przedstawieniu kandydatów na rodzica i pozwala dopasować podopiecznego do odpowiedniej rodziny adopcyjnej. Najpierw to opiekunowie określają, jakie dziecko są w stanie zaadoptować (wiek, płeć, stan zdrowia), natomiast później konkretne dziecko jest im „przypisywane” właśnie na podstawie ich cech charakteru i predyspozycji, wynikających z treści takiego życiorysu.
Przykładowy życiorys do ośrodka adopcyjnego przedstawia sylwetkę każdego z kandydatów i pozwala pracownikom Ośrodka Adopcyjnego poznać ich bliżej. Jest też historią znajomości małżonków - powinien opisywać ich losy po ślubie.
Nie mniej ważne jest również opisanie w nim etapu dorastania, ponieważ bardzo często to właśnie lata wczesnej młodości kształtują osobowość dorosłego człowieka i mają ogromny wpływ na to, jakim sam będzie rodzicem.
Jak napisać życiorys do adopcji?
Wielu rodziców nie ma pojęcia, jak napisać życiorys do ośrodka adopcyjnego, aby zwiększyć swoje szanse na pozytywne zakończenie całej procedury. Warto pamiętać więc, że nie ma źle napisanych życiorysów.
Każdy taki dokument jest jedyny w swoim rodzaju, a jedyną obowiązującą zasadą jest napisanie go „od serca”. Aby pismo miało schludny wygląd, warto sporządzić je chronologicznie, czyli opisać swoje życie od narodzin aż po dzień bieżący.
Przykład życiorysu do adopcji opiera się zazwyczaj o następujący schemat:
podanie danych personalnych kandydata,
opis rodziny kandydata,
informacje z okresu dzieciństwa,
informacje o ścieżce edukacyjnej i zawodowej,
informacje na temat posiadanej pracy i zakładu pracy,
historia znajomości z partnerem, jeśli kandydatem nie jest osoba samotna,
informacje na temat aktualnego związku małżeńskiego,
wzmianki o poprzednich związkach/partnerach, jeśli były znaczące,
informacje o posiadanych dzieciach biologicznych lub przysposobionych, o ile kandydat nie jest bezdzietny,
informacje o zainteresowaniach, pasjach, ulubionych rozrywkach kandydata,
istotne etapy życia przyszłych rodziców,
itp.
Forma życiorysu do adopcji
Niektóre ośrodki adopcyjne mają szczególne wymagania dotyczące przygotowywanych przez kandydatów życiorysów. Z reguły, przyszli rodzice mogą zdecydować się na napisanie:
jednego wspólnego życiorysu z wyszczególnieniem życiorysów przyszłej mamy i taty,
dwóch osobnych życiorysów z opisem okresu wspólnego życia,
trzech życiorysów - jednego wspólnego obejmującego okres małżeństwa i dwóch osobnych z życia prywatnego, przed małżeństwem.
Czasami OA zaznacza, że w życiorysie powinna pojawić się informacja o chwili, w której kandydat podjął decyzję o adopcji, a także o jego motywach czy czynnikach, które skłoniły go do takiej decyzji.
Zwykle jednak nie ma żadnego odgórnie narzuconego schematu przygotowywania życiorysów. Ważne jest, aby były to opisy szczegółowe (długość nie ma znaczenia) i nabierały osobistego charakteru. Im więcej informacji zawiera życiorys do OA - tym lepiej.
Co ważne, wskazane jest, aby został on sporządzony odręcznie. Świadczy to bowiem o zaangażowaniu kandydata oraz o osobistym charakterze pisma. Jeśli jednak dla zachowania estetyki dokumentu kandydat wydrukuje życiorys, musi pamiętać o opatrzeniu go własnoręcznym podpisem.
Czym różni się życiorys od podania do ośrodka adopcyjnego?
Jak zostało wspomniane, w procesie adopcyjnym przyszli rodzice muszą przygotować między innymi trzy kluczowe dokumenty: życiorys, podanie do ośrodka adopcyjnego i wniosek o przysposobienie do sądu. Czym różni się podanie od życiorysu do ośrodka adopcyjnego?
To pierwsze pismo to wniosek o pomoc w przysposobieniu dziecka. Taki dokument zawiera dane personalne kandydatów na rodziców, a także uzasadnienie, które poniekąd pokrywa się z treścią życiorysu. Zawiera bowiem wyjaśnienie przyczyn chęci przysposobienia dziecka - odpowiada na pytanie, dlaczego kandydaci chcą adoptować podopiecznego ośrodka adopcyjnego.
Warto pamiętać przy tym, że podanie do ośrodka nie jest tym samym podaniem, co wniosek do sądu. Ten drugi dokument ma znacznie bardziej formalny charakter i musi zawierać szereg wymaganych elementów oraz niezbędne załączniki, w tym odpis aktu małżeństwa czy zaświadczenie o zarobkach. Uzasadnienie takiego wniosku również musi być bardziej rzeczowe niż uzasadnienie wniosku do OA.
