Zmiana wierzyciela lub dłużnika

Wspólna Polityka Rolna UE finansuje rolników z pieniędzy zgromadzonych w dwóch filarach. Dopłaty bezpośrednie finansowane są ze środków pierwszego filara WPR. Polscy rolnicy korzystają z dopłat od 2004 roku. Traktat akcesyjny reguluje, iż Polska stosuje uproszczony system płatności bezpośrednich. Obecnie możemy wyróżnić następujące płatności obszarowe: jednolita płatność obszarowa; płatność za zazielenienie; płatność dla młodych rolników; płatność dodatkowa; płatności związane z produkcją do powierzchni upraw i zwierząt. Jednolita płatność obszarowa Jednolita płatność obszarowa przysługuje do każdego kwalifikującego się hektara, tj. do: obszaru pozostającego w posiadaniu rolnika w dniu 31 maja roku, w którym rolnik składa wniosek – w roku bieżącym terminem końcowym jest 15 czerwca; obszarów, na których prowadzona jest działalność rolnicza przez cały rok kalendarzowy. Wymóg ten nie obejmuje sytuacji wyjątkowych, działania siły wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych. obszarów, które zostały zatwierdzone, tj. stanowią obszar, w odniesieniu do którego spełniono wszystkie kryteria kwalifikowalności lub inne obowiązki związane z warunkami przyznania pomocy; obszarów wykorzystywanych do produkcji konopi, jeżeli stosowane odmiany zawierać będą maksymalny poziom 0,2% THC w suchej masie rośliny; działki rolne wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, o ile rolnik posiada do niej tytuł prawny. Dopłaty należą się także do powierzchni zajmowanych przez elementy krajobrazu, położone w obrębie gruntów deklarowanych do płatności. Do elementów krajobrazu zaliczamy: rowy do 2 m szerokości; drzewa będące pomnikami przyrody; oczka wodne o łącznej powierzchni mniejszej niż 100 m2; powierzchnie zajęte przez nieutwardzone drogi dojazdowe; pasy zadrzewień, żywopłoty, ściany tarasów, których szerokość nie przekracza 2 m; grunty orne oraz trwałe użytki zielone, na których znajdują się pojedyncze drzewa, o ile ich zagęszczenie na kwalifikujący się hektar nie przekracza 100 drzew i działalność rolnicza na tych gruntach prowadzona jest w podobny sposób, jak na działkach rolnych bez drzew. Do JPO kwalifikuje się także powierzchnia stref buforowych, o ile jest na nich prowadzona działalność rolnicza. Dopłaty przysługują rolnikom, którzy posiadają numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności. [uwaga] Wniosek o zaliczenie pracy w gospodarstwie rolnym do stażu pracy wzór Zeznania świadków o pracy w gospodarstwie rolnym wzór [/uwaga] Kto dopłat nie otrzyma? Jednolita płatność obszarowa nie przysługuje rolnikom, których obszar gospodarstwa rolnego (którego dotyczy wniosek) wyniesie mniej niż 1 ha. W przypadku rolników zajmujących się hodowlą zwierząt, mogą się oni starać o płatności bezpośrednie również wtedy, gdy łączna powierzchnia gruntów rolnych jest mniejsza niż 1 ha. W takiej sytuacji stosuje się próg kwotowy – wynosi on równowartość w złotych 200 euro. System wyliczania wielkości dopłat Dopłaty obszarowe w danym roku kalendarzowym ustala się mnożąc powierzchnię obszaru zatwierdzonego przez daną stawkę płatności na 1 ha powierzchni. W przypadku dopłat do zwierząt ustala się ją mnożąc liczbę zwierząt zatwierdzonych do danej płatności przez dane stawki płatności na 1 sztukę. Jednolita płatność obszarowa może zostać przyznana w kwocie nie większej niż równowartość 150 tys. euro. Płatność za zazielenienie Rolnicy ubiegający się o jednolitą płatność obszarową mogą liczyć także na płatności za zazielenienie. Warunkiem przyznania takiej płatności jest realizacja praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, Praktyki te muszą dotyczyć wszystkich ha kwalifikujących się do jednolitej płatności obszarowej lub tzw. praktyki równoważnej. Z obowiązku realizacji praktyk zazielenienia wyłączeni są rolnicy, którzy: prowadzą działalność rolniczą na powierzchni gruntów ornych mniejszej niż 10 ha i nie posiadają trwałych użytków zielonych; uczestniczą w systemie dla małych gospodarstw; prowadzą w gospodarstwie produkcję metodami ekologicznymi, zgodnie z przepisami o rolnictwie ekologicznym (potwierdza jednostka certyfikująca). Z realizacji praktyk zazielenienia można także wyłączenie rolników, którzy prowadzą produkcję ekologiczną, pod warunkiem, że pozostała powierzchnia gruntów ornych zajmuje powierzchnię poniżej 10 ha. Co w sytuacji, kiedy rolnik przekształcił użytki zielone? Rolnik, który wbrew zakazowi przekształcił lub zaorał trwałe użytki zielone, jest obowiązany do ponownego przekształcenia tego obszaru w trwały użytek zielony. Musi tego dokonać najpóźniej niż do dnia 31 maja roku następującego po roku złożenia wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich. W przypadku nieprzestrzegania obowiązku utrzymania trwałych użytków zielonych nakładane są grzywny (postępowanie administracyjne). Płatność dla młodych rolników Płatność ta przysługuje do maksymalnie 50 ha gruntów kwalifikujących się do jednolitej płatności obszarowej. Płatność przyznawana jest na okres pięciu lat, począwszy od pierwszego złożenia wniosku o płatność dla młodych rolników. Jednocześnie wniosek musi być złożony w ciągu pięciu lat od daty rozpoczęcia działalności rolniczej. Dopłaty przysługują rolnikowi, który: jest osobą fizyczną, która po raz pierwszy zakłada gospodarstwo rolne jako kierująca gospodarstwem rolnym; lub która założyła już takie gospodarstwo rolne w ciągu 5 lat przed pierwszym złożeniem wniosku o przyznanie jednolitej płatności obszarowej. Wiek rolnika starającego się o płatność nie może przekroczyć 40 lat; jest osobą prawną lub grupą osób (również małżonków), o ile przynajmniej jednym z członków jest osoba fizyczna, spełniająca kryteria młodego rolnika. Osoba ta musi także sprawować faktyczną i trwałą kontrolę nad osobą prawną w zakresie decyzji dotyczących zarządzania, korzyści i ryzyka finansowego w każdym roku składania przez osobę prawną wniosku o płatność dla młodych rolników. [rada]Zgodnie z informacją podaną przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa od bieżącego roku okres 5 lat nie jest skracany o liczbę lat, które upłynęły między rozpoczęciem działalności rolniczej przez rolnika a pierwszym złożeniem wniosku o płatność dla młodych rolników.[/rada] Oznacza to, że rolnicy, którzy otrzymali płatność dla młodych rolników po raz pierwszy w roku 2015 mogą ubiegać się o dopłatę także w roku 2018 i 2019, nawet jeżeli płatność nie przysługiwała im w latach 2016 i 2017. Natomiast rolnicy, którzy otrzymali płatność w roku 2016, mogą ubiegać się płatność również w latach 2018 - 2020, nawet jeżeli płatność taka nie przysługiwała im w roku 2017. Płatność dodatkowa Płatność dodatkowa polega na podniesieniu wysokości stawki jednolitej płatności obszarowej w określonym przedziale powierzchniowym. Płatność dodatkowa tzw. redystrybucja przysługuje wszystkim rolnikom do powierzchni gruntów kwalifikujących się do JPO w wielkości od 3,01 ha do 30 ha. Płatność dodatkowa przysługuje tylko tym rolnikom, którzy w sposób sztuczny nie podzielili gospodarstwa po 18 października 2011 roku w celu uzyskania takiej płatności. Płatności związane z produkcją do powierzchni upraw i zwierząt Państwa Unii Europejskiej mogą przeznaczyć na płatności związane z produkcją do 15 proc. ogółu dopłat. Przy czym 2 proc. musi przypadać na rośliny wysokobiałkowe. Wsparcie do upraw roślin wysokobiałkowych przysługuje do powierzchni nie większej niż 75 ha. Płatności związane z produkcją dotyczące upraw: buraków cukrowych, ziemniaków skrobiowych, uprawy truskawek, uprawy chmielu, roślin strączkowych na ziarno, roślin pastewnych, pomidorów, lnu, konopi włóknistych. Płatności związane z produkcją dotyczące hodowli: bydła, krów, owiec, kóz.