W nim przyszli rodzice powinni wskazać:
że są w stanie pokryć koszty utrzymania dziecka,
że dzieckiem nie mogą zajmować się rodzice biologiczni (i dlaczego),
że rodzice biologiczni nie sprzeciwiają się adopcji.
Jaki jest czas oczekiwania na dziecko adopcyjne?
Średnio na dziecko z adopcji czeka się dwa lata - zaznaczyć należy, że jest to średni okres, a więc nie należy wykluczyć możliwości zaadoptowania dziecka wcześniej bądź później. Procedury adopcyjne w Polsce mogłyby trwać nieco krócej - gdyby nieco dopracowano pewne etapy w procesie rekrutacji adopcyjnej.
Na szczęście liczba potencjalnych rodziców chętnych do adopcji przewyższa liczbę dzieci oczekujących na adopcję, które mają w pełni uregulowaną sytuacją prawną.
Jak tworzyć content prawniczy?
Strona internetowa to obecnie świetne miejsce do przekazywania wiedzy prawniczej, ale także do pozyskiwania klientów. Osoby szukające rozwiązania w sieci w bardzo szybki sposób mogą do Ciebie dotrzeć, zapoznać się z Twoją działalnością. Należy zdać sobie sprawę, że content, który prezentujesz na swojej stronie ma ogromną moc.
I tutaj zastanawiasz się pewnie, jak przyciągnąć odbiorców. Odpowiedź jest prosta, pisz dobre teksty. Dziś content to podstawa. Musisz pisać zgodnie z SEO, ale także tak, aby odbiorca chciał czytać.
[reklama-ads]
Twoje teksty muszą być użyteczne dla czytelnika. Odbiorca powinien już po pierwszym przeczytaniu jak najwięcej zapamiętać, a następnie chcieć do Ciebie wrócić, jeśli będzie miał kolejne pytania, problemy prawne.
Dla kogo tworzysz content prawniczy?
Po pierwsze, musisz zadać sobie pytanie: kim jest twój odbiorca? Czy jest on wykształconym w Twojej dziedzinie prawnikiem? Nie! Chcesz trafić do swoich klientów. Ludzi, którzy się na prawie nie znają. Poprzez te teksty chcesz im pomóc, dostarczyć wiedzę prawniczą.
Jak tworzyć content prawniczy?
Pisz w sposób:
zrozumiały,
czytelny,
jasny,
prosty.
Wydaje się banalne? Ale! Spójrz na swoje ostatnie teksty. Ile jest tam niezrozumiałych słów? Czy wyjaśniasz wystarczająco dobrze artykuły, które cytujesz? A może zakładasz, że odbiorca powinien to wiedzieć?
[reklama-ads]
Unikaj:
żargonu prawniczego,
paremii łacińskich,
zbyt częstego używania fraz typu „de facto”, „ab initio”, „stricte” itd.
To wszystko może skutecznie zrazić Twojego odbiorcę.
Tłumacz to co banalne
To, co Tobie wydaje się banalne, pewnie nie jest takie dla Twojego czytelnika. Pamiętaj, aby wyjaśniać, lub przynajmniej zarysowywać również tez podstawowe kwestie. Warto posługiwać się przykładami.
Używać zrozumiałych stwierdzeń i czasem potocznego słownictwa. Nie będzie to stanowić zaprzeczenia Twojego profesjonalizmu, wręcz przeciwnie, sprawi, że będziesz postrzegany jako osoba profesjonalna, ale jednak trafiająca do odbiorcy.
[reklama-ads]
Na pierwszy rzut oka…
Ważna jest także oprawa graficzna:
czcionki,
układ tekstu,
grafiki,
zdjęcia.
Wszystko to może wpłynąć na postrzeganie Twojego tekstu jako bardziej przyjaznego, łatwiejszego do zapamiętania. Grafiki powinny być nieprzypadkowe, ale dopasowane do zawartości. Pamiętaj, także, aby nie używać tych samych grafik do różnych tekstów.
I pamiętaj, aby nie przesadzać. Osoba czytająca tekst prawniczy szuka zwykle rozwiązania swojej sprawy, problemu. Nie chce oglądać rozpraszających grafik czy czcionek.
Czytelny układ
[reklama-ads]
Pamiętaj, że ważny jest także sam układ tekstu. Nie pisz ciągiem. Różnicuj tekst, wstawiaj nagłówki. Staraj się stworzyć taki układ tekstu, aby odbiorca czytający go na urządzeniach mobilnych, nie miał z nim problemu.
Tekst niech będzie podzielony na akapity, tak aby odbiorca po wstępnym przejrzeniu artykułu mógł znaleźć informacje, które są mu potrzebne. Warto też starać się nie używać zbyt długich zdań. Zbyt długie zdania mogą być niezrozumiałe. Czytelnik o wile łatwiej przyswoi krótkie zdania.
To podstawowe rady, które warto przyswoić, pisząc teksty prawnicze. Oczywiście wszystko zależało będzie od Twojego odbiorcy. Staraj się zawsze myśleć o nim i o jego potrzeby, gdy tworzysz tekst. W końcu finalnie chodzi o to, aby to on chciał czytać i wracać do Ciebie po więcej.
[reklama-ads]