13.06.2018 - Radosław Pilarski

Właściwość sądowa dzieli się na dwie podstawowe właściwości: miejscową oraz rzeczową. Dodatkowo w obrębie właściwości rzeczowej wyróżniamy właściwość funkcjonalną, inaczej - instancyjną. Natomiast we właściwości miejscowej prócz właściwości ogólnej wyróżniamy również: właściwość przemienną oraz właściwość wyłączną. Sąd ma obowiązek z urzędu badać swoją właściwość. Powyższe wynika z art. 200 §1 k.p.c., który mówi wprost, że ”Sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę sądowi właściwemu.” Oznacza to, że nawet w przypadku błędnego określenia sądu przez nadawcę pisma, sąd ma obowiązek przesłać takie pismo sądowi właściwemu, bez wzywania do tego nadawcy. Właściwość rzeczowa sądu Właściwość rzeczowa sądu wskazuje, który sąd jest właściwy do rozstrzygnięcia merytorycznego w danej instancji - sąd rejonowy lub okręgowy. Przepis art. 16 k.p.c. mówi, że do zakresu sądów rejonowych należą wszystkie sprawy cywilne, z wyjątkiem spraw, dla których została przewidziana właściwość sądu okręgowego. Z kolei art. 17 k.p.c., wymienia szczegółowo zakres rozpatrywanych spraw przez sądy okręgowe. Do ich właściwości  należą sprawy: o prawa niemajątkowe i łącznie z nimi dochodzone roszczenia majątkowe, prócz spraw o ustalenie lub zaprzeczenie pochodzenia dziecka, ustalenie bezskuteczności ojcostwa oraz rozwiązania przysposobienia; ochrony praw autorskich i im pokrewnych oraz wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych, a także ochronę innych praw na dobrach niematerialnych; o sprawy z zakresu prawa prasowego; o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przekracza 75.000,00 zł, a w sprawach gospodarczych 100.000,00 zł, z wyjątkiem spraw o alimenty, o naruszenie posiadania, o ustanowienie rozdzielczości majątkowej między małżonkami, o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym oraz spraw rozpoznawanych w elektronicznym postępowaniu upominawczym; o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale spółdzielni; o uchylenie, stwierdzenie nieważności lub ustalenie nieistnienia uchwał organów osób prawnych, lub jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną; o zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji; o odszkodowanie z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem. Należy pamiętać, iż ustawodawca bardzo rygorystycznie podszedł do zagadnienia właściwości sądów, i tak sądy rejonowe nie są uprawnione do rozpatrywania spraw, które podlegają wyłącznie sądom okręgowym. Zgodnie z art. 379 pkt 6 k.p.c. wyrok wydany przez sąd rejonowy w sprawach, których właściwy jest sąd okręgowy, stanowi bezwzględną  przyczynę nieważności postępowania. Wyjątek stanowi rozpoznanie sprawy majątkowej przez sąd rejonowy w wypadku gdy rozpatrzy sprawę o zapłatę, której wartość przedmiotu sporu wynosi więcej niż limit zakreślony ustawą. Nie będzie to już przyczyna nieważności postępowania, a jedynie uchybienie procesowe. Właściwość funkcjonalna/instancyjna Właściwość instancyjna wynika bezpośrednio z właściwości rzeczowej sądu. Polega ona na ustanowieniu przez art. 176 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w polskiej procedurze sądowej zasady dwuinstancyjności postępowania sądowego. Powyższa zasada polega na weryfikacji rozpoznania merytorycznego sprawy I instancji przez sąd odwoławczy i ma na celu wspomożenie bezstronności sądów w Polsce. W polskiej procedurze sądowej organami I instancji są sądy rejonowe oraz okręgowe, natomiast II instancje stanowią sądy okręgowe dla sądów rejonowych oraz sądy apelacyjne dla sądów okręgowych. [uwaga]Czytaj też: Skarga kasacyjna w postępowaniu cywilnym[/uwaga] Właściwość miejscowa Zgodnie z art. 27 k.p.c. właściwość ogólna sądów cywilnych określa, iż powództwo należy wytoczyć przed sąd I instancji, w okręgu którego pozwany ma miejsce zamieszkania. Określa się je według przepisów kodeksu cywilnego. Oznacza to, że powództwo kierujemy do sądu rejonowego lub okręgowego najbliższego miejscu stałego pobytu pozwanego. Jeżeli pozwany nie ma miejsca zamieszkania w Polsce, ogólną właściwość oznacza się według miejsca jego pobytu w Polsce, a gdy nie jest ono znane lub nie leży w Polsce - według ostatniego miejsca zamieszkania pozwanego w Polsce. Powództwo wobec Skarbowi Państwa wytacza się według siedziby państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie. Natomiast jeżeli stroną pozwaną jest osoba prawna np. spółka osobowa lub kapitałowa, lub innym podmiotem nie będącym osobą fizyczną np. wspólnota mieszkaniowa, powództwo wytacza się według miejsca siedziby danego podmiotu. We właściwości miejscowej prócz właściwości ogólnej wyróżniamy również: właściwość przemienną oraz właściwość wyłączną. Przemienna właściwość miejscowa Przemienna właściwość miejscowa oznacza, iż w określonych przez ustawę sprawach mamy możliwość  wyboru między właściwością ogólną sądu a właściwością opisaną w przepisie. Artykuły od 32 do 371 k.p.c. normują takie możliwości jak: w przypadku roszczeń o alimenty oraz powództw o ustalenie pochodzenie pochodzenia dziecka wytoczyć możemy je według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej; w przypadku roszczeń majątkowych przeciwko przedsiębiorcy, powództwo możemy wytoczyć przed sąd, w którego okręgu znajduje się zakład główny lub oddział, o ile roszczenie pozostaje w związku z działalnością tego zakładu lub oddziału; w przypadku powództwa o ustalenie istnienia umowy, jej wykonania, rozwiązania lub unieważnienia, także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy – właściwym będzie miejsce wykonania umowy; w przypadku roszczenia z czynu niedozwolonego – powództwo możemy wytoczyć według miejsca, gdzie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę; w przypadku powództwa o zapłatę należności za prowadzenie sprawy, wytoczyć możemy je przed sąd, w okręgu którego pełnomocnik prowadził sprawę; w przypadku roszczeń ze stosunku najmu lub dzierżawy nieruchomości, możemy wytoczyć przez sądem, w okręgu którego nieruchomość ma miejsce położenia; w przypadku powództwa przeciwko zobowiązanemu z weksla lub czeku – właściwość według miejsca płatności; Wyłączna właściwość miejscowa Ustawodawca określił, także wyłączną właściwość sądu, od której nie ma wyjątków, zaś niezastosowanie się do niej pociąga za sobą błąd formalny pisma. Są to sprawy: z powództwa o własność, prawa rzeczowe na nieruchomości oraz posiadanie nieruchomości można wytoczyć wyłącznie według miejsca położenia nieruchomości; w przypadku służebności gruntowej – właściwość sądu określa miejsce położenia nieruchomości obciążonej; w sprawach dotyczących dziedziczenia, zachowku, zapisu, polecenia oraz innych rozporządzeń testamentowych powództwo wytacza się wyłącznie według ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy, natomiast jeżeli miejsca tego nie da się ustalić, przed sąd miejsca, w którym znajduje się majątek spadkowy lub jego część; w przypadku powództwa ze stosunku członkostwa w spółdzielni, spółki lub stowarzyszenia wytaczamy według miejsca siedzib tych podmiotów; powództwa ze stosunku małżeństwa wytacza się wyłącznie według miejsca, gdzie małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w tym okręgu ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Jeżeli oboje małżonkowie mają inne od powyższego miejsce zamieszkania właściwym będzie sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda; w przypadku powództwa między rodzicami a dziećmi oraz przysposabiającymi i przysposobionymi właściwym będzie sąd zamieszkania powoda, o ile brak jest podstawy do wytoczenia powództwa według przepisów o właściwości ogólnej; Szczególne przypadki ustalania właściwości miejscowej Kodeks postępowania cywilnego w dalszej części Rozdziału o właściwości sądu podaje nam wskazówki co do ustalenia właściwości sądu w przypadkach szczególnych, mianowicie: w sytuacji, gdy uzasadniona jest właściwość kilku sadów lub gdy w sprawie jest kilku pozwanych dla których, według właściwości ogólnej, właściwe są różne sądy, wybór sądu należy do powoda; analogicznie do powyższej sytuacji powód może zachować się w przypadku, gdy nieruchomość położona jest w kilku okręgach sądowych. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na regulacje art. 46 k.p.c., zgodnie z którą strony mogą umówić się na piśmie o poddanie się wybranemu sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy. Sąd ten będzie wówczas wyłącznie właściwy, jeżeli strony nie postanowiły inaczej. Strony mogą również ograniczyć umową pisemną prawo wyboru powoda pomiędzy kilku sądami właściwymi dla takich sporów. Ograniczeniem są jednak sprawy, dla których określona jest właściwość wyłączna. [informacja]Podstawa prawna: ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296).[/informacja] Podobne wzory pism: Pozew o podwyższenie alimentów wzór Odpowiedź na pozew o podwyższenie alimentów wzór Oświadczenie o rezygnacji z alimentów wzór Rezygnacja z alimentów przez dorosłe dziecko wzór Ugoda alimentacyjna wzór Ugoda w sprawie alimentów wzór Wniosek o zniesienie alimentów wzór

11.06.2018 - Radosław Pilarski